#18
Bericht
door trompetter » zondag 20 februari 2011, 04:14
Bedankt Marinus!
Ik heb er hier en daar een hapje uit genomen, maar het geheel schuif ik nog even
voor me uit tot een later tijdstip. Ik weet nu waar ik het terug zal kunnen vinden.
En, in lijn met wat meneer Prajak al zei: iedere alinea is op zich een boek waard.
Wat moeten we er van zeggen dat het Boeddhisme al enige jaren de snelst groeiende
'godsdienst' onder Nederlanders is?
Nou niks eigenlijk, want als vorig jaar drie Nederlanders kaarsjes en wierookstokjes
manipulerend de verlichting zochten en het zijn er nu zes, dan is dat een stijging van
een volle honderd procent, maar tesamen passen ze nog steeds gemakkelijk in de
achterbak.
Hier zeggen ze wel eens "ach, het Boeddhisme is voor zon- en feestdagen en het animisme
voor de doordeweekse dagen. Stiekem, want het is natuurlijk uit den boze om dat luid uit
te spreken, denk ik soms wel eens dat hetgene wij mooi vinden in de Thaise manier van denken
en doen eerder uit het animisme voortkomt dan uit het Boeddhisme.
De animistische levenswijze houdt je ego binnen de perken: als je een plasje tegen een boom
pleegt maak je even een 'wai' voor de boom om hem niet te ontrieven.
De Boeddhistische levenswijze is gefocust op egoïsme: het gaat om jouw zaligheid en de
jouwe alleen!
De mensen overladen een zeer gemêleerd gezelschap van kaalgeschoren en in het oranje (kijk, dat
dan toch wel weer!) gehulde lieden met milde gaven zodat dezen zich zonder wereldse zorgen op
het verwerven van hun eigen zaligheid kunnen richten.
Weinigen plakken het goud daarbij op de rug van de Boeddha, maar dat is een ander verhaal.
Ik ken een Nederlander hier die negen jaar in een pij heeft rondgelopen. Toen hij AOW-berechtigd
werd en de bedelstaf de hoek in kon, ging de pij fluks uit en liet hij zich door een bemiddelaar (die
nog steeds op betaling wacht) een vrouw uitzoeken.
Een vrouw waar we allemaal diep medelijden mee zouden moeten hebben!
Hij geeft haar geen cent en dwingt haar zodoende haar moeder af te persen.
Dat is een simpele Isaanse boerenvrouw, die zelf de eindjes aan elkaar moet knopen.
Als het zoontje van zeven weer eens vijftig Baht gekregen heeft van z'n vader, die drie keer
in het jaar op bezoek komt, dan dwingt deze Nederlandse Boeddhistische ex-monnik het ventje
daarvan aardappelen kopen, waar hij dan voor zichzelf patat van bakt.
Hij siert zich nog steeds met z'n monniken naam, maar het hele dorp heeft de pest aan deze
vreselijke arrogante zelfingenomen non-valeur en ziet hem als degene die er sterk aan bijgedragen
heeft dat de moeder van z'n vrouw onlangs een herseninfarct kreeg.
Hij was (met een behoorlijk bedrag in de bank -hij gaf lezingen over 'Wat De Boeddha Zei' aan
toeristen- en 45.000 AOW per maand) te beroerd om haar naar een fatsoenlijk ziekenhuis te brengen.
Alhoewel ze half verlamd was, kreeg ze alleen pillen voor hoge cholesterol.
De verlamming is grotendeels over, maar de hersenschade niet ...
Nee, ik vind niet dat het Boeddhisme, net zo min als andere zondagochtend -gebeurens overigens,
zonder meer het beste in de mens naar boven brengt.
met vr. groet
en T-geschal