#127
Bericht
door prajak » dinsdag 26 februari 2013, 17:07
Nee nee, Safari, er komt geen slecht nieuws. Er komt wel een 'extra'....
================
Extra : dagje kadaster
Heb je alles keurig voorbereid, ligt alles klaar in een kleurige plastic omslag, heb je bedacht dat je de dag voordat je naar het kadaster gaat alles nog eens wilt doorspreken met de bemiddelaar, met Kai, met haar zoon, met de huidige eigenaresse, komt een berichtje van de laatste, mevrouw Nop: we slapen in Udon provincie en rijden dinsdagmorgen naar jullie toe. Weg gesprek...
Nou, jammer dan, graag bereid een plekkie te vinden voor 2 groten en 2 kleine kinderen (nou ja, de oudste ook al 10), een hap kan er ook wel vanaf, maar men beslist anders. Nou, dan zie ik jullie om 7 ? ja, 7 ! uur bij ons thuis.
Om half 6 op; junior moet immers naar school, 6 katten krabben aan de horren van de slaapkamer met een miauw van ‘honger’ en ‘komt er nog wat van’, dus er maar uit. Kai maakt ontbijt en daarna ga ik zitten wachten.
Kwart na 7. Ga je mee ? Hoezo, mee ? Waarheen ? Naar het kadaster. En Nop dan ? Die komt rechtstreeks naar het kadaster. Nou, blij dat ik dat ook mag horen ! Zij allemaal met de schoolbus, ik op de Honda. Heb geeneens een bewijs van woonplaats kunnen halen maar ik neem de gok.....
Kwart voor 8, we komen tegelijk aan bij het kadaster. Het is al open en direct achter de deur zit een ambtenaar van rijpere leeftijd in een mooi ambtenarenkloffie met vestartikelen en schouderstickers. Hij controleert of het spul wel compleet is dat men aanbrengt voor verwerking.
En ons spul is compleet, alles netjes in tweevoud en overal getekend en geparafeerd. Maar...waar blijft Nop ? Maar eens bellen. Nop is met echtgenoot en kinderen gegaan naar de ‘amphur’ waar men huisboeken maakt en de bevolking in de computer heeft staan maar waar geen kadaster is. Goed, dat is 3 km en ze komt snel aan en Kai en Nop gaan naar het ‘pak’ en inderdaad, alles is compleet en we krijgen nummer A001. Het is dan 08 uur precies en dan begint men met werken op het kadaster. Orde moet er zijn !
Jazeker, orde heerst ! Om 10 over 8 komt de eerste dame binnen die de klanten bedient en we worden opgeroepen. ‘We’ ? Ja, maar dat geldt niet voor mij, ik moet blijven zitten. Mijn taak is betalen, meer niet. Ja, straks een handtekening.
De dame is erg vriendelijk en heeft een gulle lach en begint te snuffelen in papieren die wel 20 keer ter hand zullen worden genomen vandaag. De PC wordt geraadpleegd ! Ja, mijn laatste bezoek aan het kadaster is al 10 jaar geleden en toen was er geen PC en geen netwerk. Toen leek het nog heel erg op wat ik me herinner van het hoofdkantoor van de Postcheque- en Girodienst te Haarlem aan de Gedempte Oude Gracht..... Oud, versleten, moemakend, niet inspirerend, een gebouw waar je achter iedere pilaar een microfoon van de KGB vermoedt.....
Omdat men om 08 uur begint te werken druppelen tussen 08.10 en 08.40 uur de medewerkers binnen. Leuk ! Ze hebben op deze dinsdag allemaal een shirt aan van dezelfde kleur roze-rood maar wel is goed te zien dat ze niet allemaal het zelfde waspoeder hebben...
(Het is 22 uur en ik schenk een glaasje ‘rood’ in. Ben potdorie vergeten mezelf ook te belonen met een stukje Goudse...)
En dan komen ook de in een bruin shirt geklede mannelijke bediendes binnen en die komen niet de klanten bedienen maar die verdwijnen naar ruimtes die wij -klaatjesvolk- niet te zien krijgen. Op een bruin meneertje na. Die werkt wel aan de klantenkant. Net als een jonge dame in zwart shirt die zo klein van stuk is dat ze loopt op blokken die zo uit mijn voorraad open haardhout kunnen zijn gehaald en eerlijk is eerlijk, ze zouden in een open haard niet misstaan....
Terwijl andere dames in roze-rood zich aan de bedientafels zetten loopt dat stel rond te dartelen en laat het stel beschamend zien dat het niet werkt maar lummelt. Ze hebben allebei een I-ding of hoe heet dat en men toont elkaar de ‘gadgets’ en, voor mij voor het eerst gezien, tronen ze beiden naar een van de pilaren waar een tekening hangt, zo noem ik dat, waarop een zoekplaatje, zo noem ik dat, maar het schijnt te zijn een elektronische blokvorm waarmee je jouw I-ding een instructie kunt geven....Potdorie, da’s pas leuk.
En een enkele keer wordt ze wat gevraagd en zetten ze een scherm aan. De dame die Kai en Nop bedient vraagt ze iets en prompt staan ze achter haar en wijzen met de rechterhand naar het scherm in opperste staat van verrukking, alsof een kadasterpapier een verrukking teweeg kan brengen, maar ik zie ze tegelijk met de linkerhand de knoppen op hun I-ding bedienen. O, ik vergeet dat ze ook permanent hun mobieltje hanteren.....
De bemiddelaar komt op me af en houdt me op de hoogte. Ja, zegt hij, het gaat om de 10 procent ! O jee ! Dan begint bij mij direct een kassa te rinkelen want 10 procent heeft niemand mij verteld. 7 Procent, dat komt me bekend voor. En verder vraagt men zich af of een huur van 2 k baht per maand wel eerlijk is want in het vorige huurcontract stond 50 k per jaar..... Moet ik komen ? Nee, blijf maar zitten.
Ik zoek oogcontact met Kai maar die zit met haar rug naar me toe en ik zie haar iets uit haar tasje halen. Paars ? Wat is er in dit land paars ? Lappen van 500 baht zijn paars..... Ik wacht maar af....
(Goh, lekker dat wijntje. Ik ga nog eens inschenken hoor. Heb helaas niks te knabbelen).
Twee uur later word ik gewenkt. Ik mag komen. En ik mag de knip trekken: de belasting voor het huis en ondergrond is 26 k baht. Op een verkoopprijs van 450 k is dat 5,78 procent maar, heb ik al uitgelegd, men hanteert twee tarieven en twee verkoopprijzen. Hoe dan ook, geen 10 procent.
Zo, een zwaar beveiligde kassa-afdeling en ik krijg twee kwitanties die ik gelijk weer moet afgeven. En ik mag weer gaan zitten, het optreden van de farang was voldoende. U bent bedankt.
Maar nu gaat het snel. Het huurcontract is aan de orde. Fake natuurlijk ! Er is alleen een huurcontract om mij bescherming te geven tegen verkoop. Er wordt niks betaald, er wordt niks gehuurd behalve -technisch gesproken dan- de grond want die is niet mijn eigendom maar van de jongste zoon van Kai.
Ja, hij is op de hoogte gesteld door Kai en door mij. Het is op papier van jou, maar je hebt geen ‘flinder’ te vertellen, je krijgt geen rooie satang, als die ouwe (ik dus) de pijp uitgaat is het huis van jouw moeder, en als jouw moeder er niet meer is is gelijk de helft van jouw broer ook. Dus je regelt het maar.
Nou, hij ziet er niet uit als de slimste en da’s maar goed ook, denk ik. Kai’s beide zonen hebben geen hoge opleiding, het zat er niet aan, gescheiden vrouw, die Hannes Heimknödel had ook geen cent te makken, dus hun opleiding is op hun 18e gestopt. Kunnen ze niks aan doen maar ik heb wel van beiden de indruk dat ze uit een oerdegelijk nest komen. En dat nest is mijn Kai en we hebben vaak herrie maar waarderen elkaar enorm. Ik maak geintjes maar ben blij dat ik haar bij me heb.
Nah ! Nu moeten Kai’s zoon en ik komen om een paar pootjes te zetten op huur papieren en moet ik de belasting betalen over de geregistreerde huur. Dertig jaar, 2 k per maand, dat is 720.000 baht en dan is de tax EEN hele procent met een toeslag van 10 procent kortom ik betaal bijna 8 k baht.
En het is gedaan !
Of we nog een half uur willen wachten want men gaat het chanoot bijwerken; met de pen nota bene en dat in deze tijd maar ’t is niet anders.
En dan...wordt het chanoot overhandigd met daaraan gehecht enkele bijlagen inhoudende de huurovereenkomst. De huurovereenkomst houdt men daar, het tweede exemplaar pik in in, de kwitanties ook, ik zet de ‘plus 4’ op om het chanoot te controleren en dat wordt niet gewaardeerd want een farang hoort dat niet te kunnen lezen......maar het is OK en we gaan weg. Hoera !
Op naar de Kasikorn bank want ik moet het huis nog betalen. Kleinigheidje; foutje, bedankt !
Naar het loket maar dan blijkt dat de Government Savings Bank waar Nop zit een ‘third party’ is en je kunt alleen maar overmaken tot 1 ton baht. Tja, dat werkt niet. Dus wordt het ‘ngen sot’ ofwel ‘vers geld’ en gelukkig ziet de bemiddelaar die de naam Eh draagt er stevig uit om ruim 4 ton in zijn tes te doen en de straat over te steken naar de Government Savings Bank (Om Sin in het Thais) en Nop gaat daar storten.
Kai vertelt me later wat er gebeurde rond dat tarief. De dame wilde het 10 procents tarief toepassen. Hum ? Nooit van gehoord, de advocate zei 7 procent. Maar het huurcontract, daar hadden ze gelijk. Ik huurde voor 50 k per jaar en ging de helft terug. Kai betaalde, er zal wel onderhandeld zijn, 1.500 baht ‘ins blaue’ en dat scheelt mij minstens 8 k baht belastingen. ’t Is mijn land niet, mensen, dus zoek het maar uit, rotzooi maar aan, ’t is jullie geld.
Dus je begrijpt dat ik er nog een inschenk. Proost allemaal !