'Expats integreren niet'

[jumbo]

'Expats integreren niet'
''Ik heb geen zin in oranjebitter-fetisjisme''

door Conny van den Bor

21-04-2009

Expats integreren veel slechter of helemaal niet in het land waarin ze verblijven. Het zijn over het algemeen verwende mensen, die ‘'wel de lusten, maar niet de lasten'' willen genieten. Aldus de wat zurige reacties van Nederlandse emigranten op een onderzoek van de Wereldomroep naar Nederlandse gemeenschappen in het buitenland. Irritatie is er ook over de communicatie van ambassades.

''De typische expats (diplomaten, ontwikkelingswerkers) begrijpen weinig van de lokale verhoudingen en hebben een jaloersmakende levensstijl die ze in Nederland NOOIT zouden kunnen waarmaken. Voor een gezonde ontwikkeling van het land zouden deze mensen beter allemaal kunnen vertrekken, hun aanwezigheid is veelal contraproductief.''

Expats integreren niet
Zomaar een antwoord op de vraag welke verschillen de respondenten zien tussen expats, semi-expats, pensionado's, en adult third culture kids (mensen die in het buitenland zijn opgegroeid en als minderjarigen niet meer dan 5 jaar in Nederland hebben gewoond). Nog een leuke: ‘'uitgezonden door multinational: hoge salarissen, geen benul van de omgeving. Emigranten: idealiseren het nieuwe land, maar komen er wel achter. Pensionado's: mensen die geen idee hebben dat ze aardig worden gevonden om hun geld.''

Zo. De toon is gezet in dit onderzoek dat - het zal niet verbazen - grotendeels is ingevuld door emigranten (ruim 55 procent). Overigens waren de meeste antwoorden op verschillen tussen expats en emigranten milder van toon dan de twee bovenstaande voorbeelden, maar toch: expats integreren niet of nauwelijks en klitten veel meer bij elkaar, vinden de emigranten.

Gezellige Nederlandse onderonsjes: liever nietLiever geen contact met Nederlanders
Dit expatgedrag is de emigranten blijkbaar een doorn in het oog, want zij doen er juist alles aan om te integreren en zo min mogelijk andere Nederlanders tegen te komen. Het overgrote deel is geen lid van een Nederlandse vereniging omdat ze er geen enkele behoefte aan hebben. ‘'Als ik veel contact met Nederlanders zou willen ging ik wel in Nederland wonen. Daar stikt het ervan.'' De pogingen van emigranten om op te gaan in de samenleving zijn naar eigen zeggen goed gelukt: de overgrote meerderheid is goed geïntegreerd.

Roddelen en groepsvorming
Slechts 33 procent van de ondervraagden heeft in de omgeving een actieve Nederlandse gemeenschap. De helft van deze minderheid zegt deel uit te maken van die gemeenschap en ervaart dit over het algemeen als positief, want ‘'iedereen is welkom en je maakt makkelijk contact.'' Maar er wordt ook veel geroddeld en er is sprake van groepsvorming binnen de Nederlandse gemeenschap en dat wordt bepaald niet op prijs gesteld.

Nooit uitgenodigd
Opmerkelijk genoeg woont bijna 72 procent van de ondervraagden op maximaal anderhalf uur rijden van een ambassade of consulaat. Niet dat het veel uitmaakt, want naar ambassadeborrels en andere evenementen gaat 42 procent niet. Ook omdat ze nooit uitgenodigd worden. ‘'Ik heb nog nooit een uitnodiging ontvangen. Dit is meer voor de expat (bekakt). Lekker interessant doen.''

Irritatie over ambassades
Er is irritatie over de manier van communiceren van de Nederlandse ambassades en consulaten. Veel respondenten geven aan dat hun ambassade nooit iets organiseert. Daar is toch wel behoefte aan, gezien de antwoorden die variëren van ‘'beter contact houden met Nederlanders, gewoon gezellige bijeenkomsten organiseren, nieuwsbrieven maken, iets doen met Koninginnedag en Sinterklaas en het aanleggen van een bredere adressenlijst van Nederlanders in de omgeving.'' Een respondent heeft het over de slechte houding en integratie van het ambassadepersoneel. ‘'Wat een arrogantie!''

Maar ja, dit is allemaal relatief, gezien de weinige behoefte van Nederlanders aan contact met andere Nederlanders. Of zoals één respondent het verwoordt: ‘'ik heb geen zin in oranjebitter-fetisjisme.''

Nederlandse taal belangrijk
Des te opmerkelijker is het dat een overgrote meerderheid aangeeft het jammer te vinden als emigranten hun kinderen geen Nederlands leren. Veel behoefte aan contact met Nederlanders is er niet, maar Nederlands kunnen blijven spreken blijkbaar weer wel.

Nog iets toe te voegen toevallig?
De vraag of de respondenten nog iets toe te voegen hadden aan dit onderzoek hadden we misschien maar beter niet kunnen stellen. Nou en of namelijk. ‘'Ik vind de vragen vervelend, sommigen moet je ook kunnen beantwoorden met ‘niet van toepassing', wat een subjectieve vragen over dat roddelen en wie het meest verwend is, wat wilt u met dit onderzoek, ik wil mijn antwoorden meer kunnen nuanceren, ik mis vragen.''

Lastig generaliseren
Een wijze emigrant merkt op: ‘'het is lastig te generaliseren over dit onderwerp. Integratie hangt ook enorm af van het land waar je woont. In China is het een stuk lastiger dan op de Filippijnen bijvoorbeeld. De plaats van vestiging doet ook veel. Een stad als Shanghai is heel anders dan bijvoorbeeld Guangzhou of Beijing.'' En daar valt weinig aan toe te voegen.

Link met reacties, ook wel aardig
http://www.wereldomroep.nl/wereldpanel/ ... ppen_conny

[dutch]

Op zich wel een aardig onderwerp.
Zelf heb ik door het expatleven (gewerkt en gewoond in 5 verschillende landen) eigenlijk weinig tijd gehad om "echte" vrienden te hebben.Ook voor de meereizende vrouw is dat best moeilijk.
De laatste alinea over het generaliseren spreekt mij het meeste aan.
Heb zelden "prettige" medewerk(st)ers bij ambassades meegemaakt.De continue roulatie werkt dat ook niet echt in de hand,lijkt me.
Ben wel lid van de Ned.Vereniging in Thailand maar neem niet deel aan de activiteiten.Misschien de afstand Korat-Bangkok??
In Indonesie was ik ook lid van de Ned.Vereniging aldaar en daar waren leuke bijeenkomsten met een zeer gemengd gezelschap.
Het leukste daar was nog de Thaise gemeenschap(klein-iedereen kent iedereen) en altijd maar eten en eten en eten
Heb daar een goede Thaise vriend aan over gehouden die mij weer tot enorme steun was toen mijn vrouw hier in Thailand overleed.Ik beschouw hem als de eerste echte vriend die ik had sedert mijn schooltijd.
De meeste expats hier (buiten Bangkok)zijn pensionados en inderdaad,iedereen leidt wel zo'n beetje zijn eigen leven.
Onderlinge contacten zijn vaak afhankelijk van de persoonlijke omstandigheden (achtergrond-liefhebberijen-levensstijl-financiele mogelijkheden).Dit geldt ook voor de contacten Thai-Nederlander.

[jumbo]

Werkende expats zijn vaak ook jongere echtparen met schoolgaande kinderen en juist die scholen en compounds staan vaak ver af van de werkelijke samenleving in het betreffende land.
Ik, maar niet omdat ik jong ben , heb bewust gekozen voor een leven buiten de compounds (zoals Cheng Wattana er een is) en ben ook geen lid van clubs en/of organisaties. Ik kan me indenken dat je indien je kinderen hebt het een stuk gemakkelijker is om wel lid te zijn van dergelijke clubs juist vanwege de kinderen.
Ik ben een paar keer op de feesten in Bangkok geweest, vond het wel een hoog korpsgehalte hebben en om nuchter te blijven ga ik er 1 keer in de 4-5 jaar weer heen
Ik vind het leuk om NL-ers te ontmoeten, vrijblijvend, en heb er hier zelfs een vriend aan overgehouden, ook iets wat niet gewoon was mede door de omzwervingen. Maar ik ben dan ook van plan om hier te blijven en te pensioneren, hoewel je weet nooit hoe de wind over een paar weken/maanden/jaren waait, maar het zal aardig moeten stormen om mij hier nog weg te krijgen.

Integreren, wanneer ben je eigenlijk geintergreerd is daar een maat voor??

[Geert S]

Zoals ik het las ging het artikel ook voornamelijk over de verschillen tussen emigranten en expats.

Dat ligt hier in Thailand misschien nog weer moeilijker, wanneer ben je expat en wanneer ben je emigrant? Ik denk dat velen hier net als mij in het forum vermeld staan als 'expat' terwijl je in de zin van dit artikel eigenlijk 'emigrant' bent, een expat is in de manier waarop het in deze enquete gebruikt werd meer iemand die alleen tijdelijk in het buitenland gestationeerd is en later weer terug wil/gaat naar Nederland terwijl ik hier permanent woon en beslist niet van plan ben ooit nog terug te keren naar Nederland. Voor de Thaise immigratie blijf je echter 'non-immigrant' tenzij je echt de moeite (en de kosten) gaat doen om een permanente verblijfsvergunning/ID te krijgen, maar daar hebben we het volgens mij al wel vaker over gehad.

[jumbo]

Zoals ik het las ging het artikel ook voornamelijk over de verschillen tussen emigranten en expats.

Dat ligt hier in Thailand misschien nog weer moeilijker, wanneer ben je expat en wanneer ben je emigrant? Ik denk dat velen hier net als mij in het forum vermeld staan als 'expat' terwijl je in de zin van dit artikel eigenlijk 'emigrant' bent, een expat is in de manier waarop het in deze enquete gebruikt werd meer iemand die alleen tijdelijk in het buitenland gestationeerd is en later weer terug wil/gaat naar Nederland terwijl ik hier permanent woon en beslist niet van plan ben ooit nog terug te keren naar Nederland. Voor de Thaise immigratie blijf je echter 'non-immigrant' tenzij je echt de moeite (en de kosten) gaat doen om een permanente verblijfsvergunning/ID te krijgen, maar daar hebben we het volgens mij al wel vaker over gehad.

emi·gre·ren -greerde, i geëmigreerd zich in het buitenland vestigen

ex·pat [ekspet] de; m,v -s iem die voor zijn werk tijdelijk in het buitenland woont

Volgens De Dikke

Ik neem gemakshalve aan dat vestigen dus meerdere betekenissen heeft en het woordje tijdelijk hier van bepalend belang is....

[joepattaya]

Zoals ik het las ging het artikel ook voornamelijk over de verschillen tussen emigranten en expats.

Dat ligt hier in Thailand misschien nog weer moeilijker, wanneer ben je expat en wanneer ben je emigrant? Ik denk dat velen hier net als mij in het forum vermeld staan als 'expat' terwijl je in de zin van dit artikel eigenlijk 'emigrant' bent, een expat is in de manier waarop het in deze enquete gebruikt werd meer iemand die alleen tijdelijk in het buitenland gestationeerd is en later weer terug wil/gaat naar Nederland terwijl ik hier permanent woon en beslist niet van plan ben ooit nog terug te keren naar Nederland. Voor de Thaise immigratie blijf je echter 'non-immigrant' tenzij je echt de moeite (en de kosten) gaat doen om een permanente verblijfsvergunning/ID te krijgen, maar daar hebben we het volgens mij al wel vaker over gehad.

emi·gre·ren -greerde, i geëmigreerd zich in het buitenland vestigen

ex·pat [ekspet] de; m,v -s iem die voor zijn werk tijdelijk in het buitenland woont

Volgens De Dikke

Ik neem gemakshalve aan dat vestigen dus meerdere betekenissen heeft en het woordje tijdelijk hier van bepalend belang is....

Integreren is een vak apart. Daarbij staar ik me het liefst niet blind op het onderzoek van de Wereldomroep, wat enerzijds suggereert dat een expat het 'hoog in de bol' heeft, wars is van integreren en naarstig op jacht is naar contacten met mede-expats uit hetzelfde land van afkomst.
Anderzijds vindt je de opmerking dat expats het liefst GEEN contacten maken met mede-landers, want daarvoor zijn ze niet naar het buitenland vertrokken.

Volgens mezelf: Het is een puur persoonlijke kwestie, ik ken redelijk wat expats om me heen en best wel een aantal daarvan tonen zich goed geintegreerd: Spreken de taal, eten hetzelfde eten, gaan naar dezelfde feestjes en wonen op dezelfde manier. Schijnbaar goed geintegreerd dus. Schijnbaar, want schijn bedriegt.Hier in Thailand wordt niets gedaan om het integreren te vergemakkelijken of af te dwingen. Ja, als je een permanente residentenstatus wil, dan moet je tot op zekere hoogte bekend zijn met de taal en de nationale hymne kunnen zingen of opzeggen.

Het grootste probleem van buitenlander-integratie in Thailand is, dat de meesten 99,9%, een tijdelijke verblijfsstatus hebben. Het is steeds maar een jaar of misschien zelfs wat langere periodes dat mensen hier vaste vooruitzichten hebben, maar elk verblijf is tijdelijk. Ja ja, ik hoor nu al mensen zeggen: "Mooi, maar ik ben hier al 25 jaar!!" Fijn zo, maar als de Thaise regering het zat is, dan worden de visa regels aangescherpt, gewijzigd of anderszins en het verhaaltje is uit. Dit weerhoudt mij er met name van om veel energie in integratie te steken (goedkope reden natuurlijk), maar wie zegt dat ik hier volgend jaar nog zit? Misschien zit ik binnenkort wel in Cambodja of Laos, China of Korea. Langzaam maar zeker komt het er natuurlijk toch van, dat je geintegreerd raakt en daar is natuurlijk is ook niks mis mee.

De lokatie, de omgeving en het dagelijkse leven doet ook veel. Neem mij nou als simpel voorbeeld: Na 5,5 jaar Thailand, die ik heb doorgebracht in huizen en condo's, van klein tot groot, keert terug naar Nederland met een woning in het vooruizicht. Na veel vijven en zessen kan ik een woning krijgen, waar ik mijn kont niet in kan keren, een keukentje van 2,5m2, een evenzogrote doucheruimte en niet eens een tuin. Ineens is daar de angst van: waar plaats ik de wasmachine, waarheen met het fornuis en ik heb wel plaats voor mijn pannen; jeetje er niet eens een douchegordijn of scheidingswand.
In Thailand neem ik met plezier intrek in een condo van 35m2, staat de wasmachine op het balkon, staat je bed op 3 meter van het keukenblok en maal je niet om de 12 zenders op TV. Koken doe je al helemaal niet, want om de hoek staat iemand voor je zijn/haar best te doen.

Belangrijk is wel, dat ik op de 1 of andere manier de buitenlanders in Nederland (Nieuwe Nederlanders zijn dat geloof ik) nog meer ben gaan respecteren, want hoe je ook went of keert: DAT zijn en blijven buitenlanders, zoals WIJ dat ook zijn hier in Thailand (of waar dan ook), dus hoe krampachtig je ook probeert te integreren of laat zien hoe goed je al geintegreerd bent, je bent en blijft een 'farang' en daaraan zijn bepaalde verwachtingen gekoppeld.