Ja hoor, over echte kerels gesproken, ik was zo'n ferme jongen stoere knaap die de dienstplicht heeft vervuld!
Overigens als bar- en messbediende, dus niet als zandhaas of zoiets....
Bij de keuring had ik hoop om afgekeurd te worden, ik had een redelijk sterke bril (- 5) en ik had - ook al! - heilgymnastiek ondergaan rond mijn 16e. Als lange slungel en geen sporter krijg je gauw rugproblemen.
Maar helaas, ik kwam er doorheen alleen werd ik ingedeeld bij de intendance waar meer halve kneusjes kwamen.
Lichting 67-3, eerst 2 maanden Ossendrecht voor de broodnodige schietlessen en de wandelingetjes door bos en hei met volle bepakking en zo. Ik kon redelijk goed schieten met m'n UZI en kwam daardoor in het team dat om "het vaantje" moest schieten tegen andere teams. We wonnen niet...
Daarna werd ik ingedeeld bij de koksschool in Leiden voor de opleiding als kok óf als bar- en messbediende. Nou, ik kon nog geen ei bakken dus werd het het laatste. Was wel leuk, we werden uitgezonden naar de Nijmeegse Vierdaagse en naar een vliegshow op Ypenburg om daar in de officiersmess te helpen met de bediening.
Na die 2 maanden werd ik definitief ingedeeld bij de onderofficiersmess in de Hojelkazerne in Utrecht. Ook weekenddiensten draaien in de mess en de bar en verder een rustige tijd zonder oorlogsbemoeienis.
Na ruim een jaar daar afgezwaaid.
Maar na 2 jaar kwam een oproep om voor herhaling op te komen. Nou had ik al vóór mijn diensttijd het gevoel dat het leger een foute instelling was maar in die tijd was het moeilijk om dat te uiten tegen je omgeving. Iedereen vond het een goede zaak als je je dienstplicht vervulde en dus gaf ik toen toe aan die druk.
Bij die herhalingsoproep was het anders: ik had veel meer aversie ontwikkeld tegen de oorlogsindustrie, was na mijn jaar jeugdzonde bij D'66 overgestapt naar een partij die meer bij mij paste, de PSP, en was ook persoonlijk sterker geworden.
Dus ging ik dienst weigeren. Ik kwam voor een soort van tribunaal met hoger legerpiefen en moest daar mijn al eerder op schrift gestelde bezwaren toelichten. Op vraagjes als: "Wat doe je als De Rus je huis binnenkomt, je moeder doodschiet en je zus verkracht, blijf je dan ook geweldloos?" had ik natuurlijk wel een afdoend antwoord. Maar het is tuig en ze stellen psychologisch achterbakse vraagjes dus werd mijn bezwaar tegen de dienstplicht afgewezen.
Ik ben toen in beroep gegaan, kreeg hulp van een doorgewinterd PSP-kaderlid bij het opstellen van het beroepsschrift en kwam voor de commissie van beroep. Dat waren geen legerfiguren, de voorzitter was bijv. oud-minister van onderwijs Veringa. Dat was een uiterst minzaam persoon die volledig begrip had voor mijn standpunten. Ik werd dus nu wel een erkend gewetensbezwaarde.
Het enige voordeel van die verloren anderhalf jaar dienstplicht was dat die periode later werd meegerekend in het aantal pensioenjaren die ik voor de overheid had gewerkt, dus een hoger pensioen ontving.
