Toch mis ik Thailand, het eten en sociale gebeuren

[genesis]

We zijn eind dit jaar al weer 8 jaar samen, waarvan sinds september 2014 we samen zijn in Nederland, we zijn al weer (bijna) 5 jaar getrouwd, mijn vrouw heeft een Nederlands paspoort, we hebben een kleine jongen die over 2 maanden 2 jaar word.

Ik voel me de koning te rijk, tel mijn zegeningen, ben een gelukkig en gezegend mens. Maar toch.... Ik merk dat mijn vrouw het sociale gebeuren mist en ik ook, het contact met de mensen om je heen als je de straat op gaat en door het fijne klimaat in Thailand ben je veel buiten.

De 24 uurs economie. je kunt eigenlijk 24 uur per dag alles verkrijgen wat je graag zoekt, vooral het eten. Maar ook een late avond uitstap op de scooter naar bv Doi Suthep (we woonden in Chiamg Mai), wat te eten halen en dan naar boven rijden en halverwege stopten we dan en gingen daar op een plateau zitten, lekker eten en van het uitzicht over CM genieten!

Ik mis ons hele kleine apartement, slechts 1 kamer zo iets van 4.50 x 4.00 mtr en klein badkamertje met douche en wc en een heel klein balkonnetje, maar vanuit waar we sliepen konden we de bomen met vogels en eekhoorns zien, de opgaande zon en de mooie blauwe lucht. s'morgens als we opstonden gingen we naar de 'early moring market' heerlijk eten halen en die aten we dan op in ons appartement, we konden alles en hoefden nix in die periode, tenminste zo beleefden we het!

Nu al 6 jaar samen in Nederland, de dagelijkse routine van werken en plichten, we hebben nix te klagen, ik werk 2 weken en ben er 3 vrij, ik werk bij als ZZP'er en financieel hebben we nix te klagen en kunnen flink sparen voor de toekomst als ik over zo'n 12 met pensioen ga. Ik prijs wederom mijn zegeningen na financieel gezien 7 zware jaren, kunnen we sinds begin vorig jaar ook zeer goed sparen, wat rust geeft in het hoofd

We zijn allen gezond, we houden nog net zoveel van elkaar als in het begin, meer zelfs, maar zonder de vlinders en de spanning die daarbij gepaard gaat. Ik voel me intens gelukkig als we samen s'morgens in bed allen wakker worden en knufflen en praten, spelen. Onze kleine jongen slaapt uiteraard tussen ons in zoals Aziaten doen en ik voel me er heel gelukkig bij. Wat wel het effect is van onze kleine man tussen ons in is dat de 'intimiteit' daarbij uhh.... minder is
Maar daar kan ik prima mee leven

Maar toch.... ik mis dat ongedwongene, dat vrije van onze tijd samen in THailand! En ik weet wel, ook als we Thailand onze permanente basis zouden maken zou het 'gewone' leven doordringen in onze dagelijkse gang van leven en waardoor waarschijnlijk de romantiek wat zou verbleken, maar toch...

Ik mis de vaste club medeforumgenoten (heb ik warme herinneringen aan, aan jullie support en adviezen!) waar ik in het begin heel veel contact mee had op het forum, ik heb zo gezegd nogal heimwee / nostalgische gevoelens over aan die periode, die zal het beeld wel wat te veel roze kleuren....

Ik heb nix te klagen, ben echt gelukkig, maar toch mijn gevoel geeft toch op zijn tijd wat gemis aan die periode...

[jumbo]

Ik heb door de jaren heen over een goed gedeelte van de wereld mogen werken, kan/kon al een paar keer weer ergens anders heen in de 20 jaren dat ik hier ben.

Maar de vrouw, inmiddels 10 jr., wil niet tijdelijk of permanent verkassen en eerlijk gezegd ben ik daar gelukkig mee.
Het leven in Thailand bevalt mij goed. Ik ben altijd zielsgelukkig als ik weer in Bangkok landt...

Heb een paar contractjes gedaan in Myanmar, China, Vietnam en Indonesie en in Myanmar en China kwam de vrouw wel een maandje over
om vakantie te vieren en wat te bezichtigen... Ik was overigens minimaal 1 keer per maand een week thuis en anders gewoon het weekend

Ik leg het aan anderen als volgt uit;
In het westen werkte ik een jaar om een paar weken op vakantie te gaan, hier ben ik permanent op vakantie en werk tussendoor!

De instelling is anders, het weer werkt mee, de kosten van levensonderhoud werken mee, alle andere kosten overigens ook
De mensen zijn over het algemeen zeer vriendelijk en behulpzaam, de schoonfamilie zijn allemaal arbeiders maar hebben me geaccepteerd
en ik hun
Op vakantie gaan is een autoritje van 2-3 uur en je bent heerlijk aan het strand of in een compleet andere omgeving.
Ik stel wel eens voor om naar het buitenland, omringend, op vakantie te gaan, mijn vrouw zegt dan; maar we hebben nog zoveel te zien hier.

Inderdaad kan je hier verdwalen in de verschillende culturen en gewoontes, het is en blijft een heerlijk en verrassend land.

Ik verwacht niet dat ik, anders dan voor werk, nog permanent terug ga naar het westen. Ik ben hier gelukkig en voel exact aan wat de OP bedoeld..
However, never say never!!!

[brake0345]

Jeee, is dat al weer 8 jaar? Goed te lezen dat het goed gaat met jullie en dat jullie met zijn drieën gelukkig zijn.

Van diverse kanten hoor ik dat Chiang Mai een flinke klap heeft gehad gedurende de Corona periode, het is er erg rustig zijn de verhalen.
Ikzelf ben er ongeveer 7-8 maanden geleden voor het laatst geweest en toen was het ook al rustig, de tijden van de lang verblijvende backpackers met 30 dagen border-runs zijn goed voorbij. En na jaaaaren werk is de HW 118 nog steeds niet klaar

Zodra de toeristen terugkomen naar Chiang Mai denk ik dat de situatie zich weer zal herstellen, tenslotte heeft de stad veel te bieden en is het een fijne plek om te zijn.

Als ik de Bangkok Post van vandaag mag geloven gaat het alleen nog maanden duren voordat westerse toeristen terug mogen komen en waarschijnlijk zullen ze niet vrij kunnen reizen de eerste periode. Het verhaal is dat dit getrackt gaat worden met een app op de telefoon, mogen ze alleen op vastgestelde toeristische locaties verblijven..........

Aan Chiang Rai is de Corona lock down min of meer voorbij gegaan, het leven gaat gewoon door maar de hotels zijn uitgestorven.
Sinds januari ben ik nog maar 2 keer in de stad geweest, erin en eruit alleen voor boodschappen die we niet in de buurt kunnen doen.

Sinds anderhalve maand zijn we het huis flink aan het renoveren en verbeteren, het huis heeft flink te lijden gehad door zware stormen, de laatste in februari was heel heftig.
Door daklekkage (o.a. door de matige originele constructie) was het plafond en de isolatie kletsnat dus het hele huis zit een nieuw plafond in, nieuwe elektra, nieuwe badkamer, onze slaapkamer uitgebouwd etc. Kom maar een keertje kijken, je weet de weg nu

[genesis]

Jumbo fijn dat je je zo op je plek voeld, het enige wat ik vaak als zorgelijk ervaar is dat er op hogere leeftijd gebreken ontstaan en dat de mensen terug gaan/moeten omdat de ziektekosten verzekering niet op te brengen is, en ze bang worden, dat soort verhalen bezorgen mij 'ijswater op mijn rug', voelt voor mij 'als uitgesteld sterven' vaak in redelijke eenzaamheid. Ik hoop dat dat je bespaard blijft

Brake is als we nemen je aanbod graag aan , eerst maar eens afwachten wanneer de Corona crises is uitgewoed en de wereld economisch weer opkrabbeld, en wat de tickets gaan kosten in de toekomst

[jumbo]

Jumbo fijn dat je je zo op je plek voeld, het enige wat ik vaak als zorgelijk ervaar is dat er op hogere leeftijd gebreken ontstaan en dat de mensen terug gaan/moeten omdat de ziektekosten verzekering niet op te brengen is, en ze bang worden, dat soort verhalen bezorgen mij 'ijswater op mijn rug', voelt voor mij 'als uitgesteld sterven' vaak in redelijke eenzaamheid. Ik hoop dat dat je bespaard blijft

Ik werk dus heb Social Security Inmiddels niet meer via werkgever maar prive overgenomen een aantal jaren geleden.
100% dekking en maandelijks 438 THB premie, voor het leven zolang ik de premie betaal..
Dus daar maak ik me ook geen zorgen meer over....

[genesis]

Ik werk dus heb Social Security Inmiddels niet meer via werkgever maar prive overgenomen een aantal jaren geleden.
100% dekking en maandelijks 438 THB premie, voor het leven zolang ik de premie betaal..
Dus daar maak ik me ook geen zorgen meer over....

Hoe werkt dat dan, 100% dekking voor 438 Thb / 12.50 euro?! Ook als je gepensioneerd ben of bv 80+?

[jumbo]

Hoe werkt dat dan, 100% dekking voor 438 Thb / 12.50 euro?! Ook als je gepensioneerd ben of bv 80+?

Werkgevers zijn verplicht om werknemers onder te brengen in de Social Security
Werkgever en werknemer betalen beiden hun deel naar inkomen van de werknemer 5% van salaris
met een maximum salaris van 15,000 thb, dus max premie is 750 thb voor de werknemer
Wij als farang zijn daar ook in ondergebracht
Het dekt verschillende zaken, overlijden, zkv, werkloosheid, pensioen

Allemaal eigenlijk relatief lage bedragen, maar de zkv is 100%

Als je stopt met werken wat ik in 2014 deed, dan kan je het als persoon overnemen, maar aleen het
zkv gedeelte, de rest valt daarbuiten.
Het ziijn voornamelijk Government Hospitals, maar zowel in Bangkok als Ayutthaya heb je (enkele) uitstekende
prive ziekenhuizen die ook SS patienten registreren.

Er zijn wat voor mij vreemde beperkingen...;
Je kan je maar bij 1 ziekenhuis registeren, in noodgevallen in een andere regio neemt een ander je wel op maar
je moet zelf 50% betalen die je vervolgens weer kan terug vragen uiteraard gedocumenteerd met je 'noodgeval'

Ik woon in Ayutthaya en Bangkok voor mijn werk, en ben dus in Ayutthaya geregistreerd, ook kwa ziekenhuis.
Voor zaken in Bangkok heb ik nog een gewone ZKV ik dacht bij AIA van werkgever.

Verzekerd zo lang ik de premie betaal en dat kan Bruin nog wel trekken.... dus tot aan het bittere einde...

[erik-kuijpers]

Nou, Genesis, Rob, je bent niet de enige die 'wat' mist in het polderlandschap.

Ik ben nu 2 jaar en 2 maanden weg uit TH vanwege mijn invaliditeit en kanker. De kankerbehandeling in NL gaat een stuk sneller dan ik in TH had kunnen krijgen en betalen want ik had daar geen polis. Hier is bijna alles gedekt. Je kunt in je eigen taal terecht want medisch-Thais is echt een brug te ver voor mij en in Nongkhai spreekt lang niet iedere arts Engels laat staan het verzorgend personeel. Al gaat het vooruit.

Het is zoals het is. Ik ben in TH als het maar even kan tussen de behandelingen door, al ligt het reizen nu lange tijd stil door dat coronagedoe. Contacten met partner en pleegzoon (17) lopen dankzij de moderne media goed en vrienden zitten op FB. SMS en Skype kosten niks en zo houd ik ook mijn talen op orde. Mijn dagen zijn goed gevuld met lees- schrijf- en vertaalwerk en dat houdt je uit de kroeg (Witmarsum heeft niet eens een kroeg.....). En dat eten? Nou, kip-ketjap met mihoen is ook lekker hoor met een flinke lepel sambal-bij....

Invaliditeit en kanker gooien mijn plannen voor de oudedag goed door elkaar maar in overleg met ... en met verstand is overal een oplossing voor! Honi soit qui mal y pense.

[driver]

Mooi dat jullie nog steeds heppie zijn en dat alles goed gaat. Kleine tussen jullie in is een keuze en als jullie daar ook heppie mee zijn prima toch. Dat stukje intiemienogwat kan overal toch duszzz

Hier bij ons een heel andere kijk op Thailand.
Wou ik in het begin ook nog wel die kant op is dat sinds Sukanya in Nederland is de hele andere kant opgegaan.
Suk wil liever hier blijven, Mist Thailand qua temperatuur sowieso niet en haar familie eigenlijk ook niet echt. Haar moeder wel maar verder mwaaa...

Ze werkt hier, Ze is blij met alles hier en heeft in ons huis de boven verdieping in beslag genomen voor zichzelf. Kortom.. Wat Sukanya betreft blijft ze zolang ze bij mij is liever in Nederland.
Sociale contact is nihil. Ze komt eigenlijk nergens en zoekt ook niet echt Thaise op hier.
Af en toe gaat ze naar een Thaise toe maar dan ook echt af en toe.
Ze is blijkbaar graag thuis zonder anderen om zich heen dat is haar keuze dus accepteer ik dan ook maar.

Wat Jumbo meldt vlgs mij over even paar uur rijden in Thailand en totaal anders oid deel ik niet. Misschien andere omgeving maar verder is en blijft het in alle opzichten Thailand vindt ik. Zeker veel mooie gebieden maar ik zit qua diversiteit toch liever in Europa.
Even de grens over en voor mij daar een andere wereld.
Morgen paar dagen met de motor naar de Harz en daarna misschien stukje Tsjechië.
Twee gebieden op paar uur rijden van elkaar maar wel totaal anders. Dat vinden we dus leuk.

Ps.. Werdt het toch nog een wat lang stukje.

[printen44]

Ik woonde ruim 12 jaar in Thailand. Met veel plezier. Vanaf mijn 60ste jaar t/m de 73ste jaar. Had een leuk huis, een prima huishoudster, goede vrienden en een goed leven. Was redelijk gezond. Had alleen glaucoom, maar dat had ik in Nederland ook.

Ik had een goede ziektekostenverzekering, een Franse maatschappij en toen ik een paar dagen in een ziekenhuis in Chiang Mai lag, betaalde ze zonder enig probleem de rekening, Ik betaalde als premie ruim 600 euro per kwartaal. Was goed op te brengen.

Maar toen ik 70 jaar werd, vloog die premie omhoog, tot 400 euro p.m. En alleen bij ziekenhuisopname. Dus de behandeling van glaucoom, 3 soorten oogdruppels en 3x per jaar ogen controle in het ziekenhuis moest ik zelf betalen. Op jaar basis ruim 1000 euro.

Ik kon gewoon niet de ziektekostenverzekering betalen. En veel geld op de bank was er niet. Kon ruim leven, maar ik moest geen grote gezondheidsproblemen krijgen. Plus het feit dat goede vrienden van mij naar Nederland terugkeerde. Dat speelde ook wel een rol.

Na een jaar wikken en wegen besloot ik om terug te keren naar Nederland. ook het feit dat ik een getrapt pensioen had, dus op mijn 75ste ruim honderd euro minder pensioen zou krijgen, speelde een rol. Ik verliet Thailand toch met wat pijn in het hart. Ik ging terug, puur om financiele redenen, het ontbreken van een goede en betaalbare zorgverzekering.

Na ruim twee jaar weer in Nederland woonachtig te zijn, heb ik geen spijt van mijn besluit. Ik heb hier een goede en betaalbare zorgverzekering, kreeg huidkanker, werd goed behandeld en dat werd door de zorgverzekering betaald. Ik heb oogdruppels, ga twee keer per jaar naar het ziekenhuis voor oog controle en op jaarbasis kost het mij 385 euro, zijnde eigen bijdrage. Ik leef hier minder met zorgen dan in Thailand. Geen zorgen meer over welke maatregelen Nederland neemt voor Nederlanders in het buitenland en geen zorgen meer voor de maatregelen die de Thaise overheid neemt tegen buitenlandse gepensioneerden. De lage euro speelde uiteraard ook een rol.

Kortom, i heb het naar mijn zin hier in Nederland. Vrienden en familiekomen op bezoek of ik ga er naar toe. Geen zorgen om ziektekosten. Goede sociale voorzieningen in mijn gemeente. Maar af en toe bekruipt mij toch een gevoel van dat ik Thailand af en toe wel mis. Maar dat zijn nostalgische gevoelens. De realiteit is anders.

Overigens heb ik geen Thaise relatie. Dus was de keuze wat gemakkelijker.

[jumbo]

ZKV blijft een zorg iedere emigrant/expat hoewel de werkenden vaak voorzien zijn. Deze materie is inderdaad een goede reden om te bezinnen eer men begint of,
zoals Erik en Printen gedaan hebben, het verstand te laten prevaleren boven het goede gevoel.

Het is en blijft jammer dat we als NL-ers met een NL uitkering geen gebruik mogen maken van de geboden voorzieningen, zaken waar de meesten hier voor
gewerkt en of zelfs gestreden hebben.

Mijn leven hier is prima, mijn vrouw is met geen stok weg te krijgen en door mijn Indische komaf voel ik me hier ook thuis.
Mijn kids vinden het een prima vakantie stekje en zo ook enkele kennissen uit het verleden.

Sociaal is er niet het netwerk zoals in NL, geen plekje om met je maten oude koeien uit de sloot te halen of verhalen over hoe het vroeger was
Ik voel dat zelf niet als een gemis, ik mis de sociale gen denk ik. Vindt het leuk als er een kennis in Thailand is, maar zou niemand, op een
enkele uitzondering na, 2 weken lang over de vloer willen hebben.... das een beetje teveel. Afgezien van het feit dat ik werk en dus niet eens
aanwezig ben. De vakantie dagen zijn voor de kids en voor mijn gezin/familie hier....

Hoe zich dat in de toekomst gaat ontwikkelen als ik dagelijks thuis ben zien we dan wel weer
Vissen is een optie