Die laatste zin vind ik een onbeschofte reactie! Waar ligt hierin de grens? Iemand die rookt weet (on)bewust wat de risico's van roken zijn, iemand die aan het verkeer deelneemt weet dat eveneens. Wil je ook niet betalen voor iemand die een ongeluk heeft gehad door te hard rijden? Wil je ook niet betalen doordat iemand in WAO terecht is gekomen, dit omdat hij het geestelijk niet meer trok omdat hij een baan had welke boven zijn capaciteiten lag? Het zijn slechts een paar willekeurige voorbeelden waarbij de oorzaak bij de patiënt ligt. Het zou een mooie boel worden...Ik zou mij diep schamen voor een dergelijke uitspraak!RuudThai schreef:VanderMeer probeert zoals practisch alle rokers de aandacht af te leiden van het echte onderwerp: roken.
Hij verwijst naar asbest, autouitlaatgassen, vervuiling en vind dat veel ernstiger dan zijn eigen saffie.
Al die andere zaken bestaan en zijn OOK een gevaar voor het milieu en daarmee voor de volksgezondheid.
Maar het onderwerp is hier: roken.
Dus vraag ik VanderMeer om te reageren op wat ik op de vorige bladzijde al vermeldde:
"Vooral kankervormen die samenhangen met
roken nemen sterk toe.KWF zegt dat er
daarom meer moet worden gedaan aan het
anti-rookbeleid."
Of is dit te confronterend voor een fervente roker? Of durft hij de discussie zuiver op het roken niet aan?
Ik had een jaar of 12 geleden een collega van dezelfde leeftijd als ik: hij rookte 1 tot 2 pakjes sigaretten per dag en ging dood aan longkanker op z´n 53e.
Zes jaar geleden werd bij één van mijn beste vrienden longkanker geconstateerd (ook hij rookte enorm, een pakje zware shag per dag).
Chemokuur, bestraling, en..... hij werd genezen verklaard. Een half jaar later opnieuw problemen en toen bleek er een ongeneeslijke uitzaaiing in zijn hoofd te zitten. Twee maanden later was hij dood, 55 jaar oud.
Het kost het zorgcircuit jaarlijks miljarden euro´s vanwege de gevolgen van het roken. De roker zal zeggen: dat kan worden betaald uit de tabaksaccijns. Ik denk niet dat dat voldoende is om de schadepost te dekken van alle medische en sociale kosten. Ik zou het logisch vinden dat de zorgverzekering de gevolgen van het roken niet meer dekt. Of dat de premie voor een roker verdriedubbeld worden o.i.d.
Solidariteit okay, maar er zijn grenzen. Ik voel er niets voor om mee te moeten betalen aan het behandelen van kankergezwellen van rokers die dat door hun verslaving zelf hebben veroorzaakt.
Het is goed dat er een ontmoediginsbeleid op roken wordt gehanteerd door de prijs te verhogen en het roken op openbare plekken te verbieden. De foto's op de pakjes sigaretten in Thailand helpen niet, de voorbeelden van collegae welke door roken jong zijn gestorven helpen ook al niet, hier staan altijd verhalen tegenover. Bijvoorbeeld mijn oudtante is 97 jaar geworden, zij rookte 2 pakjes gauloises per dag en dronk daarbij nog stevig. Zij is op 97-jarige leeftijd niet doodgegaan aan kanker of leveraandoening.
Overigens ben ik jaren lang een stevige roker geweest, en nu al weer een tijdje gestopt omdat ik het na de zoveelste prijsverhoging te duur vond worden.
En om dan maar on topic te geraken, mijn laatste sigaret heb ik op suvarnabhumi gerookt voor mijn vlucht terug naar huis in zo'n rookhok.
