Thai kunnen gen kaart lezen!

[pong]

En dit zet ik maar in dit forumdeel om de potentiele argeloze toerist die daar nog niet van weet te waarschuwen. Echt: het hep totaal geen sin met een uitgevouwen kaart je reisdoel aan te wijzen aan sjofeur van teksimeter of tuktuk. Als het nog een beetje nut heeft, dan moet het een tweetalige zijn, met je bestemming duidelijk geschreven in het Thai-die kan die man dan lezen en beoordelen waar dat is en wat het gaat kosten (daar moet je ook al niet op wachten-het is OF meter-taxi, of 100 bt voor die tukx2-dat is vanwege de vele onnozele halsjes voor je de standaardprijs geworden. Mijd dat dus-verder op je spannende Thailandreis kan je nog volop zat in die krengen zitten.
Kaartlezen zoals de meeste NLers dat toch wel een beetje kunnen is geen Thais gebruik. Tot voor heel kort waren er trouwens niet eens goede kaarten. de gratis her en der verstrekte kaarten deugen ook meest voor geen cm.
Om in die leemte te voorzien is er dus -zeker in BKK- bij ELK iets groter hotel of toeristenplaats een slimme jongen, die wat beter engels spreekt, die inmiddels heeft geleerd waar die idiote toeristen altijd heen willen en dat dan heel lief instemmend beaamt en herhaalt-en doorgeeft aan een wachtende ''vriend''-die hij flink voor die service laat betalen. Daarom wil die vriend geen meter doen-je bent toch een onnozele veels te rijke witte toerist.
Als je dat wel makkelijk vindt en de gevraagde of eventueel iets verlaagde prijs no problem-OK, ga je gang.
PS-in budgethotels naar de taxiprijs vragen heeft ook meest geen zin-die arme jongens die daar werken gaan nooit per taxi en kennen de stad BKK ook al niet-als ze opvallend beter engels spreken zijn het opvallend vaak birmezen of andere illegale buitenlanders. Of de iets luuksere hotels hebben gewoon een bondje met die net vermelde taxiboys-tegen een kleine opslag-juist ja.
Zo zie je maar weer hoe service belust de Thai is en alles op alles zet om jou te gerieven-aan geringe meerprijs.
Vreemd is wel dat de Thai in feite een subsoort Sjinees is. En in mainland China-is het eeerste wat je doet in een vreemde stad een stadsplan kopen en uitzoeken waar de plek waar je heen moet ligt en welke bus er loopt. Die kaarten worden al in de treinrit naar die stad verkocht en bij 10tallen (kosten rond de 30-50 ct.€) verkocht op perron of plein.

[prajak]

Ja, maar WIJ dan ! De mensen met ervaring en goed verstand. Wij kunnen dat wel ?

Ik herinner me nog de "vakantieman" Frits Bom. Gierend van het lachen bij de TV gezeten als de sukkelaars op een strand bij La Playa Spanje willen aanwijzen en Finland wel een leuke kleur vinden hebben.........

Ik ken geen enkele Thai in mijn dorp die een globe of atlas heeft, laat staan weet wat dat is, laat staan weet dat de aarde niet plat is, laat staan weet hoe het dorp heet achter het naastliggende. Waar ligt Bangkok dan ? Nou, neem bus zoveel.....

Ik heb hier jaren gefietst in de buitengebieden en na een paar weken had ik een kompas bij me. Uit armoede. Men weet niet waar NK ligt, en dan ben je maar 20 km uit de stad weg. Moet ik hier links of rechts ? Nee, je moet terug. Met een stalen gezicht vertelt men je dat. Heb ik een keer gedaan en maakte een urenlange omweg. Onwil ? Onwetendheid ? Bang voor gezichtsverlies ? Het laatste denk ik. Daarna heb ik het alleen gevraagd aan postbodes, of ben een schoolplein opgefietst en de leraar gevraagd temidden van de koters. Er van uitgaand dat die dan niet gaat liegen.

Ze weten het gewoon niet. Het volgende dorp is al een wereldreis.......

De PM kaarten zijn van goede kwaliteit. Maar vaak verouderd. De wegen met 1, 2 of 3 nummers staan er op maar wegen met 4 nummers of zonder nummer zijn vergeten. En die zijn er wel. Kompas meenemen dus. Ja, en een beetje weten hoe je bent gereden.......

En dan spreek ik nog Thais. Moet je fietstoerist zijn die geen woord lokaal spreekt.....

[RuudThai]

Voor 2590 baht ben je van alle kaartzoekellende af!
Zie: http://www.siammakro.co.th/main/en/mail_hot.php Rechtsonder de GPS navigator.

[prajak]

Ja, een GPS ! Schitterend in te bouwen in een auto. Maar in een brommer of fiets......

Maar OK, heer Ruudthai, jij hebt mijn volledig adres. Toets het eens in ?

[Borowolf]

Kaart lezen is een kunst. Je moet er aanleg voor hebben, volgens mij.
Ik ken heel veel Nederlandse stellen waarvan minstens een van de twee vindt dat de ander geen kaart kan lezen.
En die ander bevestigt dat meestal ook nog.

Prajak noemt een aantal goede redenen waarom Thai geen kaart lezen.
Kaart lezen hoef je pas te leren als je veel reist. En daar hebben de meeste Thai geen tijd en geen geld voor.

Mijn vriendin is wel op veel plaatsen geweest maar ze heeft volgens mij nooit een kaart gebruikt.
We wonen in Chiang Mai maar we rijden op haar geheugen naar Bangkok. En dan ergens onderweg roept
ze "als je hier linksaf gaat is er een heel leuk meer" en dat blijkt er dan inderdaad te zijn.

Als wij de weg kwijt zijn vragen we het meestal twee of meer keer om te zien of het inderdaad goed gaat.
En als je een erg lang verhaal terug krijgt kun je er wel op rekenen dat men het niet weet.

[Gardensafari]

Volgens mij ook weer één van de gevolgen van het slechte Thaise onderwijs.
Kaartlezen leer je op school.
Op de lagere school middels "blinde kaarten".
En dat ging verder in de eerste klas van het voortgezet onderwijs.
Op de boekenlijst stond dan de "Bosatlas".

Krijgen kinderen in Thailand kaartleesles?
Spelen ze op school met globes en ons zonnestelsel?
Tsja, dan kun je ze weinig verwijten.

[Sert]

Gen
Meervoud: genen

En Thai kunnen een gen kaart lezen. Ik vind dat verdomd knap, want voordat je weet hoe genen precies werken, heb je al een aardige DNA studie achter de rug.

Maar van de andere kant, ik snap natuurlijk ook dat er geen wordt bedoeld, een woord dat een compleet andere betekenis heeft. De OP is daardoor een mooie illustratie van de pot verwijt de ketel dat-ie zwart ziet.

[RuudThai]

Ja, een GPS ! Schitterend in te bouwen in een auto. Maar in een brommer of fiets......

Maar OK, heer Ruudthai, jij hebt mijn volledig adres. Toets het eens in ?

Ha! Ik hebbum nog niet, hij staat in de nieuwste eergisteren uitgekomen reclamekrant. En ik kan prima kaartlezen en heb diverse wegenkaarten in de auto waar ik eigenlijk altijd uitkom. En anders vraagt mijn met het kaartlezen volslagen onbekende echtgenote wel de weg aan deze of gene...... .. meestal tot grote frustraties mijnerzijds leidend!

Zo'n gps kan toch makkelijk op een brommer worden gemonteerd? Die dingen hebben toch ook een electrisch circuit? Dan kan de eerste de beste Thaise freubelaar (sorry, o" krijg ik niet op elkaar...) dat ding vast wel aansluiten!

[Borowolf]

Ik heb een GPS om te wandelen. Is een robuust exemplaar dat tegen een schokje kan en ook voor fietsen e.d. geschikt is. Daar zitten dus geen uitgebreide wegenkaarten in maar die kun je prima aan de motor hangen en dat doe ik ook regelmatig. Loopt op batterijen.

Een tweede GPS zit in mijn mobiele telefoon. Die loopt ook op batterijen. Ik heb daar Route66 op zitten. Een concurrent van TomTom. Helaas werkt dat hier in Thailand niet erg lekker. In Europa functioneert het prima. Bij langere ritten moet ie onderweg wel opgeladen worden. Vreet stroom. Vooral omdat het schermpje bij gebruik continue aan staat.

[chelobechek]

Je orienteren op de zon is ze ook onbekend, ik heb reeds menigmaal verbaasde reacties uitgelokt door via allerlei kronkelwegen terug te rijden naar het startpunt en meestal in 1 keer goed, en dat zonder de weg te weten. Mevr. Chello vroeg me wel eens of ik er toevallig al eens eerder geweest was met mijn mia noi, dan moet ik haar uitelggen hoe dat werkt met de zon en zo maar dat gelooft ze toch niet echt hahaha

die ene keer dat ik echt helemaal verkeerd gereden ben (OK dat was wel 's avonds laat) is echter een klassieker geworden

Chelo

[trompetter]

Een familielid dat van zichzelf vond dat het geen studiehoofd had deed mede daarom
de Koninklijke Militaire Academie.
"Vroeger toen de dienstplicht nog bestond leerden ze in twee uur een kaart te lezen",
vertelde hij me eens en liet er lichtelijk zuchtend op volgen "nu is daar gemiddeld twee
dagen voor nodig!"
Ik hoop dat dit de stelling dat 'Thai geen kaart kunnen lezen' enigszins relativeert.

Zoals Prajak ook al noteerde: voor de meeste Nederlanders leidt de weg naar de rest
van de wereld door een 'slurf' op Schiphol en gelukkig staat datzelfde 'Schiphol' op
ontelbare borden vermeld zodat ze feilloos de weg naar Pattaya weten te vinden.
Ik heb nog nooit gemerkt dat Thaise mensen grotere moeite zouden hebben hun
bestemming te bereiken dan Nederlandse mensen.

Dat hier misschien meer mensen zijn die geen kaart kunnen lezen is, zoals Gardensafari al
opmerkte, gewoon een gevolg van het feit dat mensen minder reizen en dus nooit de
noodzaak ervaren hebben om een kaart te leren lezen.

Hetzelfde verschijnsel geldt met betrekking tot bouwtekeningen. Ook het lezen daarvan
is niet voor iedere Nederlander weggelegd. Net als veel Thai heeft men moeite met het
platte vlak. Dat is te abstract, niet tastbaar voor de zinnen dus.
Het kan daarom wel eens zinvol zijn een maquette te maken.

met vr. groet
en T-geschal

[Ervee71]

Een familielid dat van zichzelf vond dat het geen studiehoofd had deed mede daarom
de Koninklijke Militaire Academie.
"Vroeger toen de dienstplicht nog bestond leerden ze in twee uur een kaart te lezen",
vertelde hij me eens en liet er lichtelijk zuchtend op volgen "nu is daar gemiddeld twee
dagen voor nodig!"
Ik hoop dat dit de stelling dat 'Thai geen kaart kunnen lezen' enigszins relativeert.



met vr. groet
en T-geschal

Vroeger had je ook minder wegen

[Sert]

Kaartlezen was inderdaad een apart hoofdstuk in mijn diensttijd. Eenmaal vertrouwd met stafkaarten was het eigenlijk best makkelijk om je eigen positie op de kaart terug te vinden en vervolgens je route te bepalen.

De standaard fout die bijna iedereen in het begin maakt: wegen tellen.
En als een weg niet op de kaart staat, dan gaat het mis. Maar zelfs op een simpele wegenkaart staan details die zelden gebruikt of zelfs gezien worden:
-schaalverdeling waarmee je afstanden kunt schatten*
-bruggen over riviertjes
-de hoek waarmee wegen samenkomen

De vakantieman was inderdaad dikke pret. Vakantiegangers in Zuid-Frankrijk wezen Egypte aan, wijzend op Israel met de opmerking "dat weet ik zeker want we zijn hier langs dit meer gereden"

*afstanden schatten is moeilijk voor Thai. Vraag 10 Thai wat de afstand is naar einde van de straat en je krijgt 10 verschillende antwoorden. Zeer waarschijnlijk krijg je een antwoord als twee minuten met de motor.

[dutch]

De meesten vinden het ook vreemd om de wegennummers te gebruiken.
Deze staan werkelijk overal en is heel wat gemakkelijker dan het ontcijferen van de Thaise informatie

Men gaat veel zo'n beetje de richting van....... in en draait dan in kleiner wordende cirkels naar het doel toe,niet in het minst geholpen door verwarde aanwijzingen van plaatselijke hulp.
Als jezelf achter in de auto zit mee te denken/kijken op een goede kaart

[Mart]

Kaartlezen was inderdaad een apart hoofdstuk in mijn diensttijd. Eenmaal vertrouwd met stafkaarten was het eigenlijk best makkelijk om je eigen positie op de kaart terug te vinden en vervolgens je route te bepalen.

Maar in de vreemde was het soms wel moeilijk.