Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Moderator: Loempia
- Pieter
- Volwaardig lid
- Berichten: 2770
- Lid geworden op: donderdag 24 februari 2005, 15:06
- Locatie: Bangkok
Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Onder het mom van als ik de jouwe mag zien mag je de mijne zien
Hoe zijn sommige mensen in thailand terecht gekomen oftewel een deel van mijn levensverhaal
mijn eerste kontact met thailand stamt uit 1989 en wel in nederland
twee thaise mensen komen naar bergen op zoom om een project af te nemen voor een grote uitbreiding van hun fabriek
het was een week voor carnaval en in bergen op zoom vieren ze dan al een beetje
we kregen een telefoontje van het hotel dat het niet de bedoeling was dat de gasten de gordijnen van de rails haalde en als kleed
voor het carnaval gebruikte. wat hadden ze geleerd na die week alaaf en houdoe
een kollega ging dat in bedrijf stellen
die is daar o.a. zijn huidige vrouw tegengekomen maar was toen nog getrouwd
in 1992 in NL nieuw bedrijf .... in 1994-6 in thailand vestiging + poging in jakarta ook een vestiging op te bouwen
met baas in 1994 voor het eerst in Thailand geweest vanuit jakarta zaterdag aankomen dinsdag weer weg
van 1996-2002 3 a 4 kollega's naar Thailand gestuurd voor een project die vervolgen nooit meer terug zijn gekomen
in 2001 eengrote rugoperatie gehad en daarna (ik was al 41) de tijd gehad om na te denken (3 maanden van boven tot onder in het gips)
wat nu verder
in 2002 een email voor een ieder die zo gek is om te komen zaterdag xxx (ergens in maart 2002) heb ik een huwelijks diner op de rivier in bangkok.. dus ikke vrijdag de opening van zaak in duitsland, 's middags de trein naar frankfurt gepakt en het vliegtuig naar bangkok.
zaterdag feest zondag avond mijn vrouw ontmoet die als serveerster in het japanse restaurant werkte in mijn hotel .. woendag terug en emailen en in juni 2 weken vakantie met en in oktober getrouwd voor boedha en in jan 2003 naar nl voor 3 maanden en in juni 2003 def. naar nl. in 2004 getrouwd in nl en in maart 2008 naar thailand verhuist
Pieter
Hoe zijn sommige mensen in thailand terecht gekomen oftewel een deel van mijn levensverhaal
mijn eerste kontact met thailand stamt uit 1989 en wel in nederland
twee thaise mensen komen naar bergen op zoom om een project af te nemen voor een grote uitbreiding van hun fabriek
het was een week voor carnaval en in bergen op zoom vieren ze dan al een beetje
we kregen een telefoontje van het hotel dat het niet de bedoeling was dat de gasten de gordijnen van de rails haalde en als kleed
voor het carnaval gebruikte. wat hadden ze geleerd na die week alaaf en houdoe
een kollega ging dat in bedrijf stellen
die is daar o.a. zijn huidige vrouw tegengekomen maar was toen nog getrouwd
in 1992 in NL nieuw bedrijf .... in 1994-6 in thailand vestiging + poging in jakarta ook een vestiging op te bouwen
met baas in 1994 voor het eerst in Thailand geweest vanuit jakarta zaterdag aankomen dinsdag weer weg
van 1996-2002 3 a 4 kollega's naar Thailand gestuurd voor een project die vervolgen nooit meer terug zijn gekomen
in 2001 eengrote rugoperatie gehad en daarna (ik was al 41) de tijd gehad om na te denken (3 maanden van boven tot onder in het gips)
wat nu verder
in 2002 een email voor een ieder die zo gek is om te komen zaterdag xxx (ergens in maart 2002) heb ik een huwelijks diner op de rivier in bangkok.. dus ikke vrijdag de opening van zaak in duitsland, 's middags de trein naar frankfurt gepakt en het vliegtuig naar bangkok.
zaterdag feest zondag avond mijn vrouw ontmoet die als serveerster in het japanse restaurant werkte in mijn hotel .. woendag terug en emailen en in juni 2 weken vakantie met en in oktober getrouwd voor boedha en in jan 2003 naar nl voor 3 maanden en in juni 2003 def. naar nl. in 2004 getrouwd in nl en in maart 2008 naar thailand verhuist
Pieter
Gebruik de handen om een pen te grijpen of toetsen te beroeren en niet om ze tot vuisten te ballen. Evolueer.
-
- Volwaardig lid
- Berichten: 7660
- Lid geworden op: maandag 03 mei 2010, 14:37
- Locatie: Ede en dakloos in Thailand momenteel.
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Ik kwam met het vliegtuig in Thailand
We wonen in Nederland dus einde berichtje
gr driver

We wonen in Nederland dus einde berichtje

gr driver
- joepattaya
- Expat
- Berichten: 4115
- Lid geworden op: vrijdag 27 april 2007, 04:39
- Locatie: Sofia - Bulgarije
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
EVA Air - BR 075 - 01-09-2003 om 06.00 uur in Bangkok (Don Muang).driver schreef:Ik kwam met het vliegtuig in Thailand![]()
We wonen in Nederland dus einde berichtje![]()
gr driver
-
- Volwaardig lid
- Berichten: 7660
- Lid geworden op: maandag 03 mei 2010, 14:37
- Locatie: Ede en dakloos in Thailand momenteel.
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
joepattaya schreef:EVA Air - BR 075 - 01-09-2003 om 06.00 uur in Bangkok (Don Muang).driver schreef:Ik kwam met het vliegtuig in Thailand![]()
We wonen in Nederland dus einde berichtje![]()
gr driver

- Casper
- Zeer veel ervaring
- Berichten: 137
- Lid geworden op: dinsdag 18 december 2012, 12:10
- Locatie: Amsterdam
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Omdat ik nog niet zo lang op het forum ben vind ik dit wel een leuk topic om wat in te schrijven. Ik las dat jullie lange verhalen wel leuk vinden dus komt ie:
Ik was 22 en had een jaartje gewerkt nadat ik was gestopt met studeren. Maar ook dat werken was maar saai, ik wilde avontuur en telde mijn centjes. Wat kon ik daarmee doen? Reizen!
Ik had al veel boeken gelezen over China, Zuid-Amerika en rond die tijd las ik Paul Theroux (China per trein). Dus een route uitgestippeld, die leidde van Moskou tot Peking, dan kris-kras door China en tot slot naar Vietnam tot Ho Chi Minh stad.
Het avontuur begon al maanden vantevoren met het voorbereiden. Alle visa ging ik zelf regelen, met de trein op en neer naar Den Haag. Vooral het Russische visum bemachtigen voelde als een grootse prestatie. In een roes werkte ik mijn laatste vakantiecentjes bij elkaar.
Mijn omgeving kreeg natuurlijk ook lucht van de wilde plannen. Backpacken was niet zo' n gemeengoed in mijn omgeving dus van alle kanten werd het mij afgeraden. Ik kon maar beter mijn rijbewijs gaan halen van die zuurverdiende centjes.
Een klant van de zaak waar ik werkte was een frequente Thailandganger. Een echte Pataya man ("nee nee ik zit altijd in Jomtien"), het enige vooroordeel wat niet aan hem klopte was dat hij nog niet zo oud was, ik denk een jaar of 36. De meeste mensen moesten niet zoveel van hem hebben maar hij was de kwaaiste niet en had altijd wel een interessante kijk op het leven. Zo vond hij het wel wat dat ik er opuit wilde. Maar natuurlijk was niets goed, ik moest naar Thailand!
Nou had ik zo mijn vooroordelen wel over dat land. Sekstoeristen, oplichters, en het leek me allemaal te makkelijk. Niet voor avonturiers maar voor pakketreizigers. Ik zou erover nadenken zei ik tegen hem.
Mooi dat ik in maart 2003 naar Moskou vloog en me daar in het onbekende stortte. Na drie benevelde dagen strompelde ik de Transsiberië-express in en ik denk dat er weinig mensen zijn die zo kort van een 7 daagse treinreis hebben genoten dan ik. Binnen korte tijd stond ik alweer in de Russische kou op het perron, beroofd van mijn paspoort.
Wat volgde was een tijd van moeizaam aangifte doen, heel veel vodka drinken met politieagenten, bijzondere mensen ontmoeten (in Moskou tref je de meest uiteenlopende soorten "toeristen" aan), feesten, vodka drinken met de politie, voorgelogen worden door de ambassade van je eigen land, Russische bureaucratie, ruzie maken met lompe loketdames, familie geruststellen, verliefd worden op de stad, beseffen dat je niet verder kan reizen i.v.m. SARS uitbraak, en stempels halen.
Elke dag moest ik met de persoon die voor mij verantwoordelijk was (In Rusland kom je op uitnodiging, net als de Thaise dames hier in Nederland!) naar hetzelfde immigratiekantoor voor een stempel en om een uitreisvisum te regelen. Dat heeft een maand geduurd en daarna had ik geen andere optie dan terug te vliegen naar Nederland. Dat laatste was denk ik wel de grootste domper, van die maand in Moskou heb ik echt genoten. Het is de meest intense tijd van mijn leven geweest en je beseft dan weer dat het leven soms gestuurd wordt door het lot. Was ik namelijk echt slechter af? Van medereizigers vernam ik later per email dat zij i.v.m. de SARS weken in quarantaine hebben gezeten in Mongolië!
En wat heeft dit met Thailand te maken? Nou, in Moskou kwam het bericht dat de grenzen met de door SARS getroffen landen dicht zouden gaan. Ik zat vast maar wilde uiteindelijk wel weer verder. Toen schoot de Pataya man mij tebinnen. Dan maar naar Thailand! Even uitrusten. En het geld ging ook harder o dan gepland daar in Moskou, nou scheen Thailand goedkoop te zijn dus een extra reden om te gaan.
Gebeld naar de Nederlandse Ambassade of dat mogelijk was.
"Jawel hoor geen probleem meneer!"
En zo werd mijn eerste ticket naar Bangkok geboekt, in een schimmig kantoortje in de kelder van een universiteit. Toch bleef het knagen dat Thailand niet in het rijtje bereisbare landen in mijn noodpaspoort (een mooi rose document) voorkwam. Nog maar eens checken dan.
"Nee meneer, hoe kan u dat nou denken!"
"Maar uw collega..."
"Daar is geen sprake van! Dat kan niet dat wij u dat hebben geadviseerd. Tot ziens."
tuut tuut tuut
Natuurlijk heb ik meteen weer teruggebeld en kreeg dezelfde botte hork aan de lijn. Nou ben ik een nette jongen maar ik hoop voor deze meneer dat hij alle ellende over zich heen heeft gekregen die ik hem heb toegewensd! En een fijne dag nog!
Dus toch terug naar Nederland. Maar iemand met een doel voor ogen geeft niet op. Ik zat er wel even doorheen maar ik heb een baan gezocht, in de nachtdiensten en heb in 2 maanden mezelf een slag in de rondte gewerkt. Soms 7 dagen per week met veel dubbele diensten. Nee wettelijk gezien mag dit niet... Maar ik had even niet zoveel op met de overheid. In juni 2003 zette ik mijn eerste voet op Thaise bodem en heb er 2 maanden rondgereisd, ook in Laos. En ben gevallen voor de charme van ZO Azië.
Naar Moskou wil ik niet meer. Als ik terug ga vind ik er nooit meer, wat ik in die ene maand beleefd heb. In Thailand daarentegen loop je telkens weer tegen nieuwe verbazingen aan
Ik was 22 en had een jaartje gewerkt nadat ik was gestopt met studeren. Maar ook dat werken was maar saai, ik wilde avontuur en telde mijn centjes. Wat kon ik daarmee doen? Reizen!
Ik had al veel boeken gelezen over China, Zuid-Amerika en rond die tijd las ik Paul Theroux (China per trein). Dus een route uitgestippeld, die leidde van Moskou tot Peking, dan kris-kras door China en tot slot naar Vietnam tot Ho Chi Minh stad.
Het avontuur begon al maanden vantevoren met het voorbereiden. Alle visa ging ik zelf regelen, met de trein op en neer naar Den Haag. Vooral het Russische visum bemachtigen voelde als een grootse prestatie. In een roes werkte ik mijn laatste vakantiecentjes bij elkaar.
Mijn omgeving kreeg natuurlijk ook lucht van de wilde plannen. Backpacken was niet zo' n gemeengoed in mijn omgeving dus van alle kanten werd het mij afgeraden. Ik kon maar beter mijn rijbewijs gaan halen van die zuurverdiende centjes.
Een klant van de zaak waar ik werkte was een frequente Thailandganger. Een echte Pataya man ("nee nee ik zit altijd in Jomtien"), het enige vooroordeel wat niet aan hem klopte was dat hij nog niet zo oud was, ik denk een jaar of 36. De meeste mensen moesten niet zoveel van hem hebben maar hij was de kwaaiste niet en had altijd wel een interessante kijk op het leven. Zo vond hij het wel wat dat ik er opuit wilde. Maar natuurlijk was niets goed, ik moest naar Thailand!
Nou had ik zo mijn vooroordelen wel over dat land. Sekstoeristen, oplichters, en het leek me allemaal te makkelijk. Niet voor avonturiers maar voor pakketreizigers. Ik zou erover nadenken zei ik tegen hem.
Mooi dat ik in maart 2003 naar Moskou vloog en me daar in het onbekende stortte. Na drie benevelde dagen strompelde ik de Transsiberië-express in en ik denk dat er weinig mensen zijn die zo kort van een 7 daagse treinreis hebben genoten dan ik. Binnen korte tijd stond ik alweer in de Russische kou op het perron, beroofd van mijn paspoort.
Wat volgde was een tijd van moeizaam aangifte doen, heel veel vodka drinken met politieagenten, bijzondere mensen ontmoeten (in Moskou tref je de meest uiteenlopende soorten "toeristen" aan), feesten, vodka drinken met de politie, voorgelogen worden door de ambassade van je eigen land, Russische bureaucratie, ruzie maken met lompe loketdames, familie geruststellen, verliefd worden op de stad, beseffen dat je niet verder kan reizen i.v.m. SARS uitbraak, en stempels halen.
Elke dag moest ik met de persoon die voor mij verantwoordelijk was (In Rusland kom je op uitnodiging, net als de Thaise dames hier in Nederland!) naar hetzelfde immigratiekantoor voor een stempel en om een uitreisvisum te regelen. Dat heeft een maand geduurd en daarna had ik geen andere optie dan terug te vliegen naar Nederland. Dat laatste was denk ik wel de grootste domper, van die maand in Moskou heb ik echt genoten. Het is de meest intense tijd van mijn leven geweest en je beseft dan weer dat het leven soms gestuurd wordt door het lot. Was ik namelijk echt slechter af? Van medereizigers vernam ik later per email dat zij i.v.m. de SARS weken in quarantaine hebben gezeten in Mongolië!

En wat heeft dit met Thailand te maken? Nou, in Moskou kwam het bericht dat de grenzen met de door SARS getroffen landen dicht zouden gaan. Ik zat vast maar wilde uiteindelijk wel weer verder. Toen schoot de Pataya man mij tebinnen. Dan maar naar Thailand! Even uitrusten. En het geld ging ook harder o dan gepland daar in Moskou, nou scheen Thailand goedkoop te zijn dus een extra reden om te gaan.
Gebeld naar de Nederlandse Ambassade of dat mogelijk was.
"Jawel hoor geen probleem meneer!"
En zo werd mijn eerste ticket naar Bangkok geboekt, in een schimmig kantoortje in de kelder van een universiteit. Toch bleef het knagen dat Thailand niet in het rijtje bereisbare landen in mijn noodpaspoort (een mooi rose document) voorkwam. Nog maar eens checken dan.
"Nee meneer, hoe kan u dat nou denken!"
"Maar uw collega..."
"Daar is geen sprake van! Dat kan niet dat wij u dat hebben geadviseerd. Tot ziens."
tuut tuut tuut
Natuurlijk heb ik meteen weer teruggebeld en kreeg dezelfde botte hork aan de lijn. Nou ben ik een nette jongen maar ik hoop voor deze meneer dat hij alle ellende over zich heen heeft gekregen die ik hem heb toegewensd! En een fijne dag nog!
Dus toch terug naar Nederland. Maar iemand met een doel voor ogen geeft niet op. Ik zat er wel even doorheen maar ik heb een baan gezocht, in de nachtdiensten en heb in 2 maanden mezelf een slag in de rondte gewerkt. Soms 7 dagen per week met veel dubbele diensten. Nee wettelijk gezien mag dit niet... Maar ik had even niet zoveel op met de overheid. In juni 2003 zette ik mijn eerste voet op Thaise bodem en heb er 2 maanden rondgereisd, ook in Laos. En ben gevallen voor de charme van ZO Azië.
Naar Moskou wil ik niet meer. Als ik terug ga vind ik er nooit meer, wat ik in die ene maand beleefd heb. In Thailand daarentegen loop je telkens weer tegen nieuwe verbazingen aan

-
- Expat
- Berichten: 6613
- Lid geworden op: zaterdag 23 september 2006, 04:47
- Locatie: Korat-Thailand
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Door het gooien van een dobbelsteen.Europa en een deel Afrika (dat me niet aanstond),had ik wel bekeken.
1 tm 3 was USA en 4 tm 6 was het verre oosten.Het werd het verre oosten.
Het was midden 70-er jaren en Thailand was in opkomst en zo is het gekomen
1 tm 3 was USA en 4 tm 6 was het verre oosten.Het werd het verre oosten.
Het was midden 70-er jaren en Thailand was in opkomst en zo is het gekomen

Laatst gewijzigd door dutch op maandag 25 februari 2013, 14:40, 1 keer totaal gewijzigd.
"De overheid lost geen problemen op; zij subsidieert ze. "
Ronald Reagan
Ronald Reagan
-
- Volwaardig lid
- Berichten: 5117
- Lid geworden op: maandag 19 mei 2008, 12:30
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Fijn Dutch, je weer af en toe hier te zien!
Je moet niet alles geloven wat ze over me zeggen, het is allemaal veel erger!
-
- Volwaardig lid
- Berichten: 7660
- Lid geworden op: maandag 03 mei 2010, 14:37
- Locatie: Ede en dakloos in Thailand momenteel.
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Casper....mooi verhaal.
gr driver
gr driver
-
- Volwaardig lid
- Berichten: 5117
- Lid geworden op: maandag 19 mei 2008, 12:30
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Mijn man kwam hier zakelijk al in de jaren 70, maar ons doel was Indonesië! Ieder jaar een ander eiland en ze hebben er veel,maar na Sumatra,Java, Bali,Lombok en de Sunda eilanden werd het erg onrustig in Indonesië.
We zijn toen uitgeweken naar Thailand, eerst rondgereisd, later onze stek in Hua Hin en vandaar gaan reizen.
Hebben ieder jaar in de winterperiode wel een reis vaneen paar weken gemaakt in de omringende landen.
Nu terug naar Nederland en eind van het jaar naar Sabah, vandaar kunnen we via Singapore of Kuala Lumpur, Maleisië en evt. Australië nog bezoeken, als we fit genoeg zijn, daar zal het van afhangen!
We zijn toen uitgeweken naar Thailand, eerst rondgereisd, later onze stek in Hua Hin en vandaar gaan reizen.
Hebben ieder jaar in de winterperiode wel een reis vaneen paar weken gemaakt in de omringende landen.
Nu terug naar Nederland en eind van het jaar naar Sabah, vandaar kunnen we via Singapore of Kuala Lumpur, Maleisië en evt. Australië nog bezoeken, als we fit genoeg zijn, daar zal het van afhangen!
Je moet niet alles geloven wat ze over me zeggen, het is allemaal veel erger!
-
- Volwaardig lid
- Berichten: 1007
- Lid geworden op: woensdag 26 augustus 2009, 21:56
- Locatie: nongkhai
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
nu om te beginnen bij de eerste keer bezoek thailand
met 3 vrienden hadden we besloten in 2001 om richting
azie te gaan 3 weken van wege de hobby 2 nederlanders
een duitser en fransman.
we vlogen via frankfurt en de vlucht was naar malysie
sabah daar een overnachting en toen met een klein
vliegtuig naar het eiland spratly in de chinese zee
omstreden eiland diverse landen claimen het eiland
plan was een week de hobby daar uit oefenen maar naar 2
dagen moesten we van de militairen zit een kleine basis en
verder een resort het eiland verlaten .
toen door gevlogen naar brunai en daar een week geweest in de
hoofd stad.
van daar terug gevlogen naar bangkok en daar een nacht
geweest en toen door gevlogen naar koh samui voor een week
en toen weer richting nederland een prachtig eiland.
en thuis gekomen gezegd tegen de vrouw mooi eiland en een
mooi land .nu ant woord vrouw ik ga niet naar thailand op
vakantie ok .
jaren later een goede vriend vertrok naar thailand om hier te
gaan woonen en vertelde hem ik kom ooit naar je toe
is goed zei hij. nu door een 2 tal omstandigheden gebeurde dit
hierna vrij snel en ik voorgoed vertrokken naar thailand
ben hier nu 3 jaar en bevalt mij goed en leef nu in bangkok
en regelmatig in de isaan terug voor de familie en ons
huis daar te bezoeken.
met 3 vrienden hadden we besloten in 2001 om richting
azie te gaan 3 weken van wege de hobby 2 nederlanders
een duitser en fransman.
we vlogen via frankfurt en de vlucht was naar malysie
sabah daar een overnachting en toen met een klein
vliegtuig naar het eiland spratly in de chinese zee
omstreden eiland diverse landen claimen het eiland
plan was een week de hobby daar uit oefenen maar naar 2
dagen moesten we van de militairen zit een kleine basis en
verder een resort het eiland verlaten .
toen door gevlogen naar brunai en daar een week geweest in de
hoofd stad.
van daar terug gevlogen naar bangkok en daar een nacht
geweest en toen door gevlogen naar koh samui voor een week
en toen weer richting nederland een prachtig eiland.
en thuis gekomen gezegd tegen de vrouw mooi eiland en een
mooi land .nu ant woord vrouw ik ga niet naar thailand op
vakantie ok .
jaren later een goede vriend vertrok naar thailand om hier te
gaan woonen en vertelde hem ik kom ooit naar je toe
is goed zei hij. nu door een 2 tal omstandigheden gebeurde dit
hierna vrij snel en ik voorgoed vertrokken naar thailand
ben hier nu 3 jaar en bevalt mij goed en leef nu in bangkok
en regelmatig in de isaan terug voor de familie en ons
huis daar te bezoeken.
- nbreeker
- Standaard Lid
- Berichten: 1938
- Lid geworden op: donderdag 07 oktober 2010, 03:16
- Locatie: Udon Thani
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Kreeg in 1980 een baan aangeboden door Reading and Bates een Amerikaanse boorfirma om in Singapore te komen wonen en in Brunei te werken,2 weken werken met minimaal 12 uur per dag 7 dagen in de week en dan 2 weken vrij in Singapore.
Aangezien ik de enigste monteur aan boord was liepen die 12 uur wel eens uit want je kon niet zeggen ik maak het morgen wel af.
Ook als er s'nachts wat stuk ging en het was van belang voor het boren dan haalde ze me uit bed,maar konden ze het aan de gang houden met een ijzerdraadje dan wachten ze tot de ochtend,lag ook een beetje aan de verstandhouding onderling.
Maar nu die 2 weken af ik kwam een Australier tegen in Singapore en die vroeg me mee te gaan naar Phuket,nu daar had ik wel oren na geld was geen probleem dus wij naar Phuket en een hutje gehuurd op een resort,een bed wel 2 persoons een westerstoilet een tafeltje en een stoel en een douche met koud water,nu we hadden al gauw een ploegje bij elkaar van een man of 7,ik was de enigste Hollander,een Australier,een van peru de rest ben ik kwijt er werden ook dames uitgenodigd en allemaal een motorfiets met de dames achterop de stranden af,s'middags om een uur of vijf kwamen we dan bij elkaar en onder een groot rieten afdak werd er dan door de United Nations zo noemden we onze groep bier gedronken.
Wat me opviel dat die andere steeds naar toilet moesten terwijl we helemaal nog niet veel hadden gedronken en op een geven moment zie ik bij een van hun z'n ogen in z'n kop draaien en hij keert zich om en geeft over tussen de planten,ik zeg wat is er aan de hand met jullie nu al overgeven we beginnen net,maar wat ik niet wist als enige dat terwijl ze z.g.naar het toilet gingen ze gauw drie vier halen aan een bamboo pijpje namen met wiet er in,dus zo high als wat en dan bier nu dat kwam er uit.
Wat dat aangaat ondanks mijn 13 jaren bij de marine was ik een groentje op het gebied van drugs het heeft me ook nooit bekoord,en als er aan terug denk wat was nu de lol we dronken heerlijk koud bier toen raakten ze high gingen over hun nek nu tot op heden heb ik daar de lol nog niet van ingezien.Maar goed het eerste jaar ben ik vaak terug geweet naar Phuket
Ik hield altijd hetzelfde meisje bij me dus ja dan loop je natuurlijk evengoed het risiko dat je wat oploop maar dat was toen geen probleem bijna op iedere hoek was een V.D.clinic en liet je je testen en als je wat had kreeg je een injektie en een zak pillen,kosten 100 dollar en je vriendinnetje ook een injectie en een zak pillen dan was die ook weer gered.Maar ik heb ze ook gezien die iedere keer met een andere dame meeging die bleven de clinic bezoeken.
Toen ik op een geven moment bericht kreeg dat een collega van mij met wie ik goed op kon schieten ging trouwen in Udon Thani,ik zeg nu ik kom op je bruiloft zogezegd zo gedaan en ben toen een maand in Udon geweest,ik zat tegen m'n pensioen aan en toen is het idee geboren om me hier ook te vestigen zodoende zit ik hier nu 8 jaar tot volle tevredenheid,ben getrouwd met een vrouw met een fijn karakter blij en opgewekt en zoals ik al meerdere malen heb beschreven met een fijne zoon.
En wil absoluut niet meer terug naar klokkiesland.
Aangezien ik de enigste monteur aan boord was liepen die 12 uur wel eens uit want je kon niet zeggen ik maak het morgen wel af.
Ook als er s'nachts wat stuk ging en het was van belang voor het boren dan haalde ze me uit bed,maar konden ze het aan de gang houden met een ijzerdraadje dan wachten ze tot de ochtend,lag ook een beetje aan de verstandhouding onderling.
Maar nu die 2 weken af ik kwam een Australier tegen in Singapore en die vroeg me mee te gaan naar Phuket,nu daar had ik wel oren na geld was geen probleem dus wij naar Phuket en een hutje gehuurd op een resort,een bed wel 2 persoons een westerstoilet een tafeltje en een stoel en een douche met koud water,nu we hadden al gauw een ploegje bij elkaar van een man of 7,ik was de enigste Hollander,een Australier,een van peru de rest ben ik kwijt er werden ook dames uitgenodigd en allemaal een motorfiets met de dames achterop de stranden af,s'middags om een uur of vijf kwamen we dan bij elkaar en onder een groot rieten afdak werd er dan door de United Nations zo noemden we onze groep bier gedronken.
Wat me opviel dat die andere steeds naar toilet moesten terwijl we helemaal nog niet veel hadden gedronken en op een geven moment zie ik bij een van hun z'n ogen in z'n kop draaien en hij keert zich om en geeft over tussen de planten,ik zeg wat is er aan de hand met jullie nu al overgeven we beginnen net,maar wat ik niet wist als enige dat terwijl ze z.g.naar het toilet gingen ze gauw drie vier halen aan een bamboo pijpje namen met wiet er in,dus zo high als wat en dan bier nu dat kwam er uit.
Wat dat aangaat ondanks mijn 13 jaren bij de marine was ik een groentje op het gebied van drugs het heeft me ook nooit bekoord,en als er aan terug denk wat was nu de lol we dronken heerlijk koud bier toen raakten ze high gingen over hun nek nu tot op heden heb ik daar de lol nog niet van ingezien.Maar goed het eerste jaar ben ik vaak terug geweet naar Phuket
Ik hield altijd hetzelfde meisje bij me dus ja dan loop je natuurlijk evengoed het risiko dat je wat oploop maar dat was toen geen probleem bijna op iedere hoek was een V.D.clinic en liet je je testen en als je wat had kreeg je een injektie en een zak pillen,kosten 100 dollar en je vriendinnetje ook een injectie en een zak pillen dan was die ook weer gered.Maar ik heb ze ook gezien die iedere keer met een andere dame meeging die bleven de clinic bezoeken.
Toen ik op een geven moment bericht kreeg dat een collega van mij met wie ik goed op kon schieten ging trouwen in Udon Thani,ik zeg nu ik kom op je bruiloft zogezegd zo gedaan en ben toen een maand in Udon geweest,ik zat tegen m'n pensioen aan en toen is het idee geboren om me hier ook te vestigen zodoende zit ik hier nu 8 jaar tot volle tevredenheid,ben getrouwd met een vrouw met een fijn karakter blij en opgewekt en zoals ik al meerdere malen heb beschreven met een fijne zoon.
En wil absoluut niet meer terug naar klokkiesland.
"De groote en de morele vooruitgang van een natie kunnen worden afgemeten aan de manier waarop men dieren behandelt"
Mahatma Gandhi.
Mahatma Gandhi.
- Meritus
- Volwaardig lid
- Berichten: 360
- Lid geworden op: maandag 22 september 2008, 05:12
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
... ik kwam 2003 naar Thailand om een chemisch Bedrijf te gaan bouwen, uitvoerder zijnde ... toen, in September 2003 vertelde men mij, het was Heineken ... 2,5 mio hl/jaar van dit gekleurde water [theoretisch] ... en, ik ben hier gebleven ...
... volgens Monty Phyton net seks in een kanoe ... 'fucking close to water' ...

... volgens Monty Phyton net seks in een kanoe ... 'fucking close to water' ...



-
- Volwaardig lid
- Berichten: 438
- Lid geworden op: zaterdag 29 maart 2008, 16:23
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
Dat is je aardig gelukt met nadruk op chemischMeritus schreef:... ik kwam 2003 naar Thailand om een chemisch Bedrijf te gaan bouwen, uitvoerder zijnde ... toen, in September 2003 vertelde men mij, het was Heineken ... 2,5 mio hl/jaar van dit gekleurde water [theoretisch] ... en, ik ben hier gebleven ...
... volgens Monty Phyton net seks in een kanoe ... 'fucking close to water' ...![]()
![]()

Alles hat ein Ende nur die Wurst hat zwei
-
- Volwaardig lid
- Berichten: 221
- Lid geworden op: zaterdag 31 maart 2007, 09:54
- Locatie: Bangkok
- Contacteer:
Re: Hoe ben jij zo in Thailand terecht gekomen
In Holland toevallig tussen nogal wat "spijtoptanten" (oud-Indischgasten populair gezegd) gewoond waardoor mijn "band" met Z.O.Azie wat groeide.
Omdat ik mijn verplichte diensttijd in 1961 niet in het georganiseerde kazerneleven wilde doormaken me vrijwillig opgegeven voor Nederlands Nieuw Guinea.
Eind 1962 terugkomend van Biak via Bangkok met een tussenstop van vier uur, Beirut naar Amsterdam waren mijn Azie-wortels nog wat dikker geworden en kwam er al een breukje in de liefde voor de (over)georganiseerde Nederlandse samenleving.
In 1977 weer een beetje meststof toegevoegd door een (back-packers) reisje naar Indonesie, vervoerd door Aerovlot (lekker goedkoop en half lege toestellen). Gedurende zo'n maand of twee van Jakarta met de trein / bus / boot naar het (destijds nog paradijs) Bali; terug Jakarta, vliegtuig Singapore, bus langs de Zuid-Chinese zee naar Kuantan, Taman Negara national Park, (gedeelde) taxi naar Penang alwaar een visum voor Thailand verstrekt werd. Helaas moest ik toen net terug.
Veel zitvlees voor Holland was er toen al niet meer hetgeen resulteerde in een (toen nog) "emigratie" naar Spanje eind jaren tachtig. Na een verblijf van 15 jaar aldaar kreeg ik in 2004 door omstandigheden de kans om weer op Azie te reizen: Singapore, Indonesie, Maleisie, drie maanden verblijf op de Filippijnen en daarna Thailand in 2005. Tja, en in 2006 in Thailand blijven hangen.
Omdat ik mijn verplichte diensttijd in 1961 niet in het georganiseerde kazerneleven wilde doormaken me vrijwillig opgegeven voor Nederlands Nieuw Guinea.
Eind 1962 terugkomend van Biak via Bangkok met een tussenstop van vier uur, Beirut naar Amsterdam waren mijn Azie-wortels nog wat dikker geworden en kwam er al een breukje in de liefde voor de (over)georganiseerde Nederlandse samenleving.
In 1977 weer een beetje meststof toegevoegd door een (back-packers) reisje naar Indonesie, vervoerd door Aerovlot (lekker goedkoop en half lege toestellen). Gedurende zo'n maand of twee van Jakarta met de trein / bus / boot naar het (destijds nog paradijs) Bali; terug Jakarta, vliegtuig Singapore, bus langs de Zuid-Chinese zee naar Kuantan, Taman Negara national Park, (gedeelde) taxi naar Penang alwaar een visum voor Thailand verstrekt werd. Helaas moest ik toen net terug.
Veel zitvlees voor Holland was er toen al niet meer hetgeen resulteerde in een (toen nog) "emigratie" naar Spanje eind jaren tachtig. Na een verblijf van 15 jaar aldaar kreeg ik in 2004 door omstandigheden de kans om weer op Azie te reizen: Singapore, Indonesie, Maleisie, drie maanden verblijf op de Filippijnen en daarna Thailand in 2005. Tja, en in 2006 in Thailand blijven hangen.
"I will NOT remain silent. I will speak for those who cannot, or will not speak, and it will hurt."
Daharja
“The hands that help are holier than the lips that pray”
Robert Green Ingersoll (1833-1899)
Daharja
“The hands that help are holier than the lips that pray”
Robert Green Ingersoll (1833-1899)