Met de billen bloot….

[prajak]

Twee keer per week bezoek ik de afdeling fysiotherapie in het ziekenhuis van Nongkhai, het ziekenhuis van de overheid, want dan trekt men aan mij. Dat heet ‘pelvic traction’ en dankzij die behandeling heb ik nauwelijks last van mijn spondylolisthesis en ga ik pijn- en pilvrij door het leven. Dat kost maar 100 baht per behandeling, zeg drie bakkies koffie, in Haagse kringen zegt men “bakkies pleur”. Maar over taal zal ik het niet hebben.

Er staan 8 banken in die ruimtes waarvan 1 bestemd voor traction. De andere banken worden gebruikt voor het toedienen van warmte, het toedienen van stroom, voor massage en voor oefentherapie met gewichtjes. Poliklinische patiënten zijn welkom tussen half 9 en 12 uur, de middag is gereserveerd voor klinische patiënten.

De ruimte is oud en verveloos. Ramen wijd open en muggen zoemen om je heen. Geen airco maar ventilators van het type dat van links naar rechts draait. Oude banken en een enkele versleten luie stoel, allemaal ‘laag’ zodat ik als lange farang niet gerieflijk kan zitten. Uiteraard staat er TV met een programma in het Thais, staat er een computer verbonden met het lokale netwerk en een printer, en gaan onophoudelijk de telefoons van ziekenhuis en patiënten......... Kortom, een bedrijvigheid van jewelste.

Vanmorgen zat de wachtkamer vol, net na 9 uur. Vol wil zeggen 10 mensen, meest dames op gevorderde leeftijd. Een enkele jonge deerne en dan ik als semi-oude man. Er lopen drie gediplomeerde dames rond die mensen aansluiten op de apparaten of manueel dingen doen met een warmtemachine. Er zijn ook mensen die zittend worden behandeld en dan wordt een stoel extra aangeschoven voor de behandelaarster. Er kunnen dus meer dan 8 mensen tegelijk worden geholpen.

Ik hoef niets uit te doen. De dame doet me een gordel om die ik zelf moet aansnoeren met een klittenband en die gordel moet strak om de bovenkant van het heupbot zitten. Over het Michelinbandje dus. Aan de achterzijde is die gordel voorzien van een oog waarin een haak past en die haak wordt met een touwtje aangetrokken door de trekmachine die precies doet wat men ingeeft op een scherm. Daarna moet ik gaan liggen op de ‘bank in twee delen’, zoiets als wat we vroeger thuis hadden als groot gezin, een uitschuiftafel, en daarop ligt een gordel vastgebonden en die wordt over de borst vastgemaakt, ook met klittenband. Daarna wordt de machine aangezet op 30 minuten en op een bepaalde trekkracht en krijg ik een drukknop in handen als noodvoorziening voor het geval het trekken pijn doet. Dan stopt het apparaat direct.

Ondertussen komt de vooral uit dames bestaande groep binnen voor behandeling en die moeten wel iets uitdoen. Het valt me dan op dan men vooral komt voor problemen aan de lage rug. Ik denk de helft van de groep en vooral de dames.

En de privacy ? Nee, die is er nauwelijks. Er staan een paar kamerschermen maar die lastige, in de weg staande dingen worden nauwelijks gebruikt. Nee, iemand die privacy wil mag een doekje of dekentje vragen……

Ik lig prinsheerlijk op mijn rug om me heen te kijken. En dan zie ik billen. Heel veel billen.

En dan schiet me direct te binnen het lied van Toon Hermans, de ‘tango van het blote kontje’. Wie even wil genieten…..
http://www.youtube.com/watch?v=w0uFaMW-ZYs

Ook ik ben niet kritisch, je hebt op mijn leeftijd niets meer kritisch in te brengen (je moet blij zijn met wat je nog kunt krijgen……) en dan citeer ik Toon maar, als ik zo vrij mag zijn…

“Ik ben niet kritisch maar de meeste billen hang-en,
Of ze hebben van die rare kreukels in hun wang-en….”

Billen die verwarmd worden of van stroom voorzien. Billen met en zonder kreukels liggen daar open en bloot voor je en na een paar blikken om me heen doe ik de ogen maar dicht want het staat zo raar dat je ligt te kijken naar de bruine bilpartij van dames op zekere leeftijd.

Nou, voor vandaag zit het er weer op. Vanavond TV gekeken en met name naar voetbal. Daar zie je ook weer billen…….. Ik ga er straks toch niet van dromen ?


(Nou, mijn bestelling van drop uit NL is aangekomen, maar nog niet bij mij. Morgen 10 uur mag ik me melden bij de douane….. Ik denk dat het dokken wordt….)