Ik denk dus niet, dat ik de eenigste ben, die er door moest.
Nou ja, dat is niet helemaal het zelfde, als je in Nederland of in Zwitserland iets bouwd.
Het is veel goedkoper.
Geen vergunningen.
Geen architekt.
Geen tekeningen.
Geen zekerheid.
En ook is het een speciale competition voor de relatie.
De kleur van het dak. Thaise smaak of Zwitsers?
De kleur van de bodem.
Het aantal kamers.
De keuken.
De bijkeuken.
De outdoorkeuken.
Het terasse.
Wel, het is nu drie jaar geleden, dat ons huisje klaar is, en we zijn altijt nog samen.
En het is zelfs zo, dat ik ons huis echt lief heb.
Wij zijn slechts een maand per jaar in de Issan - de rest van de tijd moeten wij beide hard werken.
De traditie in thailand wil, dat je 3 jaaren lang altijd op de dag, die een pra zegt, een feest maakt, dat brengt geluk voor het huis. En zo hebben we dat gedaan - daar of niet daar - twee keer een klein feestje.
Warom ook niet?
Deze keer is de laatste keer, en omdat mijn allerliefste voor ons huisje een goede plaats in het hart van Buddha hebben wil, werd het feest ook een beetje groot.
