Of het maatgevend is voor het grootste deel van Thailand weet ik niet, maar ik heb een soortgelijke oud-op-nieuw op die manier al eens meegemaakt.printen44 schreef:Het leukste Nieuwjaar vieren is in het gehucht waar ik woon. Negen uur ligt iedereen te slapen en de volgende morgen staan ze weer te werken op de velden. Dat is pas Nieuwjaar vieren. Ik ga pas tegen tien uur slapen. Op Oudejaarsavond dan.
Oudjaarsdag in E-San in een gehucht zo klein, dat Hang Dong nog een metropool lijkt.
Had me helemaal voorbereid op een wilde avond, want ik wist dat de Thai wel van een feestje hielden.
De familie waar ik tijdelijk even bij ingetrokken was, waren (en zijn) boeren, die met een deel van hun oogst dagelijks de lokale markt opgingen.
Mijn verbazing was groot, dat zo rond een uur of 8 de één na de ander zijn/haar kooi opzocht en binnen afzienbare tijd was het dorp in ruste. D'r zat niets anders op, dan het goede voorbeeld te volgen en enigszins gedesillusioneerd kroop ook ik tussen de lakens met de stille hoop, dat ik 's nachts om 12 uur gewekt zou worden voor de soort van feestje.
Ik werd om 5 minuten voor 12 wakker, omdat ik moest piesen van de kou en terwijl ik vrolijk een bosje bamboe aan het swaffelen was, hoopte ik dat het hele dorp ineens wakker zou worden...................voor een uitbundig feest.
Klokslag 12 uur.......in de verte klonk een knal......Yessssssss.
Om 5 over 12 besloot ik maar weer terug naar bed te gaan.......
Het eigenlijke feest vond plaats op 1 januari, nadat moeders terug was van de markt en na het dagelijkse middagdutje. De markt-activiteiten vonden namelijk plaats van 3 uur 's morgens tot 11 uur 's middags. (Nong Han markt).
Zo rond een uur of 2 's middags begonnen de dorpelingen zich te verzamelen bij het huis waar de farang zich bevond, want daar was de nodige prik en beukenootjes ingeslagen.
Het was al met al een gezellige boel en iedereen kreeg het voor elkaar om zo tegen 7 uur 's avonds, al dan niet in kennelijke staat, de weg naar hun eigen hut weer te vinden.