Bij tijdelijk gemis aan "grootschrijvers"

en frikandelverslaafden

haal ik dit leerzame topic even omhoog.
Mijn verhaaltje bestaat uit 5 afleveringen. De Thaise glimlach zonder gezichtsverlies.
Met dank aan- en respect vóór... een herstellende Dutch.
Ik ben goed voor minstens 4 maal knippen per seizoen.
Mijn kapper is een ware kunstenaar met een tondeuse met verschillende opzetmessen, meerdere scharen, scheermesjes, kwast en andere attributen.
Een vakman die mijn respect verdient. Hij gaat altijd zéér nauwgezet tewerk. Niets, maar dan ook werkelijk hélemaal niets, ontsnapt aan zijn aandacht...
Neusharen, wenkbrauwen, wimpers, haren in en òp de oren, nek, schouders en rug... Na zo'n 25 minuten stap ik altijd, als herboren, uit de stoel. Ik waardeer die man.
Hij geeft mij altijd het gevoel, dat ik extra zorg en aandacht heb gekregen en dit laat ik altijd blijken, middels een fooi.
Oók heb ik voor hem, weleens een mooie pin up kalender uit Nederland meegenomen. Speculaasjes en banketstaaf heeft hij óók weleens mogen proeven...
Met enige regelmaat neem ik plaats aan zijn wacht- en leestafel. Zomaar... Een beetje kijken langs de weg en de krant door bladeren.
Soms bied ik hem wat te drinken aan en dan haal ik 2 blikjes fris bij de naastgelegen mini-market.
Ik kom de kapper in het dagelijks leven regelmatig tegen. Meestal op één van de markten of in de buurtsuper.
Hij schenkt mij dan een vriendelijke glimlach en vervolgens hebben wij een gemoedelijk kletspraatje…
Afgelopen winter, op de eerste dag na aankomst, is de begroeting natuurlijk weer allerhartelijkst. Echt ouwe jongens, krentenbrood.
Ik neem plaats in de stoel en het laken gaat over mij heen. Mijn oog valt vrijwel meteen op een, in het Thais geschreven papiertje, formaat A5. Haren knippen 100 baht.
Voorheen was het 75 baht. Een prijsverhoging van maar liefst 33%.! Maar ja, alles wordt tenslotte duurder. Voor iedereen... Honderd plus tip en klaar. Geen probleem. Dacht ik...