Het dagelijkse leven in Noord-Thailand, nieuwe versie

[printen44]

De M107, dat is dat kanon, is in 1986, vervangen door de houwitser M110. Ik was onderbracht bij de 107 Afdva in t Harde.

De 107 Afdva is in 1991 opgeheven. Er is nog een afdeling met verdragend geschut, maar dan onder een ander nummer en met verschillende "stukken"

De 107 Afdva heeft een eigen site waar alles van de afdeling beschreven en ondergebracht is. De link is:

http://www.107afdva.nl/index.htm

[serpay]

Over kanon gesproken, ik denk in oktober naar je te komen en we hebben in de regio Chiang-Rai een paar dingen te bezoeken zoals we laatst bespraken.

Ik wil in CM een helm kopen want hier hebben ze de maat niet voor mijn dikke kop en in Udon ook niet.

Dus ik hoor wel:

of je 'ham' wil en hoeveel.....?
iemand hier wil 10 'buttermilch' en dat zal wel in 70 cc plastic zitten....?
ik bestel eind juli bij Dirk Dutch Snacks als Ruud opschiet met zijn order.....
en als ik toestemming krijgt van Hare Majesteit hier....

Dan zien we elkaar en kunnen we een reisplan maken. En eventueel kan de snelbus ook nog....

Zie jouw reactie morgen wel, het is bijna bedtijd. De laatste morgen morgen zonder wekker want donderdag rammelt die weer om 05.20 uur terwijl we nu

en deze kwats kan niet per mail???????




lekker uitslapen tot kwart voor zes.....

[printen44]

De laatste drie maanden van het jaar krijg ik het druk. In oktober het bezoek van Prajak, in november komt broer, schoonzus, een nichtje van mij met haar Franse vriend en ene nicht van Johan uit Nederland op bezoek. En in december is mijn verjaardag en maak ik mijn fameuze kerstdiner voor de lekkerbekken.

Maar het bezoek van broer en de anderen, dat geeft wel drukte. Vijf personen in mijn huis slapen, is wat teveel, dus mijn nichtje en haar Franse vriend verblijven een paar nachten in een resort, vlak bij mij. Ze gaan dan ook een paar dagen naar Kachanaburi en Ko Samui en komen de laatste vier dagen weer hier en overnachten dan weer in het resort.

Mijn trouwe Honda kan wel zes mensen aan, maar dan zitten de vier op de achterbank als haringen in een ton. Dus wordt er een mini-van gehuurd. Eerst voor vijf dagen en dan voor vier dagen. In de dagen ertussen zijn we met z'n vieren. En dat kan mijn trouwe Honda makkelijk aan.

Dus ging ik vandaag naar Avis, een autoverhuurbedrijf dat wereldwijd is en dus ook op het vliegveld van Chiang Mai een vestiging heeft. Ik was er al eerder om een prijsopgave te vragen en die kreeg ik ook. Mijn broer zal als tweede chauffeur fungeren en dat kost ook een extra bijdrage.

De prijsopgave van een aantal dagen geleden was dat per dag de mini-van 2353 baht zou zijn. Dat was inclusief alle verzekeringen en een tweede chauffeur. Overleg gepleegd met broer en we besloten Avis te nemen.

De service van Avis aan de balie is prima te noemen. Om een mini-van te huren heb ik voldoende aan een paspoort en een Thais rijbewijs. Mijn broer moet ook een paspoort kunnen overleggen plus een Nederlands rijbewijs en een internationaal rijbewijs.

Hoe Avis met prijzen omgaat is mij een raadsel. Ik huurde een mini-van voor de periode van vijf dagen in het begin van november en de prijs is dan 1699 baht i.p.v. de 2353 baht, die mij eerder werd gegeven. Ik vroeg uiteraard of dat met alle verzekeringen en twee chauffeur is en dat werd instemmend verklaard. Tien dagen later huur ik weer een mini-van, nicht en vriend zijn dan weer terug, en dan is de prijs 2099 baht, ook minder dan de 2353 baht. Dus een mooie meevaller. Ik reserveerde uiteraard meteen de mini-van voor de twee periodes. En ik heb de prijzen zwart op wit op de reserveringspapieren.

Bij Avis kan je alleen met je creditcard betalen. Contant is uit den boze. Buiten het bedrag van de huur wordt er 8000 baht op je creditcard gereserveerd. Als een soort waarborgsom. Diezelfde 8000 baht kan ook bij de tweede periode gebruikt worden. Maar als je denkt dat de reservering op je creditcard bij het terugbrengen van de mini-van ongedaan zal worden, heb je het mis. Op een mooie plakkaat die je onder ogen krijgt, staat dat de bank, bij een internationaal creditcard pas na 30 dagen die reservering van je creditcard verwijderd. Bij een Thaise creditcard is dat 14 dagen. Ik hoef gelukkig pas op de dag van aflevering alles te betalen.

De kabouters van Avis en de bank zijn zeer langzaam in deze tijd van elektronica. 30 dagen kan men met die reservering geld maken. Toen ik in Zuid-Afrika, drie jaar geleden ook bij Avis een auto huurde, werd die reservering meten bij inlevering, ongedaan gemaakt. Hier kost dat 30 dagen om die reservering ongedaan te maken. Ik denk dan maar zo: "This is Thailand".

[prajak]

Of ik in oktober kom is de vraag, ik denk de bestellingen in september af te ronden en de bus te gebruiken van mij naar jou en van jou naar mij met de handel in een ijsdoos.

Je weet dat iemand naar 10 flessen 'buttermilch' vraagt dus als je weer eens bij Rimping bent .. kijk eens rond, prijs, verpakking, inhoud en houdbaarheid.

Dus je hoort en dan plannen we aan de hand van jouw agenda. Januari en februari kunnen ook nog .... ik ben nog lang niet naar Timboektoe of all places.....

[brake034]

Fijn om vandaag weer een update te lezen van Printen, ik vind dit draadje 1 van de leukste op dit forum.
Omdat het uit het hart geschreven is en een ervaring van elke dag leven in Thailand.

Misschien vinden Prajak en Printen dat ik af en toe teveel hun "feathers ruffle" of te wel de knuppel in het hoenderhok gooi.
Maar af en toe dan kakken de discussies op dit forum in tot het niveau van het vertalen van de Bangkok Post en de Nation, daar zitten weinigen op te wachten.

Waar mijns inziens veel forumleden plezier aan ontlenen zijn posts recht uit het hart, hoe het leven is in Thailand, de ups en downs, maar vooral de dagelijke dingen die anders zijn als in Nederland?!

Buttermilk is in Chiang Rai gewoon te koop, als ik weer naar Mai Bakery ga zal ik kijken wat die pakken kosten.
Ik heb zelf ook een paar pakken nodig voor een Iers broodrecept met bakpoeder (baking soda) in plaats van gist.

Indien de krasse knarren wanneer dan ook in de Rai zijn, altijd welkom voor een broodje bal en een Bavaria 8.6

[printen44]

Vandaag naar het Ram-ziekenhuis voor de vier maandelijkse oogcontrole. Ik zou, volgens de afspraak, om een uur in de middag present moeten zijn, maar gisteren kreeg ik een telefoontje of ik zo vriendelijk zou wezen, om elf uur aanwezig te zijn.

Ik was er tegen elf uur en het was er druk. Niet zo druk als in een staatsziekenhuis, maar voor het Ram was het druk.

Eerst krijg de de gebruikelijke plichtplegingen, gewicht, temperatuur en bloeddruk. Men denk waarschijnlijk dat ik nauwelijks het Ram kon bereiken en dat ik elk ogenblik ter aarde zou storten. Maar goed, dat bloeddruk meten is altijd een crime.

Ze doen dat met zo'n helse machine. Je steekt je arm in een soort buis en dan begint de ellende. Je arm wordt half afgeknepen en langzaam wordt die druk minder. Ik heb diep liggende aderen in beide armen, dus dat ritueel wordt een paar keer herhaald.

En dan komen de uitslagen. De gekste bloeddruk metingen komen dan te voorschijn. Ik had vandaag een bloeddruk via mijn rechter arm van 98/180. Maar de linkerarm vertoonde 132/199. Normaal gesproken zou je dan bij wijze van spreken bijna ontploffen.

Op mijn advies werd uiteindelijk de vertrouwde kwikmethode gehanteerd. Handmatig en toen was de bloeddruk van beide armen 80/130. Ik zeg dat elke keer als mijn bloeddruk wordt gemeten dat ze dat handmatig moeten doen, maar nee, de helse machine is beter. Dat was ook zo in het Staatsziekenhuis in Lampang.

Maar daarna was het vlug gebeurt. De scherpte van mijn ogen zijn goed en de "blikveld-controle" ging ook vlot.

Morgenochtend zou ik bij de oogarts moeten verschijnen, maar dat werd een week uitgesteld. Morgen is de oogarts er niet. Volgende week zaterdag wel.

Voor vandaag was de rekening 1400 baht. Volgende week zaterdag volgt de volgende rekening.

[prajak]

Een 130/80 zonder pillen en je bent van 1944 (sorry, dat weet natuurlijk niemand hier. ...) is niet slecht. Ik heb dat ook maar met pillen maar dat heb ik al jaren. Dus jouw uiterste houdbaarheid is netjes verlengd, proficiat daarmee.

[printen44]

Van maandag t/m zaterdag ga ik elke dag 20 minuten fietsen. Nee, niet op de gebaande wegen met een sportfiets, maar op zo'n hometrainer. Met een computer op het denkbeeldige stuur.

Elke middag, zo tegen drie uur, trap ik wel wat weg. Een glaasje water in de houder, ook op dat denkbeeldig stuur en ik hou mijn hartslag in de gaten, want dat geeft die computer ook mooi aan.

Plus het aantal meters dat ik wegtrap, de tijd en snelheid.

Toen ik aan dat 'fitnessen" begon wilde ik wat conditie hebben en wat afvallen. De conditie werd beter. Ik voelde me goed, slaap een gat in de nacht en volgens mijn eigen waarneming, zit ik beter in mijn oude vel.

Gisteren was in het het Ram-ziekenhuis en daar krijg je altijd de gebruikelijke plichtplegingen, zoals bloeddruk meten, temperatuur meten en hoeveel je weegt. En op die mooie elektronische weegschaal, woog ik gisteren 108 kilo. Op diezelfde weegschaal woog ik vier maanden geleden 112 kilo. Dus vier kilo afgevallen in drie maanden, want zolang kom ik bij die fitnesszaak.

En ik volg geen dieet, alleen heb ik maanden geleden cola en andere suikerhoudende dranken afgezworen. Drink een paar flesjes sodawater per dag. En ik eet wat matiger.

Het streefgewicht is 90-95 kilo, Dat woog ik toen ik als een jonge hinde over de velden draafde als scheidsrechter. Ja, ik ben nu eenmaal zwaar gebouwd. Altijd boven de 80 kilo geweest. Ook als jongeling van 20 jaar.

[prajak]

Nou, aanstaande jonge hinde, van harte proficiat met deze afname van levensbedreigende vetten!

Dat betekent dus minder 'hammen' dus geef me die per pb of email door svp en hoeveel blikken van 500 gram (uitgelekt gewicht) aan Chinese asperges. Asperges overigens zijn niet dikmakend, is alleen maar water, en dat plakkie ham is de boosdoener......

[printen44]

Zoals ik al eerder vermeld, is het de tijd om de jaar visum te gaan verlengen. En dat vergt altijd enig voorbereiding.

Dit jaar laat ik een visumbureau al het werk opknappen. Als je alles zelf wil doen, moet je bijna een kampeerbed bij Immigration neerzetten om in de vroege ochtend een nummer te kunnen bemachtigen. Ik kan een student ook inhuren om voor mij midden in de nacht in de rij te gaan staan, maar of dat betrouwbaar is...

Dus eergisteren naar dat bureau. En ik moet zeggen het ziet er daar gelikt uit. Een Engelse jongeman was mijn gids en hij vertelde hoe alles in elkaar zit. Ik lever de papieren, kijken die na en zij maken foto's via de PC en zetten die dan op de formulieren. Uiteraard is de prijs er ook na.

De verlenging van de visum, een re-entry en voor het hele jaar de 90-dagen, daar wacht je in Chiang Mai soms ook redelijk lang op, kost, inclusief de kosten van Immigration, ruim 9000 baht. Maar dan heb je ook wat. Het enige wat ik moet doen op de dag des oordeels, is mijn gezicht bij Immigration laten zien. Het bureau doet verder al het werk.

Maar er kwam gisteren uiteraard ook een verassing. In Chiang Mai moet je nu ook een strookje van TM30 in je paspoort hebben. Dat is de verklaring van de huisbaas, ik huur een huis, dat hij of zijn verklaard dat jij in haar eigendom op dat en dat adres woont. In veel Immigratiokanoren is dat al lang een vereiste, maar in Chiang Mai sinds een maand. Ik kreeg mooi van het bureau een TM30 formulier mee.

Maar mijn huisbazin woont permanent in Zwitserland. Geen probleem, de zuster van de huisbazin mag dat formulier ook invullen. Dweil en ik de zuster opgetrommeld en die bekeek het formulier alsof ze in Keulen het hoorde donderen. En Keulen is heel ver weg.

Ze begreep er niets van. Maar ik had al bij Immigration geinformeerd en Immigration had gevraagd of die zus naar het kantoor kon komen. Daar zouden ze het wel verduidelijken.

Vanochtend met zuster, Dweil en ik naar Immigration bij het vliegveld in gebouw 3. Daar werden we, liever gezegd, de zuster vriendelijk geholpen door een officier van Immigration. Ik had val alles kopieen gemaakt en dat mooi met een paperclip bij elkaar gehouden. Eindelijk begreep zus wat van haar verlangd werd en vulde met behulp van de officier het formulier in.

En toen kwam de prijs voor dat invullen en de stempel op de strook: 1600 baht. Ik viel bijna van mijn stoel en zus ging bijna van haar stokje. Ik betaalde dat bedrag en vroeg waarom het zo'n hoog bedrag was. Het was 1500 baht boete, omdat de huisbazin mij niet gemeld had, toen ik het huurcontract tekende. 100 baht voor de stempel en de strook in mijn paspoort nieten.

Uiteraard kon zus niet dat bedrag betalen, ze is maar een eenvoudige Thaise, dus betaalde ik maar. Maar ik hou wel 1600 baht in bij de volgende huurbetaling......

[brake034]

en voor het hele jaar de 90-dagen
Maar ik hou wel 1600 baht in bij de volgende huurbetaling......

Wat bedoel je met voor het hele jaar 90 dagen? Wordt door het bureau elke 3 maanden de 90 dagen rapportage verzorgd?

Ik denk dat het jou al heel lang bekend was dat je een TM30 moet hebben, dat is al lang een discussie op dit forum.
Al sinds een jaar gaan Pun en ik elke keer als ik terugkom uit China voor zo een papiertje naar de immigratie politie.
Het lijkt me dat je dat niet met jouw huisbaas kunt verrekenen of heb je meermalen haar hierom verzocht?

[Ben]

Integenstelling van Chiang Mai Moet je in Bangkok zelf verschijnen voor je Nr te krijgen paspoort en papieren tonen
check of je de zelfde persoon als op PP ben en je krijgt je Nr .
Ook al kom je om 11.00 nog binnen en je krijgt een Nr wordt het ook gegarandeerd dezelfde dag afgewerkt.
Met geluk wacht je 1 a 2 uur met pech makkelijk 5 uur . 1.900 bath en klaar

Re Entry pertmit haal ik op het vliegveld voor vertrek op tonen van ticket max 10 min

[printen44]

Integenstelling van Chiang Mai Moet je in Bangkok zelf verschijnen voor je Nr te krijgen paspoort en papieren tonen
check of je de zelfde persoon als op PP ben en je krijgt je Nr .
Ook al kom je om 11.00 nog binnen en je krijgt een Nr wordt het ook gegarandeerd dezelfde dag afgewerkt.
Met geluk wacht je 1 a 2 uur met pech makkelijk 5 uur . 1.900 bath en klaar

Re Entry pertmit haal ik op het vliegveld voor vertrek op tonen van ticket max 10 min

Ben, maar ook Brake034, sinds Immigration naar Promanda is verhuist, geeft men maar 20 nummers af. Toen Immigration nog volledig bij het vliegveld gevestigd was, werden er 80 nummers uitgereikt Plus dat je nog online een afspraak kon maken.

Dat online afspreken maken is afgeschaft en bij Immgration in Pormanada verscheen een bureau, die visa e.d. wel zou regelen, uiteraard tegen een vergoeding. Dat bureau is vrijwel naast Immigration gevestigd.. Ik kan ook een en een optellen en dan krijg je twee.

Overigens ging ik naar een bureau die al jaren visa verzorgd en niets met dat kantoortje in Promanada te maken heeft.

Wettelijk moet de huisbazin, dus ook de mijne, binnen 24 uur mij opgeven als bewoner van het pand. En dat had vijf jaar geleden moeten gebeuren. Ik hoef niets te doen. Maar in Chiang Mai werd dat nooit gevraagd. In de tien jaar dat ik hier woon en bij Immigration kom, werd dat ook nooit gevraagd. De huisbazin is verantwoordelijk voor dat formulier. Niet diegene die een visum en/of verlenging vraagt.

Dat is de reden waarom de zuster van mijn huisbazin de kwitantie kreeg en niet ik. Ik zat er in principe als spek en bonen erbij. Het enige is dat ik een strook in mijn paspoort krijg, waardoor blijkt dat de huisbazin mij heeft opgegeven.

En omdat de huisbazin mij nooit heeft opgegeven, krijgt zij de boete en niet ik. Al vind ik het van Immigration van Chiang Mai flauw, dat Immigration nog nooit naar formulier TM30 gevraagd heeft. Al die jaren niet. Volgens het visumbureau is die maatregel pas drie weken in Chiang Mai ingesteld. Het is weer gebleken dat elk Immigrationkantoor zijn eigen regeltjes opstelt, ook in het verleden

Alle handelingen die ik per jaar bij Immigration moet doen, dus ook de 4x 90 dagen, wordt door het bureau gedaan. Ik hoef alleen maar te betalen en handtekeningen te zetten.

En ik ben van al het gedonder bij Immigration af. Ik laat mijn gezicht zien, de medewerker van het bureau zit bij de ambtenaar van Immgration en ik krijg mijn paspoort gestempeld en wel terug, of met een 90-dagen briefje erin geniet.