Al reizend door Thailand door de jaren heen....

[ron]

Ben al mijn foto,s van door de jaren heen eens aan het schikken,
en mijn reisverhalen (belevenissen) welke ik ooit op een scheepsvaart-forum
heb geplaatst,
aan het nalezen.
Zal hier een paar dingen plaatsen,mischien wel leuk,en anders hoor ik het wel,
men neemt hier per slot van rekening geen blad voor de mond,haha.

Ron.

==========================================================================
Erawan waterfall.

13 januari 2007

Na dat we nog eerst een prachtig stukje natuurgebied hebben bezocht,waar de Erawan waterval is gelegen,die uit zeven verschillende verdiepingen bestaat zullen we later gaan afreizen naar Laos.
We zijn niet naar de hogere gelegen watervallen gegaan,aangezien dit toch wel een flinke klimpartij is,en we dit ooit later wel eens zullen doen als Kevin zelf ook kan lopen.















]Ron.

[ron]

Nakhon Ratchasima

Na een aantal dagen in het resort te hebben verbleven gaan we op weg naar het Noord-Oosten van thailand,de Isaan.
Eerder hadden we de planning om naar Chiang Mai en Chiang Rai te reizen,maar dat worden TE veel kilometers voor kleine Kevin,aangezien we daarna naar Laos zullen gaan en dat ook nog eens zo,n 700 extra kilometers zouden zijn.

De reis naar Udon thani is van uit Kanachaburi ongeveer 800 kilometer.
Ik wordt het reizen met de auto op zich ook wel een beetje gaar en heb gisteren nog afgewogen om een binnenlandse vlucht te nemen,maar dat zou weer een boel gesleep met de bagage vergen,en heb daar toen maar vanaf gezien.

Met de bekeuringen voor snelheid valt het deze reis nog wel mee,aangezien ik maar 1 keer ben aangehouden en dus 200Bath moest kiepen.
De reis zullen we in twee etappes houden,en onze eerste stop zal zijn in Nakhon Ratchasima.

Nakhon Ratchasima, ook wel Korat of de ‘Poort van de Isaan’ genoemd, is de grootste provincie van Thailand en staat vooral bekend om zijn rijstbouw en zijde.
Nakhon Ratchisima is dan ook het economische centrum van de regio.
De stad heeft ongeveer een miljoen inwoners.
Het exacte aantal is niet bekend, omdat de Thai zich gewoonlijk niet uitschrijven in hun geboortestad.

Ik was van plan om daar een hotel te nemen,maar OOK DAAR heeft Jeab familie wonen,die een pracht van een huis hebben.
Hun dochter en schoonzoon zitten op dit moment in Miami(U.S.A. )waar zij een Thais restaurant bezitten,en eigenlijk maar een paar maanden per jaar in hun huis in Thailand wonen.
de tante van Jeab zegt dat wij geen hotel hoeven te nemen,want dat zou zonde van het geld zijn,en dat huis staat toch maar leeg.....





Ik wist wel dat Jeab uit een welgestelde familie komt,maar dat echt alle familieleden wel goed boerden wist ik nog niet.
Een prachtig huis stond ons te wachten,geheel ingericht met airco,s tv,grote slaapkamers met nieuwe boxsprings etc.



Het huis was pas drie maanden geleden opgeleverd en ligt in een prachtige omgeving.
Om het huizencomplex (Moobaan)binnen te komen moet je door een poort waar 24 uur per dag een bewaker aanwezig is,en ongewenste bezoekers buiten laat staan.


1 van de tempels die deze stad rijk is




Oom en Tante van Jeab



Tante heeft een paar marktkramen,en doet beste zaken.
Hier zien Oom en Tante Kevin voor het eerst....


Na een heerlijke overnachting gaan we weer verder op weg naar de grens van Laos

Ron.

[ron]

Bootje over de Mekong naar Laos



Om naar Laos te gaan moet je in het bezit zijn van een visa.
Voor de Thai kost dit ongeveer 75 eurocent,maar voor de westerling ongeveer 35 euro.....[/b][/i]



Wij gaan daar met z,n vijfen naar toe,Jeab,Kevin,Tante,,Siam ,,en haar jongste zoon,,Game,,en mijn persoontje.



Voor mensen die moeilijk ter been zijn is het haast onmogelijk om de steile trap af te dalen,en aan de overkant in Laos wacht een zelfde trap omhoog.





Dat de Thai en de bewoners van Laos een gouden handel met elkaar bedrijven blijkt wel uit deze foto,waar op je kan zien dat echt van alles wordt verscheept.



Jeab heeft weinig vertrouwen in het krakkemikigge bootje wat ons naar de overkant moet brengen.....





Dit bootje hadden we net gemist......



Een ieder kijkt wat wantrouwig naar het water wat op de bobem van de boot te zien is.....



Deze visser heeft alle tijd van de dag,en kijkt wat de Mekong rivier hem deze dag zal geven.....



Jeab lijkt wel te denken,,ik ben blij als we aan de overkant zijn,,





Aan de overkant gekomen moet je deze trap weer op klauteren,en weet je van jezelf weer dat roken niet zo gezond is.....

Ron.

[ron]

Houtzagerij van Oom in Laos

Eenmaal in Laos aangekomen werden we door Jeab haar tante en nicht opgehaald bij het aankomstpunt van de boot.
We rijden in een kwartiertje naar hun huis,waar ook de houtzagerij te vinden is.







Ook een van de honden komt mij kwispellend begroeten,maar blijkt later niet zo aardig als ik het huis aan de achterkant binnen kom....
Blijkt dat daar nooit geen vreemden door naar binnen kunnen komen,en is een ieder verplicht de hoofdingang te nemen.






Ik was hier twee jaar geleden ook wel eens geweest,en toen was dit huis nog niet helemaal af.



In de verste verten is geen huis te zien.
Al de grond in de wijde omgeving is van Jeab,s oom,en deze man heeft er op ingespeeld,dat het feit er is dat de regering 500 meter verderop een brug aan het bouwen is over de Mekong rivier.
De snelweg daar naar toe loopt voor zijn terein langs,en zijn dochter en schoonzoon zijn na 20 jaar in Las Vegas gewoond te hebben terug gekeerd naar Laos om een groot benzine station te verwezenlijken aan de bewuste snelweg.
Hiervoor hebben ze wel hun huis en restaurant in de States moeten verkopen....





De neefjes en nichtjes zijn blij als zij hun jongste neefje mogen begroeten.



Ik ga ondertussen even een rondje lopen over het terrein om wat fotootjes te nemen,en wordt dan in m,n poot gebeten door de hond.








Aangezien de meeste mannen van Laos naar Thailand gaan om te werken,zijn het hier vooral de vrouwen die het zware werk doen.
Let op de veiligheids-slippers....










Droogkamers voor het hout,dat later verwerkt zal worden tot parket.



Hier moeten de boomstammen binnen komen,voor de eerste grove zaagbeurt.

Ron.

[ron]

In Thailand zijn er legio soorten van vervoer................

De brommertaxi is bij ons niet bekend,maar in Thailand is het de normaalste zaak om daar een brommer aan te houden.
Je herkent de bestuurder aan zijn gekleurde jack met nummer erop.
Heel gemakkelijk en snel door het drukke verkeer ven Bangkok of Pataya.



Ook zijn er in Pataya honderden pick-up,s die zijn omgebouwd naar een mengeling van een taxi/busdienst.
Dit zijn prive-rijders die in een aaneengesloten ketting rondjes rijden tussen Jomtien en Pataya.

Zou voor de grote steden in Nederland een ideale oplossing wezen om dit soort wagens continue in de rondte te laten rijden ,bestuurd door werklozen en gebruikt door de werkers.
Dan heb je geen last meer van een parkeerprobleem in de binnenstad,en de werklozen zijn van de straat.



Een ander soort tuk-tuk (samlor) gebruiken ze meer in het noord-oosten van Thailand,welke bestaat uit een motorfiets met laadbak waar dan een pasagier met zijn spullen sie net op de markt gekocht zijn kan plaats nemen.
Deze rijden niet bijster snel,maar kunnen zich beter in het drassige landschap verplaatsen dan de orginele tuk-tuk.



Op onderstaande foto zou de Nederlandse wetgever wel een paar bekeuringen willen uitdelen,zoals het missen van een paar helmen,4 personen op een brommer en bellen in het verkeer,alhoewel het bellen door fietsers hier geen enkel probleem is..................



Ik zat bij deze Thaise buschauffeur in Bangkok meer dan een uur in de bus,om ongeveer 5 kilometer vervoerd te worden.



Daarom kan je in Bangkok voor kortere stukjes beter de tuk-tuk nemen,alhoewel je voortdurend de zware uitlaatgassen in ademd.
Let er wel goed op dat deze mensen meestal een grote omweg nemen om je op die manier wat meer geld af te kunnen nemen.
Bespreek dus eerst de prijs!



1 van de 60.000 taxi,s nemen is ook een optie,welke een instap tarief rekenen van 35bath(80 cent) en een minimum bedrag rekenen per kilometer.





Met de boot over het water is in Bangkok dan ook van de beste optie,s om jezelf goedkoop,snel en schoon te vervoeren.



Heel veel stadswijken kan je op deze wijze bereiken voor een paar dubbeltjes.



Stuurman Kevin vindt het prachtig...

Ron

[ron]

Verkeer in Thailand en zijn geheel andere opvatting van veiligheid.

Zoals je in het voorgaande stukje al kon zien,wordt er in Thailand niet zo erg moeilijk gedaan over het vervoer van dingen en mensen over de weg.



Denk dat deze wagen niet zo bij ons de weg op zou mogen.



werkmensen worden achterin de bak vervoerd,soms wel 20 tegelijk!



Over een doorgetrokken streep wordt in de bergen van Thailand anders gedacht...



Zo is het het personeel,zo is het weer een andere melkkoe die achterin plaats neemt.



Deze wagens volgeladen met suikerriet rijden dag en nacht over de donkere wegen door de bergen,meestal zonder achterlicht!
Vandaar rij ik het liefst alleen overdag in die regio,aangezien ik er haast wel eens achterop genkald ben.
In de bergen rijden ze bergopwaarts zo,n 10km per uur..........





Speklapjes op weg naar de markt

]Ron.

[driver]

Ron, ik zie graag fotoos en wat verhaaltjes erbij en Michaelo deedt het al en nu jij ook dat vindt ik wel mooi.
Misschien dat ik van mijn 6 keer Thailand ook wel iets ga plaatsen .
Zit toch vaak thuis momenteel omdat ik bijna geen werk heb dus mooi (helaas noodgedwongen ) tijdverdrijf.

gr driver

[Pieter]

lang tegen kunnen houden maar het moest en zou er komen ...
dan moet het vooral niet te klein zijn (vooral voor anderen de ogen uit te steken denk ik dan maar goed) dus ik heb nu een soort st jan in de tuin


als tegenhanger mocht ik mijn eigen dino voor m'n verjaardag


heel heel soms kan ik ze op de foto krijgen met een echte lach


als je met m'n dochter op stap bent krijgt die altijd veel belangstelling ook van de massage dames (n.b. dit is cha'am)


en natuurlijk de bergen in bij chang mai met ons viosje



of op het strand in Rayong


of op koh samui



Pieter

[driver]

Pieter....mooie fotoos.


gr driver

[ron]

Mooi Pieter.

Hoop dat er zich meerderen bij aansluiten om hier wat te plaatsen.

Ron.

[ron]

Het onderwijs in Thailand.

06 Maart 2008

Als ik de scholen met haar leerlingen in mijn buurt in Amsterdam eens goed bekijk,is het daar voor de deur altijd 1 grote ongeorganiseerde bende.
Schreeuwende kinderen die er niet voor terug deinzen om elkaar eens lekker te bespuwen,en die de leraren en leraressen begroeten met een:Hoi Piet of i.d.
Geen enkel respect kan ik nog terug halen,zoals ik in mijn schooltijd heb meegemaakt.
Niet dat wij van die lieverdjes waren,maar respect voor de onderwijzers was er zeker,en ik weet zeker dat het onderwijs in die jaren hoger lag dan heden.

Geheel anders gaat het er aan toe in Thailand.............
Als ik in Bangkok ben logeer ik meestal bij de nicht van Jeab,welke twee kinderen heeft.(Ya)
Een dochter van 7 (Mill)en een jongen van 11(Dew).
Meestal halen wij dan s,middags de kinderen op van school,welke niet eerder het schoolplein mogen verlaten,voordat er door de klasse-leraar of lerares gezien is dat ze opgehaald worden door familie.
De eerste keer dat wij dit deden,werd er eerst naar Ya gebeld,of het goed was of de kinderen met ons meemochten.




Dit stukje bezorgdheid deed mij eerst een beetje de wenkbrauwen fronsen,maar later kon ik daar toch wel waardering voor opbrengen.
De verantwoordelijkheid van de school,ten opzichte van de kinderen,staat daar nog hoog in het vaandel



De poort van de school,waar elk kind afgehaald dient te worden,en waar een leraar toezicht op houd.

Dat de verplichting van schooluniformen in Thailand bestaat,kan ik ook alleen maar toejuichen...........
Hier in Nederland worden zelfs de nieuwe sportschoenen van Jan de kaaskop gestolen!

Mijn motto is dan ook:als een ieder hetzelfde draagt op school,valt er weinig te jatten,en is een ieder gelijk



.
Op sommige zaterdagen is deze school ook open voor andere doeleinden.
Scouting (padvinderij) is in Thailand een gewild fenomeen.
Het draagt bij tot een groot deel van de opvoeding en ontwikkeling van de jeugd.



Niemand zal het in zijn kop halen om er tusse door te gaan lullen.....
Het is absoluut geen verplichting om hier aan mee te doen,maar een ieder doet het wel.
De leraren zijn dan ook de hopman/akela,en bouwen op deze manier een sterke band op met hun jeugd.

Op onderstaande foto,vraagt de akela,wanneer Kevin bij haar in de groep komt.....






Mill,Kevin en Dew voor de school.



Na schooltijd even ontspannen in een park in Bangkok.

Ron

[ron]

Terug in Amsterdam.......de keerzijde !

03 April 2008

Was gisteravond even met de hond op straat.
Kevin wilde even mee lopen,en aldus geschiedde.
Ik nam mijn fototoestel mee om een paar plaatjes te schieten van die kleine jongen met zijn hondje



Ik woon in Amsterdam oost(zeeburg) alwaar de populatie tussen autoctonen en allochtonen ongeveer 30%-70% zal zijn..........
Vorig jaar heeft de Johan Cruyf fondation een prachtig voetbalveld met kunstgras aangelegd voor de jeugd.




Daar wordt aardig gebruik van gemaakt door hen,maar is mede een afspraakplaats geworden voor andere aktiviteiten die het daglicht niet kunnen verdragen.
Er is daar ook een speciale uitlaatstrook voor de hond,alwaar ik mijn beestje dan ook altijd zijn behoefte laat doen.
Sanne de hond,heeft nog nooit in haar hondeleven ook maar 1 keer iets op de straat gedaan,en zo behoort dit natuurlijk ook te wezen.



Ondertussen dat Sanna haar behoefte deed,knipte ik een paar fotos van Kevin.
Op dat moment komt er een klein Marokaans jochie op mij aflopen,en vroeg mij wat dat hondje moest kosten,met de woorden:kan ik hem hebben voor een tientje!?
Ik legde hem uit dat dit niet zo werkte in Nederland,en dat de meeste mensen hun huisdier als een stukje familie zien...........



Familie..?..herhaalde hij lachend en met een stuk ongeloof in zijn stem.....
Sanna was ondertussen alweer naast mij komen zitten en werd geaaid doorKevin.
De jongen deed dit ook,al was wel te zien dat hij niet met honden vertrouwd was.

Ik stelde hem voor om ook een huisdier aan zijn ouders te vragen,en kreeg meteen het antwoord dat dit zeker nooit zou gebeuren om een beest in huis te hebben.
Ik maakte van dit gesprek een paar fotootjes, maar ondertussen waren er ook een paar andere jongens in beeld.............

Hee mafkees,pleur op met die camera man..!!
Hee...........ben je doof ***!!
Ik stond eigenlijk een beetje perplex,maar ging gewoon door om mijn eigen kind te fotograferen.



De gasten op het voetbalveld deden hun capuchons op en maakten rare gebaren met hun vingers,welke een beetje op de gebaren lijken die de criminelen in de Amerikaanse gevangenissen ook doen.(gangs)
Jammer dat er de mogelijkheid in ons land bestaat dat dit soort dingen de gewone dagelijkse gebeurtenissen zijn en dat het er gewoom in sluipt om dit als echte Hollander maar gewoon te gaan vinden,en nog bijna sorry zou gaan zeggen dat je een foto neemt van spelende jeugd!!

Voelde me weer op dit moment als een gast in eigen land,en zit weer verschrikkelijk met het probleem omhoog dat ik hier in dit KUTLAND mijn kind op zal moeten voeden....bah!!

Groet Ron.

[robin33]

Terug in Amsterdam.......de keerzijde !

03 April 2008

Was gisteravond even met de hond op straat.
Kevin wilde even mee lopen,en aldus geschiedde.
Ik nam mijn fototoestel mee om een paar plaatjes te schieten van die kleine jongen met zijn hondje



Ik woon in Amsterdam oost(zeeburg) alwaar de populatie tussen autoctonen en allochtonen ongeveer 30%-70% zal zijn..........
Vorig jaar heeft de Johan Cruyf fondation een prachtig voetbalveld met kunstgras aangelegd voor de jeugd.




Daar wordt aardig gebruik van gemaakt door hen,maar is mede een afspraakplaats geworden voor andere aktiviteiten die het daglicht niet kunnen verdragen.
Er is daar ook een speciale uitlaatstrook voor de hond,alwaar ik mijn beestje dan ook altijd zijn behoefte laat doen.
Sanne de hond,heeft nog nooit in haar hondeleven ook maar 1 keer iets op de straat gedaan,en zo behoort dit natuurlijk ook te wezen.



Ondertussen dat Sanna haar behoefte deed,knipte ik een paar fotos van Kevin.
Op dat moment komt er een klein Marokaans jochie op mij aflopen,en vroeg mij wat dat hondje moest kosten,met de woorden:kan ik hem hebben voor een tientje!?
Ik legde hem uit dat dit niet zo werkte in Nederland,en dat de meeste mensen hun huisdier als een stukje familie zien...........



Familie..?..herhaalde hij lachend en met een stuk ongeloof in zijn stem.....
Sanna was ondertussen alweer naast mij komen zitten en werd geaaid doorKevin.
De jongen deed dit ook,al was wel te zien dat hij niet met honden vertrouwd was.

Ik stelde hem voor om ook een huisdier aan zijn ouders te vragen,en kreeg meteen het antwoord dat dit zeker nooit zou gebeuren om een beest in huis te hebben.
Ik maakte van dit gesprek een paar fotootjes, maar ondertussen waren er ook een paar andere jongens in beeld.............

Hee mafkees,pleur op met die camera man..!!
Hee...........ben je doof ***!!
Ik stond eigenlijk een beetje perplex,maar ging gewoon door om mijn eigen kind te fotograferen.



De gasten op het voetbalveld deden hun capuchons op en maakten rare gebaren met hun vingers,welke een beetje op de gebaren lijken die de criminelen in de Amerikaanse gevangenissen ook doen.(gangs)
Jammer dat er de mogelijkheid in ons land bestaat dat dit soort dingen de gewone dagelijkse gebeurtenissen zijn en dat het er gewoom in sluipt om dit als echte Hollander maar gewoon te gaan vinden,en nog bijna sorry zou gaan zeggen dat je een foto neemt van spelende jeugd!!

Voelde me weer op dit moment als een gast in eigen land,en zit weer verschrikkelijk met het probleem omhoog dat ik hier in dit KUTLAND mijn kind op zal moeten voeden....bah!!

Groet Ron.

Heb niet je de vorige berichten gelezen... Maar je hoeft niet in Amsterdam te wonen , zelf woon in een buurt waar mijn vrouw de enige buitenlander is en wij normaal door iedereen aangesproken worden en idd nog gewoon buiten kunnen zijn zonder door Marokkanen jochies te worden belaagd.

[carpediem]

Zal in de loop van dit jaar terugkeren naar mij flat in Zeeburg. Juli augustus verwacht ik drie kleinkinderen te krijgen, een tweeling van mijn zoon en een enkeltje van mijn dochter.

Het cafe op de hoek is veranderd in een restaurant. Dus blijft alleen nog het koffiehuis daar aan de overkant over waar vroeger geen marrokanen gewenst waren door er 2 varkens op de ramen te plakken.
Het andere cafe wat op (mijn) loopafstand is komen alleen mensen van een land uit zuid amerika wat eens onze kolonie was. Kan daar in ieder geval biljarten.

M'n zoon woont er acht jaar met veel plezier, dus het zal mij ook wel weer bevallen (hoop ik).

Koop een brommertje met een groot hangslot en ben zo in de stad.
Cafe "Het Baronnetje" op de zeedijk heeft een aardige thaise uitbaatster en zal dat dan wel frequenteren om thailand nog een beetje te proeven.

[ron]

Dan weet ik ZEKER dat wij elkaar kennen Carpediem.
Cafe Valentijn bedoel jij voor 100%,en het koffiehuis Ancor.
Die twee varkenskoppen hebben helaas niet geholpen,en de klanten zijn tegenwoordig marokjes,en de tent wordt gemiddeld eens in de 3 maanden beroofd,met of zonder geweld.
Het cafe op loopafstand is waarschijnlijk de Insulindehoek bij het Muiderpoortstation.

Ron.