Valt mee:joepattaya schreef:Waarschijnlijk gaat Renske er nu achter komen, dat ze niet #1 is voor haar Thais/Cambodiaans vriendje. Misschien wel #1 in de liefde, maar qua prioriteit ergens nummer zoveel.Jim schreef:waarschijnlijk heeft iemand dat ding eindelijk op de lader gegooid en weer aan gezet.
als hij dat zelf heeft gedaan dan zou hij toch wel even bellen of sms-en.. lijkt me.
Verwacht niet dat een ThaCam uit zichzelf informatie gaat verstrekken, verwacht ook niet dat een ThaCam er ook maar opkomt te denken dat er iemand aan de andere kant van de Wereld is die zich hevig zorgen maakt (heeft gemaakt).
Als Renske er eenmaal in slaagt om kontakt te maken en enigszins opgewonden/geaggiteerd vraagt naar het hele verhaal, dan komt er geen zinnig woord uit en voert 'mai pen rai' de boventoon.
Choop khon Thai!!
Ik kreeg gisteren een van zijn beste vrienden aan de lijn. Die was erg blij dat ik belde en we hebben dan ook zo een half uur vol gekletst. Hoewel ik hem nog niet eerder gesproken had, nam hij mij in vertrouwen en uitte half in tranen zijn zorgen. Wat ik vrij uniek vind voor een thaise man. Maar het was wel erg fijn, om van een ander te horen, dat hij met de zelfde gedachte zit. Ook gaf hij me nog wat extra informatie, het hield niet over maar:
- Hij is samen met de manager aan de slag geweest, om ze vrij te krijgen en om eten te brengen.
- er is nu al zon 3.000 dollar betaald aan smeergeld, maar het heeft nog niets op geleverd.
- de 18de "komen ze samen", dus vermoedelijk een hoorzitting of dat hij moet voorkomen of iets dergelijks.
Dan word bepaald hoe verder te gaan, of hij in het gevang blijft of vrij komt. Dus voor die tijd hoef ik hem niet terug te verwachten.
- De verdediging draagt aan, dat hij samen met 2 Cambodjaanse collega's niet de Thaise wetten kent en hen dus geen schuld ten laste gelegd kan worden (zover ik heb begrepen). Als ik eerlijk ben, klinkt het alsof het rammelt en dus maar niet te veel hoop op vestigen...
- Inhoudelijk kon hij niet meer vertellen over de zaak. Wat ik erg jammer en moeilijk vind. Na 2 jaar alles zelf te doen qua: IND info doorspitten, formulieren invullen, dingen regelen en juridisch inlezen, kost het me maar wat moeite om maar "vertrouwen" te hebben in het Thaise "rechtssysteem".
- Verder schijnt de stemming in het gevang erg grimmig te zijn. Zoiezo wil je daar niet zitten, maar omdat Thailand en Cambodja overhoop liggen om de tempel in het grensgebied, heeft dit ook zijn weerklank in de gevangenis. Er word onderling veel gevochten en het gaat er hard aan toe. Als half bloedje zit je er dan natuurlijk midden in.
Nu heb ik er wel vertrouwen in dat hij zijn mannetje kan/ zal staan en daarnaast zijn ze met z'n 3en (cambodjanen) opgepakt, dus die zullen wel verbroederen en voor elkaar zorgen. Vroeger was hij wel een vechtersbaasje en ook nu denk ik dat hij zal doen wat hij nodig acht om zichzelf veilig te stellen. Of ik wil weten wat...
Emotioneel is het een heel ander verhaal. Hij zal erg woedend zijn (verkapte angst) en daar zal hij nog lang last van hebben. Als hij naar Nederland kan komen, kan hij hier goeie begeleiding bij krijgen en is het te kanaliseren+ dat de nieuwe omgeving hem een veilig gevoel kan geven. Als hij nog lang daar zit en in Thailand/ Cambodja moet blijven, vrees ik dat hij opnieuw het verkeerde pad op gaat zoals vroeger. Alcohol zal zijn beste vriend zijn in dat geval.
Na het goeie gesprek met zijn vriend, nog even kort zijn broer gesproken. Kwam idd geen zinnig woord uit.
Als ik eerlijk ben, heb ik zo'n vermoede dat het niet erg botert tussen mij en de schoon familie. Wat dat betreft is het ideaal dat ze aan de andere kant van de wereld zitten.
In ieder geval, wil ik zorgen dat ik voor de 18de op Koh Chang ben, dan kan ik gelijk met die vriend en manager mee die kant uit. Dus nu moet ik mijn vader nog zien te strikken, die mij overigens vermoedelijk ontloopt, zodat er een ticket geboekt kan worden.
Verder had die vriend er nog over, dat ik mogelijk Pon vrij kon krijgen door een verklaring te tekenen dat ik garant voor hem sta ofzo. Uiteraard gepaard met het geven van geld. Maar heel duidelijk was hij hier niet over. Weet iemand van jullie hier iets meer over? of dat vaker word gedaan enzo en hoe dat werkt? Ik zou graag hier wat meer informatie over hebben, zodat ik straks een wel overwogen beslissing kan maken, zelfs als ze me onder druk gaan zetten als ik daar eenmaal ben. Ik wil niet het zoveelste naïeve meisje zijn, dat ze kaalplukken zonder resultaat. Maar als ik zijn leven kan redden en/ of de kwaliteit daarvan aanzienlijk kan verbeteren, doe ik dat zonder pardon.
Groetjes Renske
ps: Fijne verjaardag Pon... Ik denk aan je x
Waar is de reclame...
