Belevenissen uit de oude doos

[ron]

Ben het forum vaak aan het uitspitten.
Vooral de verhalen van Mart en nog een paar rakkers zijn mooi om te lezen.
Het lijkt mij een leuk dee om deze weer eens naar voren te halen,want waarschijnlijk worden deze anders nooit meer gelezen,terwijl er heel veel leerstof in zit.

Ik bijt het spits af met een verhaal van Mart als ode aan zijn bijdragen op dit forum.
Uit de bundel "met schade en schande"



Geplaatst: Dinsdag 09 Oktober 2007, 15:15

Er was eens: Iemand, die na vele zakenreizen in Azie, besloot om naar Thailand te emigreren.
Natuurlijk had hij veel gelezen en gehoord over dat land, maar was niet het figuur die opstap ging naar het geluk.
Hij bezocht wel een aantal bibliotheken en nam ook wel eens een boek mee, maar als het boek hem niet aanstond dan bracht hij het de volgende dag weer terug.

Hij keek rond in verschillende bibliotheken, en zag eens een boek met een hele mooie omslag. Nam het boek mee naar huis en las het boek. Het was een spannend verhaal en hij wilde het boek eigenlijk niet terug brengen, maar wist dat er een huurprijs op stond. Uiteindelijk wist hij te bereiken dat hij het boek kon huren voor onbepaalde tijd.

Het was een spannend verhaal, met altijd leuke dingen.
In de hoofdrol een Thaise schone, die haar vriend voorstelde aan haar familie. Ze bezochten veel leuke dingen, altijd met een taxi als vervoer middel, dus later werd besloten om zelf een tweede hans auto aan te schaffen.

Dus de volgende dag naar een autohandelaar, de keus was niet zo moeilijk, een leuke auto voor maar 200,000 B.
Uiteraard wilde de buitenlander de auto op zijn naam hebben, dat was geen probleem. De Thaise schone zei: Schrijf even je naam en paspoortnummer op en onderteken dat, dan zal ik dat voor je vertalen en dan komt het allemaal voor elkaar.
Na betaling reden ze weg. Wekenlang alleen maar plezier, uitgaan, lekker eten, regelmatig even winkelen enz enz te veel om op te schrijven.

De buitenlander maakte ook kennis met wat andere buitenlanders en op een avond ging hij met die heren ergens een glaasje drinken. Toen hij weer thuis kwam was de Thaise niet thuis en ook de auto stond niet in de garage. Dus met de mobil werd er kontact gemaakt, maar wel vreemd, het nummer was niet aangesloten.

De nacht bracht hij alleen door.

De volgende dag, nog steeds geen teken van leven van de Thaise, dus dan maar even naar de familie.
Uiteraard vroeg hij of het bekend was waar de Thaise dochter was. De Thaise was geen dochter, ze had daar wel enige jaren gewoond, nadat zij verlaten was door haar Thaise echtgenoot, en noemde de vrouw des huizes wel MAMA.

Na enige dagen besloot de buitenlander met het aankoopbewijs van de auto naar de politie te gaan. Daar kreeg hij de kous op zijn kop.
: Mijnheer, U heeft op dit formulier getekend dat zij de eigenares is van de auto.

Hij droop af, nieuwe sloten op de voordeur van zijn gekochte appartement.
Maanden lang is hij niet meer in een biblioteek geweest,

Het is al lang geleden, ca 17 jaar en het is nog steeds een waarschuwing.
Huur een boek, niet goed, breng terug, en ga naar een boekwinkel waar ze wel goede boeken verkopen, de prijs is hoger, maar dan weet je wel wat je koopt.

Een sprookje ???? nee !!! die iemand was ik.

Later meer.

_________________
Was het maar waar dat ....................
dat iedereen gelukkig was

[prajak]

DOORGAAN, Ron ! Dit verhaal kende ik ook niet, is voor mijn tijd hier.

[ron]

Geert S
Woonplaats: Udon Thani
Geplaatst: Zaterdag 26 Januari 2008,

Als je zo de diverse reakties doorleest in dit onderwerp wordt je er een beetje triest van moet ik zeggen.

Ik woon nu vier jaar hier in het verre noordoosten van Thailand en voor die tijd was ik al heel veel als toerist of voor mijn werk in het Verre Oosten. Na lang samenwonen en kalmpjes de situatie samen verkennen en aan elkaar wennen ben ik nu alweer dik een jaar heel gelukkig getrouwd met sinds kort een tweede dochter erbij. We hebben het waanzinnig goed samen, weten exact wat we aan elkaar hebben, en twijfelen er niet aan dat dit zo zal blijven.

In een eerdere relatie ben ik ook volledig belazerd, maar dat was niet in Thailand (voor degenen die denken dat dit iets is wat specifiek in TH gebeurd), de volgende keer weet je waar je op moet letten, het heeft totaal geen nut om gedesillusioneerd, sarcastisch, etc te worden, blijf optimistisch en zorg alleen maar dat je je goed voorbereid en de moeite neemt om het land & het volk werkelijk te leren kennen.

Lees absoluut 'Thailand Fever', wat hier al eerder is genoemd, EN zorg dat je toekomstige ega het ook leest & begrijpt, dat is een van de beste boeken die er bestaan over dit soort relaties. Lees verder gewoon alles wat je kunt vinden over Thailand, en zorg dat je de taal zo snel mogelijk machtig wordt en meng je onder de mensen (en dan bedoel ik echt de lokale bevolking, nachten lang met andere falang aan de bar hangen helpt weinig of niets!).

Het moet me echt wel van het hart dat er ook wel heel veel 'verkeerde falang' zijn, en daar bedoel ik niet deelnemers aan dit forum mee want als je dit forum leest en volgt heb je volgens mij al een pluspunt. Maar ik zie ook veel relaties hier mis gaan waarbij ik me afvraag wie er nu eigenlijk schuldig is...

Even verderop in de straat een Duitser, heeft jaren geleden hals over kop alle bruggen achter zich verbrandt, huis in Duitsland verkocht, baan opgezegt, zich uitgeschreven uit Duitsland, etc, etc, om hier met zijn grote vlam die 25 jaar jonger is een nieuw leven op te bouwen.
Huis gekocht, auto gekocht, alles op haar naam.

Spreekt nu jaren later nog altijd geen woord Thai, kent heg nog steg hier in de stad, heeft zich nooit verdiept in visa en zo (cq continu problemen met immigratie-regels), distancieerd zich volledig van de familie, wil alleen maar Europeesch eten hebben, spreekt alleen maar andere Europeanen in 'westerse' bars, draagt dagenlang dezelfde kleren (hele buurt spreekt er schande van, wetende dat hij het toch niet verstaat), vertikt het om ooit met haar naar een Boeddha te gaan of zich te verdiepen in het Boeddhisme...

Einde verhaal, hij is volkomen gedesillusioneerd, kan geen werk vinden (dacht dat hij wel kon concureren met lokale Thai op de lokale arbeidsmarkt..), is volledig aan de drank geraakt en 200% sarcastisch en teleurgesteld, bijna twee jaar lang heeft vriendin-lief dat aangezien en om de haverklap kregen we haar wanhopig over de vloer met telkens weer toch de hoop dat het eens beter zou gaan, maar na de zoveelste dronken ruzie heeft ze nu eindelijk de stap gezet die iedereen haar al had aanbevolen en is ze er vandoor, met medenemen van het meeste geld uiteraard... Kan ik het haar kwalijk nemen?

Ander verhaal, een Noor deze keer maar nationaliteit maakt niets uit, is al drie keer getrouwd geweest hier in Thailand en drie keer naar zijn zeggen bedonderd, een 'professional' zou je dus zeggen. Nieuwe vriendin nu, opgepikt in een lokale bar, en zweert bij hoog en laag dat hij zich deze keer niet zal laten bedonderen.

Dus, huis gehuurd op zijn naam, oude tweedehands auto gekocht op ZIJN naam, scooter gekocht op ZIJN naam, familie houdt hij op tien kilometer afstand en krijgt geen ene rooie cent van hem.
Als hij buiten Thailand is stuurt hij het absolute minimum van het minimum naar haar rekening, precies genoeg om van de overleven maar niet genoeg om ooit rijk van te worden.
Geweldig toch? Tegenover iedereen (dus ook Thai) verteld hij dat hij 'weet' dat ze hem bedriegt als hij er niet is, maar zolang ze maar een condoom gebruikt vindt hij dat best.

Tegenover iedereen verteld hij dat hij zich nooit meer zal laten belazeren en dat hij er wel voor zal zorgen dat ze hem niet kaal kan plukken, alles blijft op zijn naam. Toen ze hem aan haar grootouders op een miniscuul boerderijtje op het platteland voorstelde zei hij dat het daar stonk en dat hij er niet over peinsde om met hun op een matje rijst te gaan zitten eten. Wat zijn we lekker stoer!

Binnen het jaar begon te familie te kankeren dat ze maar een andere man moest zoeken want deze falang was sticky en dat zou nooit wat worden, maar ze hield voet bij stuk in de hoop dat het ooit zou beteren.
Telkens als hij na een aantal maanden afwezigheid terug kwam merkte hij lachend tegen iedereen op dat hij niet wilde weten hoeveel mannen ze in zijn afwezigheid had gehad, terwijl het Thaise roddel-circuit alleen maar te melden had dat ze hem trouw bleef en niemand haar ooit met een ander gezien had.

Ze had natuurlijk al veel meer relaties achter de rug, zag aankomen dat ze straks alleen zou kunnen achterblijven en deze falang was dan wel niet geweldig maar altijd nog beter dan niets.
Drie jaar heeft ze het trouw volgehouden, drie jaar lang heeft ze haar familie getrotseerd, maar ze zijn geen stap verder gekomen en nu heeft ze het opgegeven en is er vandoor. Wat zegt de Noor, "zie je wel, ik wist het wel!". Kijk, zo heb je altijd gelijk!

Tegen iedereen die een relatie hier begint zou ik zeggen: gebruik je gezonde verstand, verbrand niet zomaar alle bruggen achter je, lees absoluut samen 'Thailand fever', en houdt in je achterhoofd dat ELKE relatie moeilijk is en dat een relatie tussen zulke verschillende culturen dus NOG moeilijker is. Maar ook: je kunt geen relatie hebben zonder vertrouwen, je kunt geen relatie hebben zonder dat je in elkaar 'investeerd' (en je kunt niet verwachten dat een willekeurige Thai hier financieel 'gelijkwaardig' met jouw kan zijn, cq het betalen zal voornamelijk van jouw kant komen).

En je kunt hier niet om de familie heen (misschien is dat in Pataya anders, maar dit is een van de meer traditionele streken).
Je trouwt hier niet alleen met haar, je trouwt met de familie, en dat betekend elke dag opnieuw weer onderhandelen en elke dag opnieuw weer uiterst diplomatiek spel spelen (maar geloof het of niet, dat kan ook heel leuk zijn, we kunnen er van beide kanten vaak erg om lachen!).

Maar ook: zonder die familie heb je tien keer zoveel problemen, als je de familie mee hebt gaan er plots overal deuren open die anders gesloten blijven, wordt alles plots geweldig veel simpeler, staat iedereen plots klaar om te helpen. Als ik kijk wat familie & vrienden hier in al deze jaren allemaal voor ons gedaan hebben dan neem ik mijn petje er voor af, en dan vraag ik me af of het werkelijk zo 'ongelijk' is want als je het 'spel' goed speeld zijn de bedragen die je eigenlijk betaald naar westerse maatstaven peanuts.

We betalen de school voor een paar neefjes, en als zuslief haar scooter in de prak rijdt en in het ziekenhuis beland dan springen wij bij, iedereen die zegt dat hij daar niet aan begint moet dat beslist doen, alleen klaag dan niet als je 'status' onder de bevolking omlaag valt als een baksteen (cq als het leven plotseling 'moeilijk' wordt omdat iedereen plots geen tijd meer heeft voor je..). Ik ben dolblij dat als er weer eens een slang in onze tuin zit, er altijd direct een neefje is die het beest komt verwijderen, krijgt hij tien euro voor en is dan dol gelukkig, maar als iemand dat teveel geld vind dan is dat natuurlijk prima, mag je zelf het beest zelf verjagen...

Schade en schande komt van twee richtingen: mensen die denken dat dit het paradijs is en dat iedereen hier doodeerlijk is maken een flinke kans bedrogen uit te komen, maar mensen die denken dat dit een oord van verderf is en dat iedereen alleen maar op hun geld uit is die zijn er vrijwel zeker van dat die gedachte zal uitkomen!

Mijn kleine bijdrage aan dit onderwerp, hoop dat iemand er wat aan heeft.

Geert.

[ron]

Geert S
Woonplaats: Udon Thani
Maandag 28 Januari 2008,

Misschien spelen er nog meer zaken een rol.
Ik dwaal nu een beetje af van het oorspronkelijke subject, met excuses, maar als een voorbeeld: vorig jaar vloog ik even terug naar Nederland om mijn ouders te bezoeken, in het Nederlandse vakantie seizoen en met een vliegtuig vol met uit Thailand terugkerende Nederlandse toeristen.

Hele vlucht een enorme drukte van iedereen die zijn/haar verhaal kwijt moest.
Wat me dan opvalt is het gevoel van 'praten we wel over hetzelfde land?'. De verhalen van (meestal eenmalige) toeristen die je dan over Thailand hoort zijn zo waanzinnig verschillend van wat je zelf in het dagelijks leven meemaakt!

Ze hebben allemaal wat oude tempels gezien (meestal zonder enige idee van de achterliggende cultuur), ze hebben aan het strand gelegen of de bars bezocht (dat wil zeggen, de bars voor falang), ze zien de lage prijzen, het mooie weer, laten zich inpalmen door verhalen over de lachende mensen en het relaxete leven (zonder dat ze ooit echt bij lokale Thai over de vloer komen!), etc, etc.

Kortom, het beeld dat een toerist van Thailand krijgt is waanzinnig verschillend van het beeld van wat ik (en ik neem aan jullie) dagelijks om je heen ziet. Dat zal wel voor iedere toeristische bestemming gelden, maar bij Thailand is het wel heel erg extreem heb ik het gevoel.
En voor wie de bars bezoekt, zelfs de meisjes daar zijn totaal verschillend van het dagelijks leven (in 'Thailand Fever' wordt dat ook al treffend beschreven), mensen die denken dat "hun" lieve barmeisje straks exact zo sexy en vrij zal zijn na hun trouwen komen bedrogen uit, het gemiddelde barmeisje zal zich ogenblikkelijk conformeren aan het 'normale' Thaise leven zodra ze weg is van haar 'werk'.

Ik ben hier ontzettende gelukkig en heb een fantastische relatie, etc, etc, maar het dagelijks leven wat ik hier in het noordoosten om me heen zie heeft absoluut NIETS te maken met het beeld dat een toerist er van krijgt!
Misschien zou je het trage werktempo van sommige instanties 'relaxed' kunnen noemen (we 'genieten' er dagelijks van), maar de gemiddelde Thai hier is echt niet zo 'relaxed', het is voornamelijk keihard worstelen om het hoofd boven water te houden met allemaal diepe schulden, eindeloos gecompliceerde familie-relaties met alle bijkomende verplichtingen, etc, etc.

'Vrij en sexy' zijn ze even min, het is meer terug naar de jaren 50 in Nederland, als een Thais meisje hier een bikini draagt bij het zwemmen wordt er al schande van gesproken.
En 'goedkoop leven' is alleen maar zo ten opzichte van wat we in Nederland gewend zijn, absoluut niet voor de Thai zelf (althans niet hier waar wij wonen), en die Nederlandse prijzen ben je snel vergeten en je past je leven er op aan zodat dat 'voordeel' heel snel verdwijnt.

Als de benzine weer eens duurder wordt zitten wij net zo hard te kankeren als de Thai! Oh ja, en het 'mooie weer en de prachtige natuur' zijn we nog vergeten: ik raad absoluut elke toerist aan om eens in april bij 45 graden Celcius hier in de tuin het gras te komen maaien, met de wetenschap dat er tussen dat gras gifslangen, schorpioenen, rode mieren, of die verrekte duizendpoten kunnen rondscharrelen!

Nogmaals, ik ben hier ontzettend gelukkig en kan er allemaal nog erg om lachen, maar je moet de zaken wel in perspectief zien en dat heb ik weinig toeristen zien of horen doen!

Kortom: het zal ongetwijfeld goed zijn voor het toerisme, maar de keerzijde van de toeristen-folder is dat mensen terug vliegen na hun vakantie met een volkomen verkeerd, vertekend, beeld van het land dat ze net bezocht hebben.
Als je dan niet de moeite neemt om dat beeld eerst eens recht te zetten dan kun je heel lelijk 'bedrogen' uitkomen, en dan zijn we weer terug bij 'met schade en schande'.

[ron]

carpediem
Geplaatst: Zaterdag 05 Maart 2011

Huis kopen:
Wat ik om me heen gezien heb is dat er binnen de kortste keren getrouwd wordt en een huis, auto e.d aangeschaft wordt en het liefste op naam van de partner.
Naar westerse normen geeft een huwelijk bepaalde verantwoordelijkheden en probeer je daaraan te voldoen.
Zie dan dat het huis in Nederland verkocht wordt en de overwaarde geïnvesteerd wordt in dat mooie droomhuis naast de familie en soms nog in the middle of nowhere.

Na een tijdje gaat het niet goed en daar sta je.
Ingedekt of niet het kan en heb dat gezien vele problemen veroorzaken.
De sociale druk van de familie en gemeenschap is groot.
Al heb je al de rechten in de hand dan nog.

En dan heb ik het over op zich gewone eerlijke mensen aan beide kanten.
Dus mijn gedachte is: Huren en sparen voor een huis voor de geliefde.
Mijn huis in Nederland verhuren wat nog een aanvulling is op mijn pensioen.
Tevens heeft dit het voordeel dat mocht ik naar Nederland terug willen ik niet met verschrikkelijk hoge woonlasten kom te zitten.
verder wil ik ook nog wat nalaten aan m'n kinderen en dan heb ik meer zekerheid als mijn kleine kapitaaltje in Nederland blijft.

Terugkeer:

Er zijn allemaal mogelijkheden dat je terugkeert: familieomstandigheden, ziekte Thaise politiek, eigen keus enz. Naarmate je hier langer bent zal de zekerheid dat je hier blijft natuurlijk groeien en is dan ook gefundeerd.

Trouwen:

Is een persoonlijke keuze maar ook een boodschap aan de gemeenschap dat je je verantwoordelijkheid neemt t.a.v. je partner.
Eventueel scheiden wat in een multicultureel huwelijk mogelijk toch meer voorkomt heeft ook zo zijn perikelen.
Dus ik hou het liever in eigen hand.
En mijn geliefde en haar familie moet er maar aan wennen dat samenwonen ook een heel respectabele manier is van samenleven.

Gelijkwaardigheid:

Meestal is er materieel geen gelijkwaardigheid maar die wordt door de Thaise partner wel gecompenseerd. Alleen al door het feit dat zij in haar eigen land woont. Huis op haar naam maakt het al aardig gelijkwaardig.
Geestelijke, sociale gelijkwaardigheid heeft niet alleen te maken met opleidinng, IQ en nog wat andere zaken maar gaat over wie de macht heeft in de relatie.
Een dom gansje kan dus best de macht hebben in een relatie met een professortje.
Zie dus nog wel eens dat de Thaise partner de broek aan heeft.

De moraal : bepaal je eigen strategie en laat je niet af(mis)leiden.

[ron]

Geplaatst: Woensdag 17 Mei 2006,
Auteur Bericht
Mart


DENGUE - PAS OP

Waarde forum vrienden,
Ik ben erg blij dat ik dit verslag nog kan schrijven. Ik heb de ergste vorm van Dengue gehad.

Eerst iets over de ziekte.
Dengue is een virusinfectie die wordt overgedragen door een mug. Er bestaan vier varianten, waarvan één ernstig tot dodelijk.
Gebieden: Dengue komt in alle tropische gebieden voor dus ook in Thailand.
Verschijnselen: Er bestaan verschillende vormen van de infectie.
Dengue, of knokkelkoorts, is een virus dat wordt overgebracht op mensen door de steek van een besmette mug (Aedes aegypti).

De verschijnselen lijken op die van griep.
Als een goede behandeling voorhanden is verloopt de ziekte meestal onschuldig, maar het kan tot de dood leiden.
Hoe herken je dengue?
De incubatietijd van dengue is twee tot vijftien dagen, het gemiddelde ligt tussen vijf en zeven dagen.

Soms zijn de eerste tekenen van de ziekte, acute hoge koorts met koude rillingen, zware hoofdpijn, pijn achter de ogen, en spier- en gewrichtspijnen.
Na de eerste ziektedagen krijgt de patiënt last van hoesten, keelpijn, smaakveranderingen, misselijkheid, overgeven en huiduitslag.

Een vaccin of behandeling tegen dengue is nog niet beschikbaar.
Een levensbedreigende complicatie van knokkelkoorts is het syndroom dengue hemorragische koorts (DHF).
Dit kenmerkt zich door: hoge koorts gedurende twee tot zeven dagen, een laag aantal bloedplaatjes, bloedingen, en in een aantal gevallen een verstoorde lichaamscirculatie.
Dit kan leiden tot shock, bekend als het dengue shock syndroom (DSS). Als niet direct wordt ingegrepen, kan dit fataal zijn.

Mijn ervaring.
Bij mij was het eerste symptoom een rode huiduitslag op mijn armen.
In het San Paulo ziekenhuis in Hua Hin werd ik direct opgenomen.
Ik kreeg dengue hemorragische koorts en werd opgenomen op een Intensive Care-afdeling en kreeg ondersteunende therapie.
Ik was ernstig ziek.

Hoe verliep de behandeling.
Enige uren na de opname kon ik niet of nauwelijks meer mijn armen of benen bewegen.
Zodra de hoge koorts opliep ging de temperatuur in de kamer naar beneden en werden er ijszakken aangebracht, maar toen kwamen de koude rillingen en werden er warmwaterzakken aangebracht.

Eten was er niet meer bij, vocht werd ingebracht via infuus.
Ik heb geen inwendige bloedingen gekregen want dan had ik dit verslag niet kunnen schijven. Na drie dagen was ik wel in shocktoestand, af en toe was ik er nog even bij.
Na zeven dagen kwamen vrienden afscheid nemen, want ik zag het niet meer zitten.

Mijn vrouw bracht onze jongste zoon, toen 4 jaar, mee om ook afscheid te nemen, en toen gebeurde er kennelijk toch een wonder, ik vroeg om voedsel, wat uiteraard binnen een half uur op de kamer was.
Na 12 dagen mocht ik naar huis, ik heb vier maanden nodig gehad om volledig te herstellen.

Na deze ervaring heb ik uitvoerig kontact gehad met een Nederlander die in Thailand onderzoek doet naar deze ziekte.

De (Aedes aegypti) Dengue mug is alleen overdag actief, en kan overal voorkomen, dus ook in ( een modern ) stadje als Cha-am, vlak bij Hua Hin. Navraag in het ziekenhuis, het komt zelden voor, maar het kan.

Dus bij twijfel, een arts raadplegen !!!!!!!

[driver]

Doorgaan Ron , ook voor mij weer nieuwe verhalen erbij zie ik.

gr driver

[Ais]

Ron, ga zo door

[ron]

Een greep uit de verhalen uit eigen bundel,door Prajak.(2009)

DEMENT WORDEN

Laat ik jullie niet bang maken maar ik heb nu uit de eerste hand een geval
over hoe men in Thailand omgaat met demente bejaarden. In de huiselijke sfeer.
Men heeft hier geen bejaardenzorg zoals in NL.

Het betrof Yaay, Omaatje. Yaay weet het niet meer zo goed. En Yaay heeft geen
pensioen dus Yaay kost geld en dat is er niet; voor Yaay althans.

Nu is er naast het huisje van dochter een klein hutje en daar past Yaay prima
in.
Yaay verhuist naar het hutje. Men komt dagelijks naar Yaay kijken,
verschoont de kakpot, “hoe gaat het met Yaay ?”, maar geeft geen eten en
drinken.
Dat heeft Yaay niet meer nodig.
Yaay is teveel en moet weg. Yaay
versterft.

Yaay, toch al mager en verzwakt, droogt uit en gaat dood. Yaay zal
er niks van merken want Yaay is dement.
Dat demente mensen ook gevoel hebben
ontgaat hen.
Yaay gaat naar de tempel, krijgt de ruilkist en gaat naar een
beter leven.
In dit geval letterlijk.

Hoe gaan we hier om met rattengif!?

Een jaar terug stierf Bobo, mijn kater, een vechtjas, die vrijwel dagelijks thuiskwam met een vers gedode rat in zijn bek. Maar een slang van een halve meter was ook geen probleem. Om niet te spreken van vogeltjes, en van vissen die hij in het rijstveld ving. Hij hield de tuin schoon. Jammer genoeg nam hij de rat wel eens mee in zijn slaaphok dat ook dient tot mijn fitnessruimte en die lucht vergeet je niet snel…. De ratten werden gevangen in een tuin met jonge groentenkweek en men ging wat losjes met het zaad om. Tel daarbij de onachtzame manier waarop Thais met hun etensafval omgaan en je hebt de ratten bijna voor het oprapen. Dus werd er ruim met gif gestrooid en dat werd mijn dier fataal.

Ik ben daarna eens gaan kijken naar die tuin. Met regen. En dan zie je dat alle regen met de stroom meegaat naar de sloot. Inclusief het rattengif. Inclusief chemie rommel die op de groente wordt gestrooid. Alles in de sloot.

In die sloot spelen kinderen. Met blote pootjes uiteraard. Uit die beek drinken honden en koeien. Er leven kikkers en die worden door de mensen hier gegeten…… Zo gek is dat niet, kikkerbillen schijnen smakelijk te zijn…..

De concentratie die je binnenkrijgt is heel laag. Maar doe dat eens jaren lang ? Kanker is wel het minste dat je kunt verwachten.

Bewust omgaan met het milieu is nog ver weg hier. En wat deze mensen in het klein doen gebeurt elders in het groot. Een dappere man die in het zuiden protesteerde tegen een nieuwe fabriek vanwege de verwachte vervuiling werd doodgeschoten.

Er is hier nog een lange weg te gaan. Het lijkt of het de mensen niet kan schelen. Maar ik denk dat ze dom gehouden worden. En daarom stemmen ze op een vent-ver-weg-op-een-exotisch-eiland die ze 20 baht in de kontzak duwt om op hem te stemmen. Maar die man heb ik nog nooit kunnen betrappen op een milieu-visie…..

Het gaat hier nog 50 jaar en meer duren.

------------------------------------------------------------------------------------


Blaas ‘m maar op !

Ocherm, Yaay is dood.
Ik kende haar meer dan zes jaar en ze werd tig keer per dag door haar familie in de rolstoel langs de wegen geduwd.
Ze was goed bij ! Ondanks de 77 jaartjes die ze heeft mogen halen maar lopen, dat ging niet meer. Ik kon niet met haar praten; ze sprak Lao.
Het was een lief mens en zwaaide altijd naar me. Ze is er niet meer.
Moge ze rusten in vrede.

Vier dagen lang een tent bij het huis van haar zoon en een puike stereo-installatie waar iedere dag de monniken kwamen bidden en ja, dat moet gehoord worden.
Ze was er niet bij, ze lag in het ziekenhuis in de koelruimte. Wel de hele familie en het hele dorp.

Op een 50-tal meters van mijn huis en als je in een gat woont dan leef je mee.
Op de vierde dag dan de begrafenis.
Een rouwstoet met de hele familie die een lint vasthield waaraan de rouwauto met kist, versierd zoals dat alleen maar in Thailand kan.
Met vuurwerk en knallen. Met tig auto’s want de hele familie komt van heinde en verre meedoen. De crematie in het dorp, in de open lucht.

Vandaag de vijfde dag. Nog een keer de monniken en dan is het voorbij.

Dat dacht ik.
Vanmiddag buitengewone activiteit op het open veld naast mijn huis. Een vrachtauto laadt ijzeren rekken uit. Men bouwt een stellage op en er komen manshoge geluidboxen op.
Tot mijn genoegen zie ik dat die dingen niet naar mijn huis wijzen….. TWAALF manshogeboxen, en er wordt een TV scherm gehesen.
Een scherm van 20 bij 10 meter. Geen muziek met dansende juffen dus maar een filmscherm. I
k voel de bui al hangen…

Om half acht vergaat de wereld.
Men draait een film. Fysiek geweld waar je niet van wilt dromen. Ik kijk twee minuten en ga aan de TV. Deuren en ramen dicht.
De bassen en het geluid hebben in dit land maar EEN stand en dat is maxi…..

Om 20 uur gaat het licht uit. Er is geen stroom meer. Fay dab.
Bij mij schieten de ups-en aan en ik kan TV en stereo netjes uitzetten.
Acculampen schieten aan en ik haal de kaarsen maar uit de kast. Ga buiten maar eens kijken.

Maar de straatlampen doen het nog en aan de andere kant van de weg hebben de huizen stroom. Ik bekijk de knulligheid waarmee men de kabels van al dat geweld heeft vastgemaakt aan de stroommeter van het huis van een van de buren.
Dat gaat met plakbandjes.
Het probleem zit in de hulptrafo en iemand haast zich naar het stroombedrijf op 5 km van onze huizen.

Laat het eens 25 km zijn ? Of 50 ?
Ik heb mazzel, na 20 minuten is er weer stroom. Er was een zekering van 50 of 100 amp doorgebrand.
Blaas ‘m maar op jongens !
Maar de installatie daarna zachter zetten of 6 boxen uitschakelen ? Nee, never heard of.

Er zit nu geen mens meer te kijken maar ja, er is betaald en “u betaalt wij draaien”. Het is nu half 12 in de nacht. Ik wil naar bed.
Dat doe ik dadelijk ook maar ik ga slapen met een ding op mijn oren dat mensen gebruiken die in beton moeten drillen.

En weer eens nadenken over de generator…