En dan sta je voor de keuze, moeten we gaan, of niet. Hebben ze uberhaupt wel behoefte aan je, of niet. Vrouw kenden we ( met name mijn vrouwtje ) redelijk goed, kids nog nooit gezien.
Vrouw heeft ons duidelijk gemaakt dat ze het fijn vond als we bij de dienst waren, dus dat hebben we gedaan ( klein kransje gekocht, omdat dat volgens de vrouw zo hoorde ).
Naderhand maak je kennis met de kids, en die waardeerden het zeer, dus of we alsjeblieft ook naar het eten en de crematie kwamen.
Dat doe je dan dus ( speel je uiteraard voor taxi voor medefarangs
) en op de terugweg wordt door de vrouw en de kersverse weduwe besloten dat er in onze laadback best wel de meegebrachte spullen mee terug konden 
.Dus dat doe je dan, en het was gewoon verder een gezellige dag in het cafeetje met de naasten.
Achteraf blij dat we gegaan zijn, deels om het meemaken, deels om aardige mensen een beetje bij te staan en deels ook dat het geen kwaad kan om wat meer inzicht in de Thaise cultuur te krijgen...
