Remigreren

[hansy]

Ik woon sinds 3 weken in Khlongnueng, Pathum Thani.
Ben uit Nederland vertrokken omdat mijn vrouw niet de benodigde MVV en werkvergunning kon krijgen en ben daar nog steeds een beetje pissig over. We hadden een beginnend bedrijfje en mijn vrouw stond samen met mij ingeschreven in de K.v.K. als vennoot in de V.O.F en betaalde dus ook belasting over onze inkomsten. Ik heb geprobeerd haar naar Nederland te halen als zelfstandig ondernemer wat zij ook was. Dit had voordelen zoals het niet hoeven afleggen van de taaltoets € 350 en het MVV is dan € 433 i.p.v. € 830. Dit wordt afgewezen, ik word door de IND beticht van het proberen mijn vrouw op een goedkope manier naar Nederland te halen omdat ik deze manier € 747 zou uitsparen waar ze het niet mee eens waren. Ik moest maar de normale weg bewandelen. Tevens ging men zeer belachelijke eisen stellen zoals b.v. het kunnen aantonen of mijn vrouw wel bevoegd was haar beroep in Nederland uit te oefenen en of ik hier maar schriftelijk bewijs van kan leveren, plus een heleboel andere eisen die ik maar niet eens zal opsommen. We hadden gehoopt om minstens een jaar of vijf ons bedrijf in Nederland op te bouwen en dan een goed lopende onderneming naar Thailand verhuizen. We doen al onze verkopen via het internet dus de geografische binding is niet aanwezig.

Het is een goede plek om te wonen, een leuk villaatje in een soort Thaise Vinex wijk met bewaking aan de poort, die de grootste lol hebben met die rare Farang die terug salueert en soms heel vroeg in de ochtend een zakje vers gebakken patong kho afgeeft.
We zitten hier op 1 km van de Talad Thai, de grootste markt van Thailand waar werkelijk alles te koop is voor groothandelsprijzen.

Ik vind het een feest om het beetje Thai wat ik spreek ten volle te benutten en de reacties hierop zijn hartverwarmend en ik ben vast besloten om de taal in spraak en schrift zo snel mogelijk te leren, Thailand is nu immers mijn thuisland geworden en ik vind dat je je dan zo goed mogelijk moet aanpassen. Ik realiseer mij goed dat ik altijd Farang zal blijven, maar het gevoel dat ik in 2002 had is nog steeds sterk aanwezig, "ik voel mij hier thuis".

[Mart]

Na 4 jaar Bangkok, 15 jaar Cha-am en nu bijna 2 jaar Isaan.

Wij wonen in een dorp ( gehucht ) met 2300 inwoners. Er is voor een westerling niets te beleven, voor de Thais van alles, want ze maken van alles een feest, zelfs bij een crematie, en de zoveelste sterfdag. Zang en dans, met de gebruikelijke geluidsversterking.

Ongeveer 15 jaar geleden kwam ik hier voor het eerste familie bezoek, daarna regelmatig voor oa een korte vakantie, dan altijd juli augustus omdat dan daar de regenperiode voorbij was.Pakweg 3 jaar geleden besloten wij om Cha-am te verlaten en ons te vestigen in het geboorte dorp van mijn vrouw. Op de reeds eerder verkregen grond, 3 km buiten de bebouwde kom bouwden wij een huis.

We kenden alle voor- en nadelen. Geen buren in de een prachtig natuurgebied, veel ruimte, geen uitgaansleven, een paar kleine winkeltjes waar weinig te koop is. Alleen een dorpsschool , geen postkantoor. Boodschappen doen op 10 km afstand, maar dat met in combinatie het halen en brengen van Jr naar een grote splinter nieuwe RK school , een kwestie van organisatie. Periodiek gaan we in het weekend naar een grote stad, Khon Kaen, Roi Et, Mukdahan om oa de voorraad in de diepvries kist op peil te houden, en andere inkopen te doen.

Het was een bewuste keuze, niet om bij de schoonfamilie in de buurt te wonen, doch te kunnen genieten van de rust, weg uit een steeds drukker wordende Cha-am. Het dorp is niet of nauwelijks verandert. Mijn vrouw heeft 30 jaar niet in het dorp gewoond, maar als dochter van een beknde familie was dat voor haar geen probleem, nu kent nagenoeg de totale bevolking mij inmiddels ook.

De huisregels zijn hier gewoon geaccepteerd, niemand zal ongevraagd iets uit de koelkast halen, al het afval wordt gescheiden ingezameld, wordt door een dorpsgenoot opgehaald en verkocht. Er is een grote compostbak. Persoonlijk heb ik veel contact met het dorpshoofd en dat komt ten goede aan de bevolking, zo wordt nu wekelijks het afval opgehaald, hier en daar staan afvalbakken, bij een supermarktje staan een bak voor oude batterijen. Ben blij dat ik een steentje kan bijdragen in de ontwikkeling van het dorp.

Wat mis ik ? Van alles. Geen vaste telefoonlijn, geen kabel TV, dus 3 schotels voor ontvangst. Geen Bangkok Post of The Nation, een praatje met een landgenoot, even een pintje pakken, lekker zwemmen in zee, en nog veel meer. En daarom gaan ik ( soms wij ) periodiek weer even naar de bewoonde wereld om de accu op te laden, maar dan weer gauw terug

Wat mis ik niet ? Honderden buitenlanders die in vele plaatsen de boel naar hun hand willen zetten. Eens in de week een gezellige avond met een aantal buitenlanders die bijeenkomen in een leuk restaurant, daar gezamelijk eten en lekker kletsen, elkaar informeren en waar in een noodgeval een beroep op kan worden gedaan. De meesten, net als ik moeten daarvoor wel ca 20 km rijden.

En nu we hier het hele jaar wonen zie ik het dagelijksleven en dat wist ik niet in de tijd – juli augustus - dat we hier alleen waren voor vakantie of familie bezoek.

Remigreren ? Nee dat beslist niet. Ik ben in 2002 met jr voor de laatste keer in Nederlands geweest. Sinds dien komen mijn kinderen en enige familieleden en vrienden ons hier bezoeken.
Het leven in de “echte “Isaan is zo slecht nog niet.
Hier wonen wij:
<http://www.maps.google.com/maps/ms?ie=U ... 8&t=h&z=15>

[Jeanette]

Ik heb je link bovenin gezet, aanklikken lukt niet. Zo te zien kom ik halverwege naar je toe als we naar (Ban Khopet, Bua Yai, Khorat) Lamai's homestay gaan. Ook Jim is gaan bouwen in het dorp van Lamai. Ze hebben 3 gastenkamers en hun gasten worden eigenlijk door het hele dorp ontvangen. Jim heeft zich verdiept in het bouwen van 'mudhouses', met natuurlijke materialen. Vorige keer hebben we een opgraving bezocht, totaal uitgestorven, waar iedere Thai zich de pestpokken schrikt vanwege de geraamtes. En een boom met 100 stammen. Op een markt hebben we toen echt Thais gegeten en Jim verzekerde ons dat wat wij niet lusten door de kinderen na schooltijd opgegeten zou worden. Hi hi, om te voorkomen dat we het aan de honden zouden gaan geven.

Er is nog een ander meisje in het dorp die een 'farang' heeft. Op het toegangshek van dat huis met staat zijn naam MC Donalds. Zit je dus echt in de middle of nowhere maar tegenover een McDonalds.

[Rene]

Mart, zet die link nog eens een keer op een aanklikbare manier!? Ik kan met copy past in de adresregel er ook niets mee. Of anders even de exacte coordinaten van Google Earth?!
Greetz, Rene

[Mart]

Mart, zet die link nog eens een keer op een aanklikbare manier!? Ik kan met copy past in de adresregel er ook niets mee. Of anders even de exacte coordinaten van Google Earth?!
Greetz, Rene

Natuurlijk

http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8& ... 155d8&z=15

[Rene]

Mart, zet die link nog eens een keer op een aanklikbare manier!? Ik kan met copy past in de adresregel er ook niets mee. Of anders even de exacte coordinaten van Google Earth?!
Greetz, Rene

Natuurlijk

http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8& ... 155d8&z=15

Oké, nu werkt het.
Handig als we een keer aan willen komen. Maar dat laat ik op tijd weten.
Greetz, Rene

[joepattaya]

Tot December 2008 dacht ik eigenlijk niet aan remigreren.
In Januari 2009 kreeg ik een aanbod om in Nederland te komen werken; huis, baan, auto, pensioenreparatie en AOW-reparatie, het kon allemaal niet op. Als die zaken niet in het vooruitzicht werden gesteld had ik nooit gegaan.
Dus op 4 Februari weer voet op de koude grond. Geen huis, geen auto, wel een baan (in een nagenoeg failliete boel) en van pensioen en AOW-reparatie was al helemaal geen sprake (bleek achteraf).
Na 3 dagen had ik het al gezien. Ben vliegensvlug weer kontakten gaan leggen met mijn Thaise ex-werkgevers en ik kon bij terugkomst in Thailand weer direct beginnen.
Uiteraard eerst mijn eerste salaris afgewacht (wat vervolgens 2 weken te laat kwam) en toen maar schriftelijk opgezegd. Werd me niet in dank afgenomen, maar daar had ik even sch**t aan.

Aangezien ik 1 van mijn Thaise werkgevers had beloofd om hem en zijn familie in April door Europa heen te sleuren, was ik min of meer genoodzaakt om nog een poosje in Nederland te blijven. Heb wat gerenoveerd bij familie en zo bleef ik bezig en de familie weer blij.

Op 1 mei 2009 weer terug in Thailand na een foutje in Nederland. Ben weer terug in mijn Thaise gedoetje, werk nu 4 dagen per week, doe nog wat consultancy en sta op het punt om het nog drukker te krijgen.

De belangrijkste reden voor mij om mijn remigratie niet door te zetten, was eigenlijk dat ik mijn 'thuis' mistte, maar als inderdaad alle beloftes waargemaakt hadden geweest dan ik nog steeds in Nederland verbleven.

[Phuket Dragon]

hansy was je toevallig geen gemeenschapsonderdaan ? dus zaken deed met andere lidstaten ?
Zoja dan heeft de IND je een loer gedraait.

[hansy]

hansy was je toevallig geen gemeenschapsonderdaan ? dus zaken deed met andere lidstaten ?
Zoja dan heeft de IND je een loer gedraait.

Nee ik ben bang van niet, echt zaken doen was het niet. Klanten bestelden van over de hele wereld materiaal, gereedschap en eBooks voor het maken van Thaise kleibloemen. Dit zijn particulieren en geen ondernemingen in een andere lidstaat. En wie draait de IND geen loer Ben ooit eens voor informatie naar de IND in Zwolle gegaan na de zeer onbeschoft gesprek, waarbij ik zelfs heb overwogen om hier werk van te maken, zonder informatie weer huiswaarts gekeerd. Op iedere vraag die ik stelde kreeg ik antwoorden in de trant van "kan ik zo niet zeggen, weet ik niet, denk het niet" enz.
Nu ik hier ben weet ik weer waarom ik zo gek ben op Thailand en heb geen minuut spijt van mijn vertrek uit Nederland.
Ik wil nooit meer terug. Ik was zowiezo niet van plan om in Nederland oud te worden, maar zoals ik eerder zei, hadden wij liever eerst een paar jaar in Nederland gewerkt, alvorens voorgoed naar Thailand te vertrekken.

[Phuket Dragon]

Het mogen zaken zijn ( handel ) met bedrijven maar ook verkoop naar eindgebruikers in andere lidstaten, er is NL jurisprudentie dat je dan 26% van je inkomen moet genereren met verkopen of inkopen uit een andere lidstaat.

Zoja dan dient EU toetsing gedaan te worden door je partner bij de IND, van jouw zijde moeten dan bewijzen worden overlegd doormiddel van facturen.

Je partner hoeft dan niet in te burgeren en een verblijfskaart kost 45 euro.

[hansy]

Dat is interessante info Dragon, maar niet lullig bedoeld hoor, een beetje mosterd na de maaltijd.
Had ik dit 3 maanden eerder geweten, dan had ik hier zeker in gedoken.
Ik moet er wel bij vertellen dat wij waarschijnlijk niet aan de 26% waren gekomen, de meeste handel ging en gaat nog steeds naar de V.S en Canada en Australië. We zijn ons nu op de Aziatische markt aan het richten, Vietnam, Maleisië, India, Korea en Japan.
Voorheen was dit niet interessant i.v.m. de verzendkosten vanuit Nederland.

[Phuket Dragon]

Dit alles wat ik aanhaal komt uit de richtlijn 2004/38 en is een EU wet op de vrijheid van verkeer en verblijf. Er zijn veel wegen die naar rome gaan om de Nederlandse imigratie wet uit de weg te gaan, velen weten die weg niet, ook verhuizen net over de grens en er alleen in het weekend verblijven en in NL blijven wonen/werken is een optie of zelfs een eenmanszaak openen in een buurland en toch in NL blijven zitten zijn mogelijkheden om de status te genereren van gemeenschaponderdaan wat wat anders is als EU onderdaan want dat zijn we allemaal die een EU nationaliteit hebben.