Deel 8 van 10.
Overleg met de advocate. Als nou eens.....de jongste zoon een testament maakt en de hut legateert aan zijn ma, mijn Kai. Dat kan. Hoera.
En ik krijg een geregistreerde lease van 30 jaar met overgang op Kai als ik binnen die 30 jaar dood ga (en dat zal wel...en na dit gedoe helemaal...
). Kai is na die 30 jaar 83 en echt niemand van de familie gooit haar de hut uit. Alle andere mogelijkheden ? Ik wil er niet aan denken. Après nous le déluge..... Je moet niet te ver over het graf heen willen regeren.
We bellen de eigenaresse met goed bericht: de koop gaat toch door. De advocate maakt de papieren in orde en ik kijk de concepten daarvan nauwkeurig na. Op het kadaster wil men wel eens lastig zijn als het om namen en nummers gaat. Vandaag 26 februari gaan wij naar het kadaster.
Zondagmorgen kwam de jongste zoon aan in Nongkhai, dinsdag heel vroeg komt de eigenaresse van het huis.
En dat is nu dan afgerond. Foei foei, wat een opluchting.
We zijn er heen gegaan, niet met de advocate maar de meneer die hier de schoolbus rijdt heeft al vaker daar zaken gedaan en hij is onze chauffeur als we ver weg moeten en is welbespraakt. Die doet daar het woord.
Nou, een ticket getrokken, nummer EEN, de belasting betaald, de registratie van de lease op het chanoot betaald, uren en uren zitten neuspeuteren want de wachttijden zijn enorm omdat het werktempo aldaar...maar laat ik netjes blijven....daarna naar de bank en het huis betaald.
En nu ligt in mijn kluis het chanoot en het lease-ding en drie kwitanties van belasting, het blauw huisboek moet nog worden bijgewerkt en volgt nog, en ligt er in de koelkast koud voor vanavond een Château Grand Rousseau Bordeaux 2009 AC en die gaan we samen nuttigen. Nou ja, samen...Kai lust geen wijn dus ik zal me moeten opofferen en ik verzoek eenieder morgen niet te vroeg te gaan schrijven....
O, en de jongere zus van de vorige eigenaar blijkt ineens niet meer overleden maar nog wel in het ziekenhuis. Wonderbaarlijk land, dat Thailand.
Wordt morgen vervolgd
