Ik ben onlangs gaan kijken op zo'n terrein in aanbouw in BKK. Mooie villawoningen van 2-5 mil baht. Erg mooi, maar het heeft ook iets troosteloos. Zo'n kluitje villa's op zo'n afgeschermd terrein. Omgerekend 4mlj baht is 100.000 euro. Renteverlies momenteel niet veel. Max 3%. Is momenteel ± 12.000 baht per maand. Heb je natuurlijk geen villa voor. Voor een vergelijkbare woning betaal je wel 25-30.000 of meer baht huur per maand. Wanneer je huurt houd je je geld wel voor betere tijden of houdt de vrijheid meer rustig rond te kijken.Geert S schreef:Wouter_Udon schreef:De kerstgedachte is al volop aanwezig.![]()
![]()
![]()
![]()
einde jaar, altijd dure maanden, slechte euro-koers, mensen worden nerveus?
Leven is veels te kort om je zo druk te maken, geniet er van en doe gewoon wat jouw het beste lijkt..
Dat gezecht hebbende, had net deze week weer iemand hier over de vloer die voor 2-3 mil bht een huis wilde laten bouwen in een van de vele moobaan nieuwbouw-projecten hier.. begin er toch niet aan.. wil je een nieuw huis bouwen, zoek dan zelf je grond uit en je eigen ontwerp en alles, niet met zo'n project mee gaan.. over een paar jaar zit je in een half afgebouwde, verlaten, slaapstad waar driekwart van de huizen leeg staan en wegen onder je voeten afbrokkelen, geen mens op straat, geen onderhoud meer, eindeloos ver van alles af, ondernemer failliet of onvindbaar..
Ik verbaas me wel over die gigantische hoge huurprijzen van de condominiums. Ligt er natuurlijk aan waar en wat je wilt huren, maar 50 mtr voor 20.000 baht, om maar eens een voorbeeld te nemen, dat vind ik nog al wat.
En wanneer je huurt houd je natuurlijk wel de controle over je geld en zoek je een rustgevende manier om je partner nu en in de toekomst te onderhouden.
Iemand schreef dat je in Nederland ook veelal zonder huwelijks voorwaarden trouwt en bij scheiding 50-50 de zaak regelt.
Ik denk dat er toch wel een verschil in zit. wanneer het vermogen vanaf het begin al te groot was dan trouwde men meestal wel onder huwelijks voorwaarden. Maar de meesten beginnen met dezelfde basis. Wanneer je na jaren gaat scheiden dan verdeel je alleen maar wat je samen hebt opgebouwd,
In Thailand is het natuurlijk veelal anders. De farang is in het voordeel, via uitkering, of andere verdiensten en via vermogen. Terwijl de Thaise deze kansen nooit hebben gehad. Niks meer dan logisch dat je probeert het zodanig te regelen dat beide partijen er mee kunnen leven, maar is het diegene die het meeste financiële risico loopt ook de grootst zeggenschap heeft of een toekomstig financieel plan.