Bah ! Het loopt je dun door de broek !

[prajak]

Maar erger kan ook nog. Er zijn mensen die iets verkeerds eten en (bijna) de pijp uit gaan. Dat las ik in de Bangkok Post bijlage ‘Justice’ van 28 juli 2013. Consumer Law: Ober, er zit een vlieg in mijn soep.

Een meneer in Canada bestelt zijn toetje en zegt er bij allergisch te zijn voor nootjes. En laten ze er nu wel nootjes in stoppen ? Slordigheidje, maar meneer kan het ziekenhuis in na de eerste hap al.

Hoe zit dat in Thailand ? Dat vragen de auteurs Angus Mitchell, Matthew Christensen en Kraisorn Rueangkul van DFDL Legal and Tax zich af.

Wel, het zit zo.

Onder de Product Liability Act en de Consumer Case Procedure valt de verkoop van voedsel in een restaurant onder de begrippen ‘manufacture’ van een ‘product’. Manufacture betekent vervaardiging.

Als in dit kader voedsel verstrekt in een restaurant een verwonding, letsel of schade veroorzaakt door ernstige nalatigheid dan is het restaurant verantwoordelijk, of men het nu wist of niet. Wie de fout ook maakt, de ober die de bestelling opneemt, de kok en zijn/haar staf die het koken, de bediening die het de laatste behandeling geeft, allemaal vallen ze onder de verantwoordelijkheid van de restauranthouder.

Maar wat is ernstige nalatigheid ? Wel, daar is dan de rechter voor. Een voorbeeld....

Als de klant zegt dat hij allergisch is voor product A en helemaal als hij zegt dat de gevolgen ernstig kunnen zijn dan wordt van het restaurant een grotere mate van zorgvuldigheid verwacht dan anders.

>>>

[prajak]

Het zelfde geldt als de klant ziek of erger wordt door de manier van opslag en behandeling van het voedsel. En de bewijslast ligt hier bij het restaurant: dat moet bewijzen dat het wel zorgvuldig heeft gehandeld.

Wat je nu ziet, lees ik, is dat de grote restaurants je een briefje laten tekenen als je voedsel mee naar huis neemt. Uiteraard stopt de verantwoordelijkheid dan op het moment dat het eten de tafel verlaat.

Maar dan dit.......

Ik herinner me een ingezonden stuk, heel lang geleden, waar een meneer verhaalt dat hij zit te eten ergens in Bangkok in zo’n restaurant waar de kookpotten langs de weg staan. Het heeft geregend en door een groot voertuig spat een forse kwak straatwater inclusief de vettigheden die de straat kenmerkt IN de soeppan. De soeppan wordt direct in de goot gekiept ? Ben je mal.... Er is smakelijk van gegeten en of er iemand ziek is geworden ? Dat vertelt het verhaaltje niet.

En jij dan ? Jij en jouw tirak, liefje, darling, poppedijntje, lordship ?

Je zit daar lekker easy te smullen van een schotel spul in de straattent ‘Sabaay Sunat’ (happy hond....) op de hoek van Soi Wat en Thanon Sala; op houten klapstoelen aan een plastic tafel met plastic bordjes en plastic bestek of bestek waar Uri Geller mee aan de slag is geweest.

Naast de kookpot staat een emmer beduimeld water en een sponsachtig ding uit 1850 waarmee wordt afgewassen - nee, helemaal geen Lola afwasborstel ! - en als je jouw bordje eens goed bekijkt zie je nog wat de vorige klant heeft gegeten.

Achter de kookpotten staat een goeierd van een moei die de naam draagt van Ooy, Oy, Boi, Ploy of Mali en dat mens doet haar stinkende best jouw maaltijd tot die van het jaar te maken voor 40 baht per schotel. En eenmaal thuis krijg je de broekhoest van jouw leven ?

Zeg het maar. Van een kale kip....

En daarom past een waarschuwing aan de vele mensen die bij mij eten. Er hangt niet voor niets een briefje aan het hek. Garantie tot de klink van de deur van het kleinste kamertje.....

Denk er aan !

[dutch]

Alles zeer herkenbaar
Mijn vrouw speurt altijd mijn voorraad( bewaarbaar buitenlands)spul af,op de houdbaarheidsdatum.
Europese ingeblikte potten/blikken zijn lang houdbaar.
Komende vanuit een absoluut gelukkige , maar intens arme leefomgeving,is het haar bijna onmogelijk om iets van voedsel weg te gooien.Er wordt nogal wat opgeslagen in plastiek zakjes en potjes.
Het wordt dan wel gekoeld opgeslagen,maar door de grote opslagmogelijkheden is dat niet meer GOED bij te houden.

Dit onderwerp wees me er weer eens op,een en ander op de achtergrond bij te houden.

[Pieter]

Ik koop mijn gehakt altijd bij dezelfde kraam op de markt bij onze Moo Baan in de buurt
Laatst me weer laten verleiden tot Big C gehakt
vet en rook een uur in de wind.

Moet je in de een restaurant eens door een stoel zakken
ze zijn in staat om je de stoel in rekening te brengen.
Mijn vrouw laatst een truitje naar de laundry
die kwam 3 maten te klein terug

Het alleen al een thai zover krijgen dat hij uberhaupt er gewoon iets van zegt kost al een hoge te nemen drempel

Pieter

[prajak]

Ja, dit onderwerp leeft, zie ik. In 3 uur al meer dan 40 kijkers en 2 reacties......

[foppo]

In mijn vorig leven voedsel technologie gestudeerd en later leraar consumptieve technieken, zeg maar koken en bakken, geworden.
M.a.w. ik weet iets van koken en hygiëne, bacteriën enz.

Ik heb m'n ogen uit gekeken toen ik voor het eerst in Chinatown op dat hele drukke hoekie (kan ff niet op de naam komen) kwam en daar de lekkerste garnalen ooit in m'n leven heb gegeten.
Pas daarna ben ik eens gaan kijken hoe er wordt gekookt en afgewassen, waarbij ik wel op moest letten om niet aangereden te worden door een auto of tuktuk, ik ben er nooit ziek van geworden wat op zich verbazingwekkend is.

(mijn Thaise vrouw laat overgebleven eten ook altijd op het aanrecht "overnachten" in plaats van in de koelkast; als er vroeger een leerling een stukje vlees langer dan een halfuur op de werkbank liet liggen in plaats van in de koelkast kon hij gelijk een vrije middag terug komen.....)

[Ashley]

Vorige week in Thailand had ik geluk dat ik op mijn hotelkamer zat want alles wat ik at of dronk kwam er gelijk weer uit.
Niet misselijk maar verschrikkelijke diarree. Op een gegeven moment maar ors oplossing genomen en imodium want dat ging helemaal mis. Een lange tijd bij de straatkraampjes gegeten heeft mijn darmen niet goed gedaan. Nog een week buikpijntjes en kraampjes gehad, nu geen last meer.
Je moet blijven opletten wat je eet en waar je eet.

[ron]

[Thailandfreak]

Gister ook heel de dag last van diarree, vandaag gelukkig beter. Eerste keer in 2 maanden, dus das niet verkeerd. Ik eet verder eigenlijk alles.