Een dergelijke zaak heb ik ook eens meegemaakt in één van de gemeenten waar ik gewerkt heb. Daar werd een hele nieuwe wijk gebouwd, gemengd sociale huurwoningen, gewone huurwoningen, simpele koopwoningen, luxe koopwoningen en grote kavels voor zelf neer te zetten villa's. De CDA-wethouder Huisvesting heeft net zo lang zitten schuiven met de toewijzingscriteria totdat hij bovenaan de lijst kwam te staan en de mooiste grootste kavel kon kopen en daar een klein kasteeltje neerzetten.Duiker schreef:Nou Ruud, dan zal ik je eens een voorbeeld geven. Op een dag was er het plan om een kerk te gaan slopen, en om daar huizen te gaan bouwen. Dus mijn pa naar de gemeente omdat hij wel interesse had in een huis aldaar. "Dat kan nog niet meneer", dat kan pas als er een aankondiging in de krant gestaan heeft. Zo gezegd, zo gedaan. En jawel hoor, op een dag staat er een aankondiging in de krant dat daat grond verkocht mag worden. En pa was als eerste die dag bij het gemeentehuis. Hij kon dus kiezen dacht ie. Niet dus. "Alles is al verkocht meneer" kreeg hij te horen. Of pa even van de telefoon gebruik mocht maken. Waarom? Om een telefoontje naar een reporter van het eindhovend dagblad te doen, immers er was nieuws te melden.
Uiteindelijk is alles nog wel goed gekomen, maar een stuk grond op dat terrein was er niet bij.
Later, veel later, blijkt dat iedere koper wel een vriendje of een kennis bij de gemeente had.
Dit is dus pure corruptie. En in nederland.
Maar....., de gemeenteambtenaren konden niets daaraan doen, het was een politieke beslissing om de toewijzingsregels goed te keuren.
Dus, ook hier weer, niet de ambtenaren waren de schuldigen aan corruptie, maar de politieke ambtsdrager. En aangezien toewijzingscriteria altijd door de politiek worden vastgesteld zal dat ongetwijfeld ook met het terrein waar je vader oog op had zijn gebeurd. En zullen degenen die hebben geprofiteerd van de toewijzing wel goede vriendjes met een wethouder of de burgemeester zijn geweest....

