Leven in Thailand

[NieTan]

Beste forumers,

Ook wij hebben plannen om met een 2 jaar richting Thailand te vertrekken. Wij zijn Niels 25jr (nl) en Tan 28 jr. (thaise)
We hebben een huis op Koh Samui en willen ons daar gaan vestigen. De zus van Tan heeft een goed lopend lokaal restaurant op samui wat we met 2,5 jr kunnen overnemen. (komon kai ) We wonen nu 2,5 jaar samen in Nederland maar door het klimaat, verblijfsvergunning Tan, stress en nog 100 andere redenen hebben we geen behoefte om nog lang hier te blijven.

Ik ben zelf al 4 keer naar Thailand geweest (waarvan 2 x voor langere tijd) Ik denk mits we een goed vast inkomen hebben we erg gelukkig kunnen zijn daar. Er komen nu een aantal dingen op me af waar ik in een later stadium beslissingen over moet nemen. Ik zit er aan te denken om mijn huis hier in Nl te verkopen en geld mee te nemen naar daar. Verder ben ik er nog niet uit of ik me wil laten uitschrijven ja of nee? Misschien dat ik het eerste half jaar me bij mijn ouders ingeschreven wil laten staan zodat er nog een weg terug is en ik nog verzekerd kan blijven in NL. Ik wil ook mijn huisraad mee nemen hier heb ik al een ander topic over geopend. Ik hoor hier veel op het forum over ziektekosten verzekeringen, maar krijg het idee dat dit erg duur is in Thailand voor een farang? Geld dit ook voor een jonge farang? Mijn vriendin heeft het steeds over een verzekering die ze kan afsluiten (bij kasikornbank), volgens haar betaald ze hier 30000 baht voor elk jaar. Het geld word vast gezet en na 6 jaar krijg je 220000 baht terug. (mits je geen hoge kosten hebt gemaakt, lage kosten tot bepaald bedrag kunnen wel worden gedeclareerd zonder vermindering op eind bedrag) Iemand hier die dit systeem kent? Mijn vriendin zegt dat het ook voor een farang is af te sluiten, je moet wel een bankrekening bij hun openen.

Hoe bevalt het de mensen die al een langere tijd in Thailand wonen? Ik kan mij zo voorstellen dat er zich ook problemen met zich mee brengen omdat je altijd een farang zal blijven en het mooie leven ook normaal begint te worden. Is het naar een aantal jaar nog steeds een mooie droom die is uitgekomen? Hoe bevalt het de jongere farangs daar? Financieel denk ik dat we het op de rit hebben, al verbaas ik me elke keer wel weer dat het toch niet zo goedkoop is. Ikzelf denk dat we met zijn 2en voor zon 50000 baht wel rond kunnen komen per maand is dat een beetje rieel? Huis hebben we al dus zitten we niet met huur kosten. Zijn er hier mensen die op Koh Samui wonen? Ons huis bevind zich tussen bo put en chaweng.

Alle info is welkom die ons kan helpen bij besluiten nemen.
Groet Niels

[Sert]

Ik denk dat ik die andere 100 redenen zo voor je in kan vullen....

Om te beginnen met je oude-dag-voorziening: als je oud bent en recht hebt op AOW, dan wordt je 2% gekort voor elk jaar dat je niet in Nederland was ngeschreven.

Hier een verzekering krijgen is niet zo moeilijk als je jong en normaal gezond bent. Bupa is 1 van de mogelijkheden. Hun duurste pakket is waarschijnlijk nog goedkoper dan je huidige premie en je hebt wereldwijde dekking exclusief Amerika.
Maar da's belangrijk als er echt stront aan de knikker is. De tandarts is hier gewoon betaalbaar, niet te vergelijken met de criminele prijzen van Nederland (daar heb je al 1 reden).

Samui is niet goedkoop. Er zijn genoeg locals die rond kunnen komen van hun bedrijfje, maar het gaat niet van een leien dakje. Toerisme op Samui loopt al anderhalf jaar steeds verder terug. De all-in resorts weten goede zaken te doen, maar die toeristen zul je niet in je restaurant zien. Ik denk dat je het vooral van locals zult moeten hebben, de ringweg tussen Bophut en Chaweng is 's avonds erg rustig, niet erg uitnodigend voor toeristen.

50k voor jullie twee is best te doen, zeker omdat je de huur niet hoeft te betalen. Ga eens de opties bekijken om een non-B visum te bemachtigen. Daarvoor moet je of een partnership starten met je vriendin (waarbij je enkel een werkvergunning kunt krijgen, niets van het restaurant is van jou), of een co.ltd. starten. Vlakbij je restaurant zit een accountant die dit voor je kan regelen, en stukken goedkoper dan de advocaten op Samui. Ook al vertrouw je je vriendin voor 200%, regel je zaakjes op papier en zorg dat je een stukje zekerheid vastlegt. In de komende jaren ga je daar voordeel uithalen (bv. een 3-jarig visum).

Je kunt kijken of je je huis eerst een jaar verhuurt. Niet dat je daar winst mee zal maken, maar je hebt in elk geval iets om naar terug te keren mocht het toch misgaan. Het eerste jaar is het pittigste!

Dus..........wanneer ga je open, wat staat er op het menu?

[prajak]

Je bent 25 en baalt van NL. Je wilt de stap gaan maken en even in Nl ingeschreven blijven vanwege de zorgpolis. Dat kan niet te lang duren want anders ben je gewoon in overtreding. Maar als je jong bent en geen ziekteverleden hebt, waarom dan niet direct in TH een polis nemen ? Jouw vrouw is Thaise en valt onder de national healthcare.

Ik kwam er op 55 achter dat ik NL beu was maar ik heb wel 82 procent aow opgebouwd en heb verder lijfrentepolissen en een "appeltje voor de dorst".

Op het gevaar een ouwe zeur te worden genoemd: ook jij wordt straks zo oud dat je niet meer kunt werken. Jouw aow rechten zijn 20 procent, misschien heeft jouw vrouw ook een paar jaar opgebouwd, en reken nu maar uit wat jouw aow wordt. Je zult jouw hele oude dag moeten opbouwen met wat je hier gaat verdienen en sparen en denk er aan, jij gaat meer verteren dan een Thai (50 k per maand) maar krijgt een inkomen naar Thaise normen. Dus ook jouw spaarpot is straks naar Thaise normen. Maar je moet er mee doen tot je omvalt.

Dit geef ik je maar als mee als "das Wort zum Montag..."

[Sert]

Prajak heeft gelijk. Hier moet je voor je eigen pensioen zorgen. Dat kun je enerzijds doen door een bedrijf te starten dat ook over 30 jaar een leuke cent oplevert zonder jouw fysieke arbeid.

[NieTan]

Ik denk dat ik die andere 100 redenen zo voor je in kan vullen....

Om te beginnen met je oude-dag-voorziening: als je oud bent en recht hebt op AOW, dan wordt je 2% gekort voor elk jaar dat je niet in Nederland was ngeschreven.

Hier een verzekering krijgen is niet zo moeilijk als je jong en normaal gezond bent. Bupa is 1 van de mogelijkheden. Hun duurste pakket is waarschijnlijk nog goedkoper dan je huidige premie en je hebt wereldwijde dekking exclusief Amerika.
Maar da's belangrijk als er echt stront aan de knikker is. De tandarts is hier gewoon betaalbaar, niet te vergelijken met de criminele prijzen van Nederland (daar heb je al 1 reden).

Samui is niet goedkoop. Er zijn genoeg locals die rond kunnen komen van hun bedrijfje, maar het gaat niet van een leien dakje. Toerisme op Samui loopt al anderhalf jaar steeds verder terug. De all-in resorts weten goede zaken te doen, maar die toeristen zul je niet in je restaurant zien. Ik denk dat je het vooral van locals zult moeten hebben, de ringweg tussen Bophut en Chaweng is 's avonds erg rustig, niet erg uitnodigend voor toeristen.

50k voor jullie twee is best te doen, zeker omdat je de huur niet hoeft te betalen. Ga eens de opties bekijken om een non-B visum te bemachtigen. Daarvoor moet je of een partnership starten met je vriendin (waarbij je enkel een werkvergunning kunt krijgen, niets van het restaurant is van jou), of een co.ltd. starten. Vlakbij je restaurant zit een accountant die dit voor je kan regelen, en stukken goedkoper dan de advocaten op Samui. Ook al vertrouw je je vriendin voor 200%, regel je zaakjes op papier en zorg dat je een stukje zekerheid vastlegt. In de komende jaren ga je daar voordeel uithalen (bv. een 3-jarig visum).

Je kunt kijken of je je huis eerst een jaar verhuurt. Niet dat je daar winst mee zal maken, maar je hebt in elk geval iets om naar terug te keren mocht het toch misgaan. Het eerste jaar is het pittigste!

Dus..........wanneer ga je open, wat staat er op het menu?

Het restaurant is al open bevind zich bij laem din (chaweng market)
Op de kaart alleen goedkope Thaise gerechten (komon kai) en de bekende gerechten zoals red curry, phad thai etc.
Het is geen chique restaurant maar meer een uitgebreide stal. Zeer lage omkosten maar een goede netto winst. Over 2 jaar nemen we deze toko over (zus gaat terug naar isaan)

Spaarpot voor later is ook iets waar goed over na moeten denken. Die 50k baht is berekent voor dagelijkse behoeften en verzekeringen. Dan hebben we nog een 30k baht per maand over om te sparen. Er komt ook maandelijks een kleine aanvulling uit Nederland. Bepaalde dingen vastleggen op papier lijkt me idd een goed idee. We zijn niet getrouwd maar hebben wel plannen. Hoe worden de spullen verdeeld bij een eventuele scheiding ? Huis zal nooit van mij worden dat weet ik, maar hoe zit het bijvoorbeeld met een spaarpot die gemaakt is? word dat dan 50 50 verdeeld na een scheiding? en mijn bezittingen uit NL? Stel ik koop een auto met geld wat ik mee neem uit nl en zet de auto op mijn naam, moet dit na scheiding dan ook verdeeld worden?

Eerste jaar is het pittigste zeg je? Ik eet al 2 jaar pittig, nergens last van!! Zonder dollen, wat waren voor jou lastige dingen het eerste jaar?

[Geert S]

Spaarpot voor later is ook iets waar goed over na moeten denken. Die 50k baht is berekent voor dagelijkse behoeften en verzekeringen. Dan hebben we nog een 30k baht per maand over om te sparen.

Dat lijkt mij haalbaar, gebasseerd op Isaan-maatstaven (leven in het zuiden is beslist duurder dan hier dus hou me te goede). Let wel, denk niet dat je hier van kunt leven als een prins, maar als je beiden jezelf in acht neemt lukt het met 50k goed om rond te komen, is veel meer dan een gemiddeld Thais gezin te besteden heeft!

Ga je niet alteveel zorgen op je hals halen, natuurlijk moet je iets als dit goed voorbereiden en goed overdenken, maar jullie zijn allebei nog jong, je hebt nog 'ruimte' om vergissingen te maken en je moet soms ook gewoon op je gevoel af gaan. Als je te lang gaat peinzen en teveel beren op het pad gaat zien dan ga je uiteindelijk nooit, dan wordt je zo'n soort van 'eeuwige vertrekker' die elk jaar weer verteld dat ze 'volgend jaar' gaan, en tegen de tijd dat je zo oud bent als de meesten hier dan heb je spijt dat je nooit gegaan bent toen je nog jong was! Gewoon doen.

Je kunt je nu druk gaan maken over het verlies van de AOW, maar bestaat die AOW nog tegen de tijd dat je 65 bent? Zelfde met ziektekostenverzekeringen, etc, etc. Het is even wat meer organiseren, maar volgens mij ben je uiteindelijk beter af als je al die zaakjes gewoon zelf prive regelt, dan ben je niet meer afhankelijk van de grillen van de politiek! Zo duur is het allemaal niet hoor, er zijn prima ziektekostenverzekeringen te krijgen en zeker op jouw leeftijd zijn die goedkoper dan je nu in NL aan premies betaald, en met wat sparen kun je een prima oudedags voorziening gaan opbouwen, da's allemaal heel goed mogelijk als je gewoon je gezonde verstand erbij houdt.

Hoe worden de spullen verdeeld bij een eventuele scheiding ?

Anderen hier weten dat waarschijnlijk beter dan ik. Voorzover ik weet blijven de spullen die op jouw naam staan bij jouw en de spullen die op haar naam staan bij haar (huis, etc) en wordt alles wat op gezamenlijke naam staat 50/50 verdeeld. Maar nogmaals, hou me tegoede, regels veranderen nogal eens en ik heb me er nooit zo heel erg in verdiept (ga er van uit dat ik dan gewoon alles in Thailand kwijt ben, jammer maar niet onoverkomelijk, ik overleef het wel). Een buitenlands spaarpotje (bv bankrekening in Nederland op jouw naam) is wel handig om aan te houden, ook voor het geval dat het met de Thaise economie eens helemaal mis gaat (wat zou kunnen gebeuren als een bepaald persoon onverhoopt komt te overlijden), als je al je geld in Thailand op de bank zet en de baht is niets meer waard dan kan je dan lelijk opbreken. Wanneer je, zoals je zegt, wat extra geld uit NL krijgt dan zou ik dat op jouw naam in NL op de bank laten staan, gewoon als appeltje voor de dorst en als vluchtroute mocht alles helemaal mis gaan.

wat waren voor jou lastige dingen het eerste jaar?

LEER DE TAAL.
Echt gewoon heel belangrijk, Thais is in veel opzichten heel simpel (gramaticaal) en in andere opzichten totaal wezensvreemd, maar niets is zo vreselijk vermoeiend als dag na dag te moeten luisteren naar gesprekken die je niet verstaat. Het valt allemaal best te leren, er zijn cursussen zat, begin er nu alvast mee, je bent nog jong.

LET OP JE BUDGET
Het is lastig een goed evenwicht te vinden in het begin. Veel zaken (maar NIET alles) zijn veel goedkoper dan in Nederland, je hebt de neiging om snel en gemakkelijk geld uit te geven. Thaise vrienden en familie hebben vaak ook de indruk dat je schatrijk bent, en maken daar soms volgaarne misbruik van (al dan niet bewust). Na een paar jaar kan je dat lelijk opbreken en ontdek je plots dat je veels te veel uitgegeven hebt. Zoek vanaf het begin een juist evenwicht waarbij je 'normaal' leeft, goede vrienden blijft met de familie, en toch niet boven je budget uit komt.

Voor de rest zal het waarschijnlijk per persoon en per situatie totaal verschillend zijn. Je moet er tegen kunnen om in een 'vreemd' land te wonen, ver van Nederland, en je moet leren om te gaan met een cultuur waarin mensen liever een leugen vertellen dan gezichtsverlies lijden, en waarin het tempo waarmee dingen gebeuren (of waarop het georganiseerd wordt) vaak erg verschild van onze Europesche maatstaven. De een zal er meer problemen mee hebben dan de ander, en het verschild sterk per streek (leven in een klein dorpje in de Isaan is iets heel anders dan leven in Bangkok). Til er niet te zwaar aan, zorg dat je niet alle bruggen achter je verbrand maar kom dan gewoon hierheen en probeer het uit, je bent nog jong!

[dutch]

"De zus van Tan heeft een goed lopend locaal restaurant"
"Het is eigenlijk een soort stal"

Ik denk dat zus blij is met een overname,zeker in deze dalende touristen trend.

Ga je gang zou ik zeggen.De overname kan nooit een dergelijk groot bedrag zijn dat je daar al je nest eieren mee moet verbranden.
Hou de Nederland optie (huis verhuren) open en leg alles (ALLES) goed vast.
Neem een normale fatsoenlijke Thaise ziektekostenverzekering en niet zo'n combinatie geval.

[Pieter]

tip: zorg er voor dat Tan een Nederland paspoort krijgt voordat je de stap neemt

en ik vind Samui duur. In de supermarkt ---> duur
in restaurants ----> duur

en heb je al bedacht hoe je omgaat met de plaatselijke "mafia" , beschermingsgelden etc.

Er is op dit moment niks te doen echt niet.

alle aussies en kiwis wijken massaal uit naar Bali

als er dadelijk kinderen zijn gewoon een thaise school

Nu vind ik dat niveau niks maar dat schijnt persoonlijk te zijn als ik dit forum lees

int. school reken dan op 400 a 500 $ per maand per kind



Pieter.

[Sert]

Nietan,

Ik denk dat je schoonzus de juiste beslissing maakt door te vertrekken van Samui.

Eind 2004 werden een hoop resorts aan de westkust vernield door de zee. Als gevolg daarvan werd het opeens superdruk op de eilanden in de Golf. Met name Samui probeerde daar zoveel mogelijk van te profiteren: overal schoten de hotels en resorts de grond uit, prijzen voor land rezen de pan uit.
Maar aan de westkust zat men niet stil. Alles werd opnieuw opgebouwd en uiteindelijk gaan alle toeristen die hier enkele jaren op vakantie kwamen wederom terug naar de westkust. Samui stroomde langzaam leeg.

Nou is deze theorie discutabel, je zult nauwelijks mensen op Samui vinden die het hiermee eens zijn. Maar het is wel een feit dat er op Samui al anderhalf jaar lang laagzseizoen is als je naar de hoeveelheid toeristen kijkt.

Denk hier dus ook eens over na als je het restaurant overneemt. Je kunt de best lopende toko in de straat hebben, maar als klanten wegblijven, houdt het op. En geen enkele Thai gaat 80 baht betalen voor een padthai....

Pittig in het eerste jaar:
-Taal. Zoals al eerder gezegd, leer de taal!
-Vertrouwen. Thai kijken het eerste jaar de kat uit de boom. En daarna worden het langzaamaan (de beste) klanten.
-Wetten. Zeker als je zaken doet hier, zul je moeten weten welke wetten, regels ed. van toepassing zijn. Hoe beter je daarvan op de hoogte bent, hoe meer voordeel je daaruit kan halen, en des te minder je voor verrassingen komt te staan.

[NieTan]

Nietan,

Ik denk dat je schoonzus de juiste beslissing maakt door te vertrekken van Samui.

Eind 2004 werden een hoop resorts aan de westkust vernield door de zee. Als gevolg daarvan werd het opeens superdruk op de eilanden in de Golf. Met name Samui probeerde daar zoveel mogelijk van te profiteren: overal schoten de hotels en resorts de grond uit, prijzen voor land rezen de pan uit.
Maar aan de westkust zat men niet stil. Alles werd opnieuw opgebouwd en uiteindelijk gaan alle toeristen die hier enkele jaren op vakantie kwamen wederom terug naar de westkust. Samui stroomde langzaam leeg.

Nou is deze theorie discutabel, je zult nauwelijks mensen op Samui vinden die het hiermee eens zijn. Maar het is wel een feit dat er op Samui al anderhalf jaar lang laagzseizoen is als je naar de hoeveelheid toeristen kijkt.

Denk hier dus ook eens over na als je het restaurant overneemt. Je kunt de best lopende toko in de straat hebben, maar als klanten wegblijven, houdt het op. En geen enkele Thai gaat 80 baht betalen voor een padthai....

Pittig in het eerste jaar:
-Taal. Zoals al eerder gezegd, leer de taal!
-Vertrouwen. Thai kijken het eerste jaar de kat uit de boom. En daarna worden het langzaamaan (de beste) klanten.
-Wetten. Zeker als je zaken doet hier, zul je moeten weten welke wetten, regels ed. van toepassing zijn. Hoe beter je daarvan op de hoogte bent, hoe meer voordeel je daaruit kan halen, en des te minder je voor verrassingen komt te staan.

De reden dat schoonzus ermee stopt is dat ze te oud word en het harde werken zat is. Ze heeft dit restaurantje al 7 jaar en wij weten dan ook de omzet van elk jaar. De laatste jaren is de omzet beter als de vorige jaren. We moeten het niet hebben van de toeristen maar van de 30000 locals die er op samui wonen en werken. De omzet cijfers zijn geen natte vinger verhalen, mijn vriendin heeft de afgelopen maanden december, januari februari samen met haar zus te tent gedraaid en heeft elke dag de inkomsten kunnen ervaren.

[Sert]

Zolang je voldoende omzet binnenhaalt van locals, prima.

Om toch nog even de advocaat van de duivel te spelen:
In het afgelopen jaar zijn er heel wat Thai verkast. Reden: de huur voor hun bar/restaurant ging opeens achterlijk veel omhoog. Of opeens wordt er opnieuw keymoney gerekend voor de volgende 3 jaar.
Er staan op dit moment tientallen pandjes leeg op Samui, terwijl er nog steeds gebouwd wordt. Eigenaren vragen keymoney waarvan de hoogte overeenkomt met de kosten van het pand. Vanuit hun oogpunt natuurlijke een slimme zet.
Maar in praktijk komt het er voor een hoop mensen op neer dat ze hard werken, waarna het gros van de winst richting de huurbaas gaat.

[printen44]

Ik was een paar weken geleden op Ko Samui. Be geen strandmens, ging er op uit om de omgeving te bekijken. Ik zag wel dat er veel tenten en tentjes gesloten zijn. Zaken waar Thais komen. We zaten in een drukke toeristische wijk en daar klaagde men ook over de terugloop van toeristen. Naar mijn menig zal dit nog erge worden in de toekomst ook vanwege de politieke spanningen die er nu zijn en nog zullen komen.

[NieTan]

Bedankt voor de reacties.

60% van de klanten zijn locals geboren in samui. Deze mensen zullen niet vertrekken ook al daalt het toerisme.
De andere 40% van de thai klanten hangt min of meer aan het toerisme. Stel dat ik in het eerste jaar 20% van deze klanten kwijt raak dan hou ik nog 80% over tov nu. Dit is uitgegaan van het ergste scenario. Dan nog zouden we voldoende inkomsten hebben. Ik maak me niet erg druk, zie het als een uitdaging wel kijk ik rieel op de zaken vooruit. We zijn jong en actief mochten we het niet gaan redden in Samui dan verkopen we de boel en kijken we naar andere kansen. We willen graag naar Thailand en dit lijkt de beste optie.

[Wouter_Udon]

Bedankt voor de reacties.

60% van de klanten zijn locals geboren in samui. Deze mensen zullen niet vertrekken ook al daalt het toerisme.
De andere 40% van de thai klanten hangt min of meer aan het toerisme. Stel dat ik in het eerste jaar 20% van deze klanten kwijt raak dan hou ik nog 80% over tov nu. Dit is uitgegaan van het ergste scenario. Dan nog zouden we voldoende inkomsten hebben. Ik maak me niet erg druk, zie het als een uitdaging wel kijk ik rieel op de zaken vooruit. We zijn jong en actief mochten we het niet gaan redden in Samui dan verkopen we de boel en kijken we naar andere kansen. We willen graag naar Thailand en dit lijkt de beste optie.

Rekening houden met 20% klantverlies is m.i. zeker geen worst case scenario. Ik denk, maar wie ben ik, dat je nog eens moet rekenen met 30-40% OMZET verlies na een overname en kijken of je dan nog ervan kunt rondkomen en of je op basis daarvan ook aan je visum verplichtingen kunt voldoen. Ik probeer je niet ervan te weerhouden om het over te nemen maar bedenk dat er vele factoren aanwezig kunnen zijn die aanleiding zijn voor een forse omzet daling.

[vleespet]

Bedankt voor de reacties.

60% van de klanten zijn locals geboren in samui. Deze mensen zullen niet vertrekken ook al daalt het toerisme.
De andere 40% van de thai klanten hangt min of meer aan het toerisme. Stel dat ik in het eerste jaar 20% van deze klanten kwijt raak dan hou ik nog 80% over tov nu. Dit is uitgegaan van het ergste scenario. Dan nog zouden we voldoende inkomsten hebben. Ik maak me niet erg druk, zie het als een uitdaging wel kijk ik rieel op de zaken vooruit. We zijn jong en actief mochten we het niet gaan redden in Samui dan verkopen we de boel en kijken we naar andere kansen. We willen graag naar Thailand en dit lijkt de beste optie.

Niet geschoten is altijd mis,ik zeg ga ervoor,30 jaar geleden was ik te schijterig om de stap te wagen en daar heb ik nog altijd spijt van.Stel dat het niet goed gaat dan nog kun je alleen maar leren van de fouten die je maakt en heb je al een voorsprong bij een volgend avontuur.Heel veel succes gewenst.