"Jezus was een ettertje"

[printen44]

Onder die kop verscheen er vandaag een artikel in het AD. Het is leuk om te lezen, ook voor diegene die welk geloof dan ook aanhangen.

"JERUZALEM - Wie de bijbel leest, krijgt de Heiland voorgeschoteld als weldoener, allemansvriend en redder der mensheid. Het levensverhaal van Christus, van de kribbe tot zijn hemelvaart, staat in het teken van soberheid en opoffering. Over de jonge jaren van Jezus leest men, een kleine anekdote daargelaten, weinig tot niets. Hebben we hier te maken met een gevalletje censuur uit het wijnjaar nul, of was Christus' jeugd net zo onbevlekt als zijn conceptie?
De Pers dook in niet erkende delen van het Nieuwe Testament en kwam tot een onthutsende conclusie: Jezus was een doerak met een kort lontje.

De apocriefen, in feite Bijbelboeken die nooit door de eindredactie van de Heer zijn gekomen, blijken vol te staan met streken van, wat De Pers omschrijft als, de 'Palestijnse Pietje Bell'. Voorvallen waarmee de eerste kerkvaders, ondanks hun toenmalige populariteit, liever niet geconfronteerd wilden worden. Een kleine bloemlezing uit de vroegste historie van Jezus:

Aan de borst
Al aan Maria's borst schijnt de prille Christus de neiging te hebben zaken naar zijn hand te zetten. Terwijl zijn aardse moeder uitrust van het zogen, beveelt hij een boom zich neer te buigen en Maria te laven met zijn vruchten. Gedienstig beweegt het loof zich omlaag en Maria plukt dat het een lieve lust is. Fruit maakt dorstig, dus wordt de boom ook nog opgedragen water van onder zich te laten stromen.

Oefening baart kunst en in de loop der jaren worden de wonderen allengs groter. In een creatieve bui, maar voorbijgaand aan het gebod de Sjabbat te eren, kleit Jezus twaalf vogeltjes. Enkele vrome joden vertellen hem dat zoiets op de 'Dag des Heeren' niet kies is. Hierop klapt Jezus in zijn handen, de gekleide beestjes komen tot leven en verdwijnen in het zwerk. Ook deze vertelling haalde de Bijbel niet, maar is wel opgenomen in de Koran, aldus De Pers.

Kort lontje
Behalve artistieke aspiraties schijnt de opgroeiende Christus ook een uiterst kort lontje te hebben gehad. Voorzien van bovenmenselijke gaven leverde dat een aantal explosieve situaties op. Zo moesten respectievelijk de klungelige zoon van een schriftgeleerde, een jongen die tegen hem opliep en een vasthoudende leraar Grieks de confrontatie met de puberende Jezus pijnlijk bekopen. Een welgemeend advies van pleegvader Jozef, om wat kalmer aan te doen, werd evenmin op prijs gesteld. De noeste timmerman kreeg prompt een grote mond.

Een totaal ander beeld van een vermenselijkte godheid dus. Niet langer het onschuldige kindje tussen os en ezel. Evenmin de getormenteerde ziel met spijkers in handen en voeten en een speer tussen de ribben. Nee, een mens met nukken, streken en fouten. Met het aureooltje scheef op zijn hoofd als het ware. Het maakt het Christusverhaal een stuk aannemelijker... hoe ongelooflijk ook. Prettige Kerst! (DVDH)"

[Borowolf]

Ik ben protestants opgevoed en heb een vrij goede kennis van de bijbel.

Het aantrekkelijke van Jezus is nu juist dat hij een rebel was. Hij verzette zich met alle macht tegen de gevestigde orde (de toenmalige zwartekousenkerk) en kwam met totaal nieuwe regels om naar te leven. Daar heb je echt geen apocriefe boeken voor nodig maar lees je ook in de wel geaccepteerde boeken in de bijbel.

In de kerk van mijn jeugd werd dat allemaal redelijk onomwonden uit de doeken gedaan. Eenmaal de kerk uit gingen (bij wijs van spreken) direct de zwarte kousen weer aan. Wat Jezus predikte is, naar mijn bescheiden mening, kinderlijk eenvoudig maar voor mensen enorm moeilijk uit te voeren. Het lijkt veel gemakkelijker en bevredigender te zijn jezelf en anderen het leven zuur te maken dan anderen lief te hebben (zoals hij voorstond).

[Pieter]

Alle geloven zijn er in principe op gericht om de mensen een beetje beschaafd in het gareel te houden.

dus dingen als:
- dat je elkaar de hersens niet moet inslaan
- dat je niet de vrouw van de buurman een beurt moet geven

is van alle geloven en tijden.

(het is alleen moeilijk af en toe want de buurman is een eikel en de buurvrouw oh zo mooi.)


Pieter

[prajak]

Natuurlijk past het van geen kanten op de geboortedag des Heren hem van schavuiten-streken te beschuldigen ! Een ernstig misprijzen dient ten deel te vallen aan de scibenten dezer kwajongenstaal. Het is u maar gezegd !

Maar als ge dan toch de beerput opentrekt mag ook ik, in alle bescheidenheid, me afvragen of Jesus wel eens olijk onderzoekend achter een vijgeblad heeft gekeken ? Van Maria Magdalena bijvoorbeeld ? Want haar positie is nimmer duidelijk geworden. En waar kan hij dat beter hebben gedaan dan in de werkplaats van zijn aardse vader ! Achter de vandiktebank, naast de plintenladders. Zou zijn aardse vader het hebben gezien ? En wat dan nog, hij had niets in te brengen. Een stoere timmerman die zijn vrouw “onbevlekt” heeft moeten laten ontvangen heeft niets over opvoeding te vertellen en helemaal niet over vijgebladeren.

Ik weet te weinig van de kennis der chirurgijnen in die tijd. Kijk, een besnijdenis deed men wel en dat er velen zijn blijven leven kun je nu nog zien aan de bevolkingsgroei tussen Middelllandse Zee en Jordaan. Ja, het “Bij ons in de Jordaan” moet aldaar ontstaan zijn. Een vruchtbaar gebied, in meerdere opzichten. Zou men een soort IVF behandeling hebben gekend ? Anders kun je niet “onbevlekt” ontvangen. Kijk, daarover heb ik de huidige baas Ratzinger nog niet gehoord.

Ja, Jesus was van de Heere; dat is wel bekend. Maar was hij misschien ook van de heren ? Dat is de vraag, al kan ik me niet voorstellen dat je een pronte vissersman als Petrus schalks in de billen kon knijpen ! Een klap voor je bakkes kon je krijgen. Maar hij liet zich wel gaarne omringen door “discipelen” en dat waren, althans dat zeggen de boeken, uitsluitend mannen. Gingen deze mannen als destijds alle bendes in de woestijn rovend en verkrachtend rond, of liederlijk ruim voorzien van geestrijk vocht, of mediterend zoals de boeken ons willen laten geloven ?

Ik zal het op het laatste houden. Laat ik zijn verjaardag niet bederven zoals die anderen hebben gedaan.

En hiermee sluit ik dit stichtend woord aan de vooravond van de tweede nationale vreetdag die kerstmis is geworden.

[Gardensafari]

Zeker met de kerstdagen wordt Jezus ons altijd weer voorgesteld als een zielige armoedzaaier die in een kribbe is geboren. Een aantal feiten die je in de bijbel kunt lezen.

1 Hij lag in die kribbe omdat de herberg vol zat. Nergens staat die hij (of beter gezegd z'n ouders) arm waren.
2 Daar kwamen de wijzen uit het oosten met kostbare geschenken als goud en mirre.

Hoezo armoedzaaier?

Het feitelijke probleem van het christendom zit echter niet in Jezus zelf. Die was alleen maar een rebelse paganist.
Nee, de ellende is begonnen toen het christendom tot instituut werd, een kerk werd.
Dat was na de tijd van Jezus.
En als ik in Jezus zou geloven, dan geloof ik dat die rebel helemaal niet gelukkig zou zijn met het instituut "kerk".

Maar ach, na 2000 jaar interesseert me dat eigenlijk geen bal.

[trompetter]

Het was in de twintiger jaren van de vorige eeuw dat Erich Kaestner schreef:
"Da hilft kein Fluchen, da hilft kein Beten,
die Nachricht stimmt:
der liebe Gott ist aus der Kirche ausgetreten!"

Zelf ben ik misdienaar geweest en dusdoende slechts eenmaal onzedig betast door
een van de wereldse dienaren van de Heer. Mijn zus was dertig jaar non (onder welke
periode de Heer dus mijn zwager was) alvorens zij gewoon lesbisch werd en mijn vader
is vijftig keer als 'brancardier' naar Lourdes geweest.
Ik meen me dus te kunnen beroepen op een zeker gezag in dit soort zaken.

Ik heb aan deze speelse betasting overigens niets over gehouden en kijk dan ook
met op onbegrip gestoelde verwardheid naar degenen die zich plots, veertig jaar
na dato, in de rij scharen van hen die wellicht hopen er een leuke cent aan over
te houden als zij hun oude biechtvader in de hoek zetten.
Dat is zonde in mijn beleving! Dat is het zoeken van geldelijk gewin door verwerpelijke
afpersing, gebaseerd op onterechte, maar oh zo suggestieve defamatie!

Ik heb een oude vriend die geslachtofferd werd door z'n ouders en de lokale kerkelijke
overheid zo'n jaar of vijftig geleden.
En waarom werd deze toenmalige koorknaap geofferd?
Omdat hij opgebiecht had dat hij een fout gemaakt had tijdens het dienen der Heilige Mis,
vervolgens in de sacristie ter verantwoording geroepen werd, waarbij hij zijn broekje moest
afstropen.
Hij kwam thuis, biechtte alles op en sprak er z'n grote blijdschap over uit dat de betreffende
priester hem niet op z'n blote billen gekletst had, maar alleen een beetje 'gefriemeld' had.

Zijn moeder kreeg bijna een hart aanval, werd hysterisch, pappa moest onmiddellijk thuiskomen
van kantoor enzovoort enzovoort.
Hij moest getuigen bij de lokale kerkelijk overheid en nu, vijftig jaar na dato, weet hij nog steeds
niet waar het eigenlijk allemaal over ging.

Dat hij psycholoog geworden is, heeft er niets mee te maken dat ooit een priester een beetje
met z'n piemeltje speelde. Dat was eerder om te leren zijn trauma, ontstaan door de absurde reacties
van z'n ouders en de toenmalige kerkelijke overheid op dit niet noemenswaardige gebeuren te kunnen
verwerken.

met vriendelijke groet
en trompetgeschal

[prajak]

Heer Trompetter,

Ik heb geen enkele ervaring met onzedelijke betastingen hoe dan ook maar dat trauma's zich pas na veel jaren kunnen openbaren is wel bekend uit praktijk en literatuur. Ik denk dat in deze een rol speelt of het onzedelijk betasten eenmalig was of veelvuldig. En of er pijn werd gedaan en werd gedreigd met hel en verdoemenis, met pek en veren, als het werd doorverteld aan de ouders. Want dan komt de factor pijn en angst er bij kijken en dat kan lang blijven hangen. Dat komt dan naar boven als er publiekelijk over wordt gepraat en anderen zich ook melden. Dat kan tig jaren later nog.

Of is het de tijd ? Een aai over de bol is tegenwoordig al een teken van genegenheid die te ver gaat terwijl het niet meer hoeft te zijn dan ... een teken van genegenheid. Ik kwam vroeger uit de lagere school, geleid door katholieke, toen nog Roomsch Katholieke, broeders met rapporten waarop de "9" het laagste cijfer was en werd enorm geknuffeld vooral als op verjaardagen van mijn ouders het rapport rondging. Dan waren de ooms en tantes niet aan te slepen voor een knuffie (al had ik liever iets voor mijn spaarpot gehad....) en was mijn pa apetrots dat ik toch wel, minstens, professor zou gaan worden maar meer mocht ook.

Nu ben je al voorzichtig iemand aan te raken want O JEE het mocht eens verkeerd worden uitgelegd. Men ligt op dit terrein te snel in een spagaat waar men niet meer uit geraakt.

Nee, dat verleden moet worden geschoond. Echt geschoond. Het is de hoogste tijd.

[Borowolf]

Dan waren de ooms en tantes niet aan te slepen voor een knuffie

Bij mij waren het de tantes die dat graag deden. En hoge cijfers waren er niet voor nodig.
Mijn kleine koppie verdween dan volledig tussen de goedgevulde bh's, maat extra large. Allemaal goed bedoeld natuurlijk maar....

Nog steeds als ik van die dames met van die grote bloemkolen zie lopen, krijg ik er warme oren van.
En in tegenstelling tot veel van mijn sexegenoten moet ik niks hebben van vrouwen met grote meloenen.

Ik heb altijd gedacht dat ik met deze beperkte afwijking wel ongestoord aan mijn einde zou kunnen komen.
Maar nu ik dit zo lees.... Wat denk je? Zal dit trauma ooit nog eens een aantal ritjes naar de psycholoog opleveren?
Want dan moet ik daar wel rekening mee houden bij het afsluiten van een nieuwe ziektekostenverzekering.

[trompetter]

[quote="Borowolf"]Mijn kleine koppie verdween dan volledig tussen de goedgevulde bh's, maat extra large.
Allemaal goed bedoeld natuurlijk maar....
Nog steeds als ik van die dames met van die grote bloemkolen zie lopen, krijg ik er warme oren van.
quote]

Je ziet maar, het zijn niet alleen priesters die de gebedjes prevelen!

Ik heb een vriend die in Kerkrade opgroeide en wel in de periode dat
er in het grensgebied nog leuk winst viel te behalen met het smokkelen
van boter en vette worsten.

Zijn tante had een winkel en de vrouwelijke klanten mochten in een hoek
van het magazijn diskreet de smokkelwaar in hun ondergoed stoppen.
En wie zat er achter de schappen door een kier te gluren?
Juist ja, dat was de betreffende vriend van me.

Hij zag het allemaal, hij huiverde en rilde en daarna is het nooit
meer goed gekomen:
Hij is nu, meer dan een halve eeuw na dato, nog steeds vrijgezel.

Ook hij studeerde aanvankelijk psychologie, maar stapte over naar
medicijnen. Het heeft niet geholpen.
Een tijdje reisde hij met zekere regelmaat naar Cuba, waar hij in een
juffrouw met strijkijzervoeten iets zag wat u en ik er waarschijnlijk
niet in gezien zouden hebben.

Som num na, eigen schuld dikke bult, zult u zeggen, maar zo krijgt
iedereen z'n portie.

Die tante is allang dood, z'n ouders ook.
Wat jammer voor hem dat hij daardoor niet, gefrustreerd door ongestilde
geilheid de Heilige Moederkerk als doelschijf voor zijn pijlen kan benutten.

Of zijn er ook praatgroepen en/of zelfhulp groepen die zich richten op
hen die in hun prille jeugd worsten en pakjes boter tussen het ondergoed
van smokkelende dames zagen verdwijnen?

U moet hierbij uiteraard bedenken dat de na-oorlogse lingerie afdelingen
nou niet direct tot de verbeelding spraken. Het was meer een 'van dik hout
zaagt men planken' couture.

Moet nu naar Maesai (555!), kijken of er wat de gluren valt, want ook daar
wordt gesmokkeld bij het leven ...

dus met vriendelijke groet
en trompetgeschal