Je ziet de trein van en naar Laos/Thanaleng, twee keer per dag een dieselboemeltje heen en weer. De spoorbomen worden naar goede Thaise gewoonte al neer gelaten als de diesel nog moet opwarmen maar het verkeer heeft daar iets op gevonden: bomen of niet, men laveert er om heen en de verantwoordelijke spoorwegbeambte staat er bij en kijkt er naar... Het kan hem helemaal niets schelen zolang er niet daadwerkelijk iemand onder de trein komt. Je ziet ook de trein van Bangkok klaar staan om vanavond te vertrekken.
Vier kilometer verder richting Udon en dat is niet zo ver van mijn huis ligt het oude stationnetje Na Tha en dat is sinds jaar en dag een rangeerstation waar een hoog enkele keer een treinbeweging plaatsvindt en waar werkvoertuigen van de Thaise spoorwegen mogen slapen tot ze worden ingezet. Ik ken deze plek nu 20 jaar en nu wordt voor de tweede keer in 20 jaar het ‘bed’ van de rails vernieuwd en van nieuw grind voorzien. Je ziet dat het nog keurig ‘vers’ is.
Maar er is nu meer aan de hand op het al jaren slapend stationnetje. Men vermoedt dat het te maken heeft met de bouw van de spoorbrug, die naast de bestaande brug is gepland.
En dat heeft alles te maken met het voornemen om te bevorderen dat Henk en Ingrid straks, lang na de economisische crisis, van Klein Sassenhoven in Nederland kunnen sporen naar Singapore ! Of je dat nu wel of niet per spoor wilt doen is een andere zaak, maar de Trans-Sib spreekt ook nog steeds mensen aan, ik heb die tocht ook ooit gedaan, en waarom dan niet in jouw woongehucht een kaartje kopen naar Singapore of all places ? Moet kunnen, zeg je tegenwoordig. Maar of iedereen dan vindt dat je spoort ?
